Krajowy Punkt Kontaktowy
ds. Odnawialnych Źródeł Energii

Biogazownie rolnicze

Biogazownie to instalacje produkujące energię z biogazu uzyskiwanego przede wszystkim w procesie fermentacji biomasy roślinnej, odchodów zwierzęcych, odpadów organicznych (na przykład z przemysłu spożywczego), odpadów komunalnych, odpadów poubojowych lub osadu biologicznego ze ścieków.

Energia otrzymywana z biogazu klasyfikowana jest jako pochodząca z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy OZE. Szczegółowy przebieg procesu produkcji biogazu zależny jest od typu biogazowni. W większości przypadków, powstały biogaz wykorzystywany jest do wytwarzania energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu. Inne biogazownie przetwarzają i oczyszczają biogaz do postaci biometanu i wprowadzają go do sieci gazowej albo poddają procesom skroplenia lub sprężenia transportując paliwo gazowe środkami transportu innymi niż sieci gazowe. Jako produkt uboczny procesów funkcjonowania biogazowni uzyskiwana jest pozostałość pofermentacyjna (osad pofermentacyjny), który potocznie nazywany jest pofermentem. Jego zastosowanie zależy od składu biomasy wykorzystanej do produkcji biogazu, przy czym poferment najczęściej wykorzystywany jest w rolnictwie:

a) jako nawóz lub środek wspomagający uprawę roślin, w oparciu o przepisy ustawy o nawozach i nawożeniu, po spełnieniu wymogów w zakresie uzyskania pozwolenia na wprowadzanie do obrotu (na podstawie art. 4 ww. ustawy);

b) w ramach przetwarzania odpadów w procedurze odzysku R10, na podstawie przepisów ustawy o odpadach, po uzyskaniu zezwolenia na przetwarzanie odpadów w procedurze R10, o którym mowa w art. 42 ust. 2 ww. ustawy.

Działalność biogazowni szczególnie związana jest z gospodarką rolną, co wynika przede wszystkim z dostępu do surowców. W przeciwieństwie do większości rodzajów instalacji OZE, funkcjonowanie biogazowni nie zależy od warunków pogodowych, a od stałego dostępu do biomasy. Przyjmuje się, że biogazownie rolnicze mogą produkować energię nawet przez 8 000 godzin rocznie (90% czasu), w przeciwieństwie do innych instalacji OZE, których dyspozycyjność roczna waha się od 10 do 40%.

Z tego względu biogazownie stanowią cenny komponent w systemie odnawialnych źródeł energii, przed którym ciągle stoi duży potencjał rozwojowy. Dotychczasowe szacunki wskazują na możliwość pozyskania w Polsce nawet około 8 mld m3 biogazu rolniczego rocznie.

Biogazownia rolnicza to instalacja OZE służąca do wytwarzania biogazu rolniczego w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy OZE, tj. gazu otrzymywanego w procesie fermentacji metanowej:

a) produktów rolnych oraz produktów ubocznych rolnictwa, w tym odchodów zwierzęcych,

b) produktów z przetwórstwa produktów pochodzenia rolniczego i produktów ubocznych, odpadów lub pozostałości z tego przetwórstwa, w tym z przetwórstwa i produkcji żywności, pochodzących z zakładów przemysłowych, a także z zakładowych oczyszczalni ścieków z przetwórstwa rolno-spożywczego, w których jest prowadzony rozdział ścieków przemysłowych od pozostałych rodzajów osadów i ścieków,

c) produktów spożywczych przeterminowanych lub nieprzydatnych do spożycia,

d) tłuszczów i mieszanin olejów z separacji olej/woda zawierających wyłącznie oleje jadalne i tłuszcze,

e) biomasy roślinnej zebranej z terenów innych niż zewidencjonowane jako rolne,

f) odchodów zwierzęcych pozyskanych z działalności innej niż rolnicza

- z wyłączeniem biogazu pozyskanego z odpadów komunalnych, ze składowisk odpadów, a także z substratów pochodzących z oczyszczalni ścieków innych niż wymienione w