W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Szczepienia przeciwko odrze

Szczepienie przeciw odrze wykonywane jest preparatem skojarzonym przeciw odrze, śwince i różyczce (MMR), zawierającym żywe, atenuowane wirusy trzech chorób. Zastosowanie jednej szczepionki zapewnia wysoką skuteczność, długotrwałą odporność oraz ogranicza liczbę iniekcji.

W Polsce stosowane są preparaty M-M-RVAXPRO, Priorix oraz Priorix- Tetra -szczepionka przeciw odrze, śwince, różyczce i ospie wietrznej.

Pojedyncze (monowalentne) szczepionki przeciw odrze nie są zarejestrowane w Polsce.

Szczepienie dzieci

Szczepienie przeciw odrze, śwince i różyczce jest obowiązkowe do ukończenia 19. roku życia i finansowane z budżetu Ministra Zdrowia w ramach Programu Szczepień Ochronnych (PSO).

Realizowane jest według następującego schematu:

  • pierwsza dawka (szczepienie podstawowe) – w 13–15 miesiącu życia,
  • druga dawka (szczepienie uzupełniające) – w 6 roku życia.

Dzieci, które z różnych przyczyn nie zostały zaszczepione zgodnie z kalendarzem szczepień, powinny otrzymać brakujące dawki w najbliższym możliwym terminie.

Szczepienie dorosłych – za które płaci osoba zainteresowana.

Szczepienie przeciw odrze, śwince i różyczce jest zalecane osobom dorosłym, które:

  • nie były szczepione w dzieciństwie,
  • nie mają udokumentowanego szczepienia,
  • planują pracę lub naukę w środowisku dziecięcym (np. nauczyciele, studenci, personel medyczny),
  • wykonują zawody związane z ochroną zdrowia.

U dorosłych, którzy nie byli wcześniej szczepieni, należy podać dwie dawki szczepionki w odstępie co najmniej 4 tygodni. Osoby, które posiadają udokumentowane podanie dwóch dawek szczepionki, nie wymagają ponownego szczepienia.

Szczególnie zaleca się szczepienie kobiet w wieku rozrodczym przed planowaną ciążą, aby zapobiec zachorowaniu na różyczkę w ciąży i wystąpieniu zespołu różyczki wrodzonej u noworodka.

Szczepionki MMR nie należy podawać kobietom w ciąży, a po szczepieniu należy unikać zajścia w ciążę przez co najmniej 1 miesiąc (zgodnie z PSO) lub 3 miesiące (zgodnie z CHPL M-M-RVAXPRO).

Szczepienie poekspozycyjne

Szczepienie poekspozycyjne wykonuje się u osoby podatnej (nieuodpornionej), która miała bezpośredni kontakt z osobą zakażoną odrą w okresie jej zakaźności, należy je przeprowadzić jak najwcześniej, najlepiej w ciągu 72 godzin od kontaktu. W tym celu stosuje się szczepionkę skojarzoną MMR, która w znacznym stopniu może zapobiec zachorowaniu lub złagodzić przebieg choroby.

Szczepienie przeciw odrze, śwince i różyczce jest jednym z najważniejszych elementów profilaktyki chorób zakaźnych wieku dziecięcego. Zapewnia wieloletnią odporność indywidualną i chroni populację przed nawrotami zachorowań.

 

Jak zaszczepić się przeciw odrze, śwince i różyczce (MMR)

Dzieci – szczepienie obowiązkowe i bezpłatne.

1. Kto jest objęty szczepieniem:

  • Wszystkie dzieci do ukończenia 19. roku życia.
  • Szczepienie jest obowiązkowe i finansowane z budżetu Ministra Zdrowia w ramach Programu Szczepień Ochronnych (PSO).

2. Gdzie można się zaszczepić:

  • W przychodni POZ  do której dziecko jest zapisane.
  • Jeśli dziecko z jakiegoś powodu nie zostało zaszczepione w terminie – należy zgłosić się do POZ w celu uzupełnienia szczepień.

Dorośli – szczepienie zalecane i odpłatne.

1. Gdzie można się zaszczepić.

a) W przychodni POZ

  • Skontaktuj się z lekarzem POZ, który:
    • przeprowadzi kwalifikację do szczepienia,
    • wystawi receptę na szczepionkę MMR.
  • Po zakupieniu preparatu w aptece należy zgłosić się na szczepienie do punktu POZ.
  • Kwalifikacja lekarska i wykonanie szczepienia w POZ są bezpłatne, pacjent pokrywa jedynie koszt zakupu szczepionki.

b) W prywatnym punkcie szczepień

  • W większości takich placówek szczepionki są dostępne na miejscu.
  • Jeżeli preparat szczepionkowy nie jest dostępny na miejscu, lekarz kwalifikuje do szczepienia, wystawia receptę, którą pacjent realizuje w aptece.
  • Pacjent płaci za kwalifikację, szczepionkę i jej podanie.

c) W aptece realizującej szczepienia dorosłych

  • W aptece szczepienie wykonuje farmaceuta posiadający odpowiednie uprawnienia.
  • Przed szczepieniem farmaceuta przeprowadza wywiad kwalifikacyjny i może wystawić receptę na szczepionkę.
  • Pacjent płaci tylko za szczepionkę,
    podanie preparatu przez farmaceutę jest bezpłatne – finansowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia.
  • Po szczepieniu dane zostają wpisane do elektronicznej karty szczepień (IKP).

 

Źródła merytoryczne:

1.            Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego PZH – PIB: szczepienia.pzh.gov.pl.

2.            Charakterystyki Produktów Leczniczych M-M-RVAXPRO i Priorix.

3.            Portal Pacjent.gov.pl.

4.            Program Szczepień Ochronnych

{"register":{"columns":[]}}