Polska w Tajlandii

Odnotowuje się wzrost przestępczości pospolitej, w szczególności w miejscach uczęszczanych przez turystów.  Ostrożność należy zachować w szczególności w dużych miastach, gdzie coraz częstsze są kradzieże torebek. Zagrożenie przestępczością może wzrastać w czasie dorocznych festiwali. Samotne spacery po zmroku nie są rekomendowane.

Należy przestrzegać ogólnie przyjętych zasad bezpieczeństwa w klubach nocnych i w barach. Zdarzają się przypadki dosypywania narkotyków do drinków, ataki na tle seksualnym oraz bójki.

Podczas wojny wietnamskiej, na Laos zrzucono ok. 2 miliony ton bomb. Na znacznym obszarze kraju, w szczególności w prowincjach Xieng Khouang, Houphan, Luang Prabang i w prowincjach południowych, nadal zalegają liczne niewybuchy. W związku z powyższym nie należy zbaczać z wyznaczonych szlaków.

W pobliżu granicy z Mjanmą mogą operować przemytnicy i uzbrojone grupy przestępcze.

W sezonie monsunowym, w szczególności wzdłuż Mekongu i jego dorzeczy regularnie dochodzi do dużych i groźnych powodzi.

Laos leży w strefie aktywnej sejsmicznie. Od maja do listopada występuje zagrożenie tajfunami. Informacje i porady jak zachować się w razie trzęsienia ziemi lub tajfunu są dostępne na poniższej stronie.

W związku z brakiem polskiej placówki, możliwość udzielenia bezpośredniej pomocy konsularnej obywatelom polskim może być ograniczona. Zgodnie z prawem UE, obywatele polscy przebywający w państwach trzecich (poza UE), w których nie ma polskiej placówki, uprawnieni są do pomocy dyplomatycznej i konsularnej państw członkowskich UE posiadających w danym kraju placówkę, na takich samych warunkach, na jakich państwa te pomagają swoim obywatelom. Na mocy tzw. praktycznych uzgodnień, pomocy konsularnej obywatelom polskim w Laosie udzielają Francuzi. W celu nawiązania kontaktu z placówką francuską w Laosie lub placówką innego państwa członkowskiego UE, zachęcamy do korzystania z wyszukiwarki na stronie Komisji Europejskiej.

MSZ apeluje o zgłaszanie podróży w systemie Odyseusz‎.

1. Na jakim dokumencie podróży można przekroczyć granicę?

• Paszport TAK

• Paszport tymczasowy TAK, jeżeli jest ważny dostatecznie długo

• Dowód osobisty NIE

2. Jaka jest wymagana minimalna ważność dokumentu podróży?

6 miesięcy (i dwie wolne strony).

3. Czy trzeba wyrobić wizę?

Tak, obywatele polscy są objęci obowiązkiem wizowym.

Wizę można uzyskać w przedstawicielstwie dyplomatycznym Laosu  (dla osób mieszkających w Polsce właściwa jest Ambasada Laosu w Berlinie), przez Internet (www.laoevisa.gov.la) lub „on arrival” na wybranych przejściach granicznych.

Przed pandemią COVID-19 Wizę turystyczną (do 30 dni) można uzyskać na międzynarodowych lotniskach w Laosie i większości lądowych przejść granicznych. Lista przejść granicznych widnieje na oficjalnej stronie https://immigration.gov.la/checkpoints/. .

Czy są inne, dodatkowe wymogi dotyczące wjazdu?

Obostrzenia związane z COVID-19 znajdziesz w czerwonej ramce na górze strony.

Dodatkowe wymogi dot. wiz ulegają częstym zmianom. Jeżeli potrzebujesz więcej informacji, skontaktuj się z placówką dyplomatyczną Laosu właściwą dla swojego miejsca zamieszkania. Jeżeli mieszkasz w Polsce, skontaktuj się z Ambasadą Laosu w Berlinie.

