Regionalna Dyrekcja
Ochrony Środowiska w Krakowie

Inwazyjne gatunki obce uznaje się obecnie za jedno z największych zagrożeń dla światowej przyrody¹.  Inwazyjne gatunki obce to takie gatunki, które wskutek działalności człowieka zostały wprowadzone poza obszar naturalnego występowania², a rozprzestrzenianie ich i wprowadzenie do środowiska zagraża bioróżnorodności oraz oddziałuje w niepożądany sposób na człowieka i środowisko³.

Główne ryzyka, jakie niesie ze sobą przetrzymywanie zwierzęcia domowego należącego do IGO to:

• wywieranie negatywnego oddziaływania na gatunki rodzime oraz strukturę i funkcję ekosystemów poprzez zmianę siedlisk, żerowania, konkurencję, przenoszenie chorób, a w konsekwencji wypieranie rodzimych (typowych dla Polski) gatunków roślin i zwierząt
• wywieranie niepożądanego wpływu na zdrowie ludzkie i gospodarkę – zatrucia ludzi i zwierząt, przenoszenie pasożytów

Podstawowe środki, jakie powinny zostać podjęte w celu zminimalizowania ryzyka rozmnażania się,  ucieczki i przedostania się  zwierzęcia IGO do środowiska:

• zabezpieczenie miejsca przechowywania zwierzęcia uniemożliwiające jego ucieczkę,
• poddanie zwierzęcia oznakowaniu poprzez wszczepienie mikroczipa (jest to miniaturowy nadajnik, dzięki takiemu oznakowaniu w łatwy sposób można zidentyfikować zwierzę oraz jego właściciela) – zgodnie z art. 14 ust 2,⁴
• poddanie zwierzęcia sterylizacji (nie jest to działanie obowiązkowe),
• ograniczenie miejsca przebywania zwierzęcia tylko do odpowiednio zabezpieczonego pojemnika/klatki.

¹ Artur Obidziński (2021) Obce gatunki roślin w lasach. Wyd. SGGW

² Wojciech Solarz (R. 14. Zeszyt 33 / 4 / 2012) Przyczyny i skutki inwazji biologicznych na świecie i w Polsce

³ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1143/2014 z dnia 22 października 2014 r.

⁴ Ustawa z dnia 11 sierpnia 2021 r. o gatunkach obcych, Dz. U. z 2021 r. poz. 1718