Polska w Argentynie

W okresie letnim (grudzień-luty) w stolicy i w nadmorskich kurortach znacząco wzrasta liczba drobnych przestępstw, których ofiarą padają głównie zagraniczni turyści.

Najczęstsze metody kradzieży to:

• wyrywanie przechodniom torebek, plecaków, sprzętu elektronicznego przez motocyklistów i rowerzystów, zwykle przy udziale innych osób odwracających uwagę.
• kradzież bagażu pozostawionego bez odpowiedniego nadzoru w restauracjach, lobby hotelowych, na dworcach i w środkach komunikacji.
• kradzieże rzeczy wartościowych pozostawionych na widoku w samochodzie, w tym również poprzez wybicie szyby podczas postoju na skrzyżowaniu.

Turystom zaleca się zachowanie ostrożności, zwłaszcza podczas pobytów w Montevideo (port, stare miasto, centrum) i miejscowościach turystycznych. W miejscach publicznych należy unikać zewnętrznych oznak zamożności (ubiór, sprzęt elektroniczny, etc.). Bilety, dokumenty, większe sumy pieniędzy lub cenne przedmioty należy przechowywać w sejfie hotelowym, a przy sobie nosić jedynie niezbędne kwoty. Warto zaopatrzyć się w kopię dokumentu tożsamości (paszport), oryginał zaś przechowywać w bezpiecznym miejscu. Dobrą praktyką jest również zabranie ze sobą w podróż zdjęć biometrycznych – na wypadek konieczności wyrobienia nowego dokumentu podróży na powrót do kraju.

Pospolite przestępstwa (włamanie do samochodu, kradzież pieniędzy i dokumentów, etc.) można zgłosić elektronicznie na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (tylko w języku hiszpańskim). W ciągu 48 godzin należy stawić się na najbliższym posterunku policji i podpisać zgłoszenie.

Zgodnie z prawem UE, obywatele polscy przebywający w państwach trzecich (poza UE), w których nie ma polskiej placówki, uprawnieni są do pomocy dyplomatycznej i konsularnej państw członkowskich UE posiadających w danym kraju placówkę, na takich samych warunkach, na jakich państwa te pomagają swoim obywatelom. W celu nawiązania kontaktu z placówką państwa członkowskiego UE, zachęcamy do korzystania z wyszukiwarki na stronie Komisji Europejskiej.

MSZ apeluje o zgłaszanie podróży w systemie Odyseusz‎.

1. Na jakim dokumencie podróży można przekroczyć granicę?

• Paszport TAK

• Paszport tymczasowy TAK

• Dowód osobisty NIE

2. Jaka jest wymagana minimalna ważność dokumentu podróży?

Nie określono. Paszport lub paszport tymczasowy powinny być ważne przez cały okres planowanego pobytu w Urugwaju.

3. Czy trzeba wyrobić wizę?

Obywatele polscy nie potrzebują wizy, gdy udają się do Urugwaju turystycznie na okres do 90 dni.

Przypadki wyjazdów w celach innych niż turystyczny i na okresy dłuższe niż 90 dni powinny być każdorazowo konsultowane w najbliższej ambasadzie Wschodniej Republiki Urugwaju, ponieważ może być wymagane uzyskanie odpowiedniej wizy.

4. Czy są inne, dodatkowe wymogi dotyczące wjazdu?

Obostrzenia związane z COVID-19 znajdziesz w czerwonej ramce na górze strony.

Turysta może być poproszony o okazanie biletu powrotnego oraz dowodu posiadania wystarczających środków finansowych na pokrycie kosztów podróży.

5. Czy jest wymagana pisemna zgoda rodziców/opiekunów prawnych na podróż dziecka z osobą trzecią?

Dla turystów podróżujących z Polski do Urugwaju nie ma wymogu przedstawienia pisemnej zgody. Niemniej, posiadanie takiego dokumentu jest zalecane w każdej sytuacji gdy dziecko podróżuje samo, bez jednego z opiekunów prawnych lub w towarzystwie osoby trzeciej.

W przypadku dzieci mieszkających na stałe w Urugwaju (karta pobytu, tymczasowe zezwolenie na pobyt) i podróżujących bez opiekuna / opiekunów prawnych należy zaopatrzyć się w stosowny dokument. Więcej informacji dostępnych jest tutaj. 

6. Zasady pobytu

Obywatele polscy nie potrzebują wizy, gdy udają się do Urugwaju na okres do 90 dni. W uzasadnionych przypadkach możliwe jest jednokrotne przedłużenie pobytu o kolejny 90-dniowy okres – wiąże się to z koniecznością uzyskania odpowiedniego zezwolenia w urugwajskim Urzędzie Migracyjnym (centrala w Montevideo lub delegatury w poszczególnych prowincjach).

Przypadki wyjazdów w celach innych niż turystyczny i na okresy dłuższe niż 90 dni powinny być każdorazowo konsultowane w najbliższej ambasadzie Wschodniej Republiki Urugwaju, ponieważ może być wymagane uzyskanie odpowiedniej wizy.

Nie ma obowiązku meldunkowego.

Obostrzenia związane z COVID-19 znajdziesz w czerwonej ramce na górze strony.

Nie ma obowiązku posiadania ubezpieczeń osobowych i komunikacyjnych, lecz ze względu na wysokie koszty ewentualnego leczenia (choroba, wypadki) są one zalecane. Polisy polskich towarzystw ubezpieczeniowych są uznawane, o ile ich ważność obejmuje terytorium Urugwaju, a firma ubezpieczeniowa ma odpowiednie umowy z towarzystwami miejscowymi lub przedstawicielstwami innych firm zagranicznych działających w tym kraju.

Standardowe polisy ubezpieczeniowe nie obejmują ryzyka związanego z uprawianiem sportów ekstremalnych (np. wspinaczki wysokogórskiej, nurkowania), czy z chorobami przewlekłymi zdiagnozowanymi przed wyjazdem za granicę. Aby uniknąć problemów z refundacją kosztów leczenia, ewentualnej akcji ratunkowej, czy transportu medycznego, należy zawczasu poinformować ubezpieczyciela o wszelkich szczególnych okolicznościach zwiększających ryzyko związane z podróżą i wykupić polisę odpowiadającą indywidualnym potrzebom.

Obostrzenia związane z COVID-19 znajdziesz w czerwonej ramce na górze strony.

Brak obowiązkowych szczepień. Ośrodki publicznej służby zdrowia w Urugwaju są dostępne dla osób wymagających nagłej pomocy lekarskiej, jednakże w systemie leczenia ambulatoryjnego uzgadnianie terminów wizyt lekarskich może trwać kilka tygodni. W lecznictwie prywatnym dostęp do lekarza jest łatwiejszy, niemniej wizyta u lekarza pierwszego kontaktu kosztuje średnio 70-120 USD. Szpitale prywatne w Urugwaju świadczą usługi medyczne na dobrym poziomie. Jeśli pacjent nie ma wykupionego ubezpieczenia, szpital może żądać wpłacenia zaliczki w wysokości ok. 2.000 USD. Po zakończeniu pobytu w szpitalu i odliczeniu wszelkich kosztów leczenia pozostała część zaliczki jest rozliczana z pacjentem.

Główny Inspektorat Sanitarny publikuje na swoich stronach internetowych szczegółowe informacje dotyczące zdrowia w podróży.

Nie ma ograniczeń. Stosunkowo dobrze rozwinięta baza gastronomiczna i hotelowa oraz relatywnie wysoki stopień bezpieczeństwa publicznego w Urugwaju sprzyjają rozwojowi turystyki, szczególnie w rejonie ujścia rzeki Rio de la Plata do Oceanu Atlantyckiego oraz wzdłuż całego wybrzeża atlantyckiego (do granicy z Brazylią). Zalecanym środkiem komunikacji w Urugwaju są autobusy. Istnieje rozbudowana sieć autobusowych połączeń międzymiastowych, zapewniających relatywnie tanie i dobre warunki podróżowania.

W celu wynajęcia pojazdu należy przedstawić: prawo jazdy (niektóre agencje wymagają, by było wydane w ciągu ostatnich dwóch lat) i ważne w kraju stałego pobytu, dokument tożsamości oraz kartę kredytową krajową lub zagraniczną, jak również należy mieścić się w przedziale wiekowym między 23-75 lat (górny margines wiekowy wymagany tylko przez niektóre agencje). Generalnie stan techniczny dróg w Urugwaju jest dobry lub bardzo dobry. Należy pamiętać, że sygnalizatory świetlne na skrzyżowaniach dróg ustawione są bezpośrednio za skrzyżowaniem (tj. za przejściem dla pieszych). Styl jazdy miejscowych kierowców odbiega od polskich standardów, należy bezwzględnie stosować zasadę ograniczonego zaufania. Autostrady i główne drogi są płatne.

W Urugwaju legalne są uprawa, obrót i spożycie marihuany pod kontrolą państwa. Marihuana sprzedawana jest w licencjonowanych aptekach, wyłącznie zarejestrowanym obywatelom urugwajskim. Przemyt i nielegalny obrót substancjami narkotycznymi jest karany z całą surowością.

Obowiązuje polityka zerowej tolerancji dla nietrzeźwych kierowców, policja drogowa regularnie przeprowadza kontrole pod tym kątem.

Urugwajskie prawo dopuszcza małżeństwa jednopłciowe.

Społeczeństwo urugwajskie jest obyczajowo zbliżone do społeczeństw europejskich. Urugwajczycy są życzliwie usposobieni do innych i – w kontaktach codziennych – mniej formalni niż Polacy.

Oficjalną walutą jest peso urugwajskie.

W wielu hotelach, restauracjach, dużych sklepach (głównie w super- i hipermarketach) można płacić dolarami USA i euro lub kartami American Express, VISA, MasterCard czy Diners Club. Honorowane są również czeki podróżne. W regionach turystycznych powszechnie akceptowane są także peso argentyńskie, reale brazylijskie i euro. Walutę można wymieniać w bankach i oficjalnych kantorach (np. w dużych supermarketach): kursy walut są dość zbliżone.

Turyści płacący zagranicznymi kartami kredytowymi za usługi turystyczne (noclegi i gastronomia) zwolnieni są z podatku VAT. Zwrot następuje automatycznie na rachunek karty kredytowej. Ulga obowiązuje z reguły w sezonie turystycznym, więcej informacji w języku hiszpańskim można znaleźć na stronach urugwajskiego Ministerstwa Turystyki.

Transport publiczny: mieszkańcy powszechnie korzystają z autobusów miejskich (na przejazd trzeba posiadać drobne pieniądze w lokalnej walucie), taksówek i z usług remis (korporacje taksówkowe dysponujące lepszymi standardowo samochodami bez tradycyjnego oznakowania pojazdu). Cenę za przejazd remis warto ustalić z góry (koszt dojazdu z centrum Montevideo na lotnisko wynosi ok. 50 USD; podobnie w przypadku Punta del Este). Również w przypadku taksówek warto ustalić wcześniej, jaki będzie koszt przejazdu.

Powszechne jest dawanie napiwków w restauracjach (5-10%). Niewielkie napiwki są dawane również portierom, bagażowym i taksówkarzom.

W przypadku utraty paszportu, celem uzyskania Emergency Travel Document, należy zgłosić się do jednej z placówek konsularnych państw członkowskich UE obecnych w Urugwaju. Ponieważ ETD nie jest dokumentem paszportowym, planując wjazd do Argentyny należy uzyskać wizę argentyńską.

Kontakt do policji turystycznej: 1909 wew. 2446, policyjna infolinia turystyczna: 0800-8226.

Ministerstwo Spraw Zagranicznych dokłada wszelkich starań, aby informacje dla podróżujących publikowane na stronach MSZ były rzetelne, wyczerpujące i aktualne. Jednocześnie podkreślamy, że publikowane przez MSZ treści należy traktować wyłącznie jako rekomendacje, które nie mogą stanowić podstawy do jakichkolwiek roszczeń. Należy pamiętać, że MSZ nie ma prawnych możliwości zakazania wyjazdu do jakiegokolwiek państwa.