Podczas kontroli granicznej należy sprawdzić, czy do paszportu zostały wbite odpowiednie stemple. W przypadku stwierdzenia przez policję braku odpowiednich stempli podczas kontroli w kraju lub przy wyjeździe, grozić mogą wysokie kary pieniężne, deportacja, a nawet areszt.

Czy jest wymagana pisemna zgoda rodziców/opiekunów prawnych na podróż dziecka z osobą trzecią?

Tak, w formie pisemnej, w j. angielskim lub przetłumaczona na angielski.

Zalecane jest wykupienie ubezpieczenia obejmującego koszty leczenia, hospitalizacji oraz transportu medycznego.

W przypadku braku ubezpieczenia, trzeba liczyć się z koniecznością pokrycia bardzo wysokich kosztów leczenia z własnej kieszeni. Brak środków może oznaczać nieprzyjęcie do szpitala. Z kolei nieuregulowanie kosztów już udzielonej opieki medycznej może pociągać za sobą konsekwencje prawne.

Polisy polskich towarzystw ubezpieczeniowych nie są uznawane. Przed wyjazdem należy sprawdzić, który z międzynarodowych ubezpieczycieli posiada umowę z lokalnym monopolistą Assurances Generales du Laos (AGL).

Nie ma obowiązku okazania na granicy świadectw szczepień. Występuje jednak zagrożenie malarią, cholerą, dengą, amebozą, zapaleniem wątroby typu A, japońską odmianą zapalenia mózgu typu B, dyzenterią, gruźlicą, grzybicami i innymi chorobami skórnymi. W sprawie szczegółowej i aktualnej informacji dotyczącej szczepień należy kontaktować się z wojewódzką stacją sanitarno-epidemiologiczną lub specjalistą ds. medycyny tropikalnej.

Należy przestrzegać zasad higieny tropikalnej: pić tylko wodę butelkowaną, nie używać kostek lodu do napojów, dokładnie myć ręce przed każdym posiłkiem, nie jeść owoców ze skórką, sałat, surowego mięsa itd.

Poziom opieki zdrowotnej jest bardzo niski. Uzyskanie porady lekarskiej lub szybkiej pomocy medycznej, poza dużymi miastami, jest praktycznie niemożliwe. W stolicy można uzyskać doraźną pomoc lekarską za minimalną opłatą 10-20 USD. Koszt pobytu w szpitalu wynosi od 20 USD za dobę - w zależności od rodzaju schorzenia. Podstawowe leki są dostępne tylko w większych miejscowościach. W poważniejszych przypadkach zalecane jest korzystanie z pomocy lekarskiej w sąsiedniej Tajlandii. Koszty transportu chorego są jednak wysokie.

Można przywieźć 30-dniowy zapas leków (w tym leków na receptę) niezawierających substancji kontrolowanych. Leki powinny być w oryginalnych opakowaniach i należy mieć ze sobą receptę/list od lekarza – w języku angielskim. W celu weryfikacji, czy dany lek jest uznawany w LAosie za substancję kontrolowaną, należy skontaktować się z Ambasadą Laosu w Berlinie. 

Informacje nt. polskich przepisów dot. przewozu leków znajdziesz na stronie Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego.

Do prowadzenia pojazdów mechanicznych (w tym skuterów) wymagane jest międzynarodowe prawo jazdy lub prawo jazdy wydane przez władze miejscowe. Polskie prawo jazdy nie jest uznawane.

Nieprzestrzeganie ww. warunków może w razie wypadku skutkować utratą wszelkich uprawnień wynikających z ubezpieczenia zdrowotnego i koniecznością samodzielnego pokrycia – najczęściej bardzo wysokich – kosztów leczenia oraz kosztów wynikających z odpowiedzialności cywilnej.

Pojazd musi być ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej. Obowiązuje ruch prawostronny.

Stan nawierzchni, poza drogami głównymi, jest zły. W razie awarii pojazdu bardzo trudno uzyskać pomoc. Zdarzenia drogowe z udziałem obcokrajowców są stosunkowo częste. W sytuacjach konfliktowych związanych z kolizją z udziałem obcokrajowca, asysta miejscowej policji może okazać się nieskuteczna.

Podróżowanie lądem w porze deszczowej może być utrudnione z powodu przerwanych mostów, czy rozmytych dróg.

Podstawowym środkiem transportu w większych miejscowościach są riksze motocyklowe (tuk-tuk). Cenę przejazdu należy z góry wynegocjować z kierowcą.

Odradza się wypożyczanie skuterów w lokalnych biurach podróży, biurach wynajmu skuterów, etc. Ww. usługa wymaga bowiem na ogół podpisania umowy w języku tajskim, jak również zdeponowania paszportu. W przypadku kradzieży lub uszkodzenia skutera turyści zmuszani są dokonywać znacznych rekompensat finansowych na rzecz wypożyczalni, m.in. w celu odzyskania wcześniej zdeponowanego paszportu.

Przepisy celne odbiegają od międzynarodowych standardów. Zakazany jest wwóz/wywóz bez zezwolenia środków płatniczych przewyższających równowartość 2.500 USD. Władze miejscowe mogą czasowo wprowadzać specjalne uregulowania dotyczące wwozu i wywozu broni, dzieł sztuki czy walut, dlatego przed wyjazdem należy skontaktować się z najbliższym przedstawicielstwem dyplomatycznym Laosu. Wywóz dzieł sztuki (zwłaszcza starych figurek Buddy) jest zabroniony.

Cudzoziemcy powinni mieć zawsze przy sobie paszport lub inny dokument tożsamości.

Przepisy dotyczące posiadania oraz przewozu narkotyków są bardzo surowe (dożywocie, kara śmierci).

Obowiązuje zakaz fotografowania obiektów wojskowych (za złamanie tego zakazu grozi areszt i deportacja).

Zakazane są kontakty seksualne między cudzoziemcami a obywatelami Laosu, za wyjątkiem sytuacji, gdy został zawarty między tymi osobami związek małżeński (zgodnie z miejscowym prawem).

Większość ludności Laosu jest wyznania buddyjskiego. Można swobodnie odwiedzać liczne świątynie buddyjskie. Wchodząc na teren świątyni, należy dostosować się do miejscowych zwyczajów, co dotyczy zwłaszcza ubioru (zakryte nogi i ramiona).

Uwaga: zakazana jest dystrybucja materiałów o charakterze religijnym (grozi za to areszt lub deportacja).

Pora deszczowa trwa od maja do listopada i jest powiązana z występowaniem cyklonów w Azji Południowo-Wschodniej. Istnieje wówczas duże ryzyko osunięć na obszarach górskich oraz powodzi. Dostęp do niektórych rejonów może być utrudniony. Przed podróżą należy sprawdzić bieżące prognozy pogody.

Połączenia telefoniczne z zagranicą są bardzo drogie, a opłaty często się zmieniają.

Wymiany pieniędzy należy dokonywać w bankach lub kantorach. W obiegu, oprócz miejscowych kipów, są także tajskie bahty oraz dolary amerykańskie. W większych miejscowościach dostępne są bankomaty. Akceptowane są czeki podróżne (przy wymianie pobierana jest opłata w wysokości 2-3%). Karty kredytowe uznawane są jedynie przez większe hotele, niektóre restauracje oraz sklepy z wyrobami rzemiosła artystycznego (opłata 2-5%).

Informacja turystyczna jest łatwo dostępna. W stolicy i na prowincji działa wiele biur podróży i agencji turystycznych. Warto korzystać także z informacji udzielanych na oficjalnej stronie przygotowanej przez Ministerstwo Informacji, Kultury i Turystyki: http://www.tourismlaos.org.

Ministerstwo Spraw Zagranicznych dokłada wszelkich starań, aby informacje dla podróżujących publikowane na stronach MSZ były rzetelne, wyczerpujące i aktualne. Jednocześnie podkreślamy, że publikowane przez MSZ treści należy traktować wyłącznie jako rekomendacje, które nie mogą stanowić podstawy do jakichkolwiek roszczeń. Należy pamiętać, że MSZ nie ma prawnych możliwości zakazania wyjazdu do jakiegokolwiek państwa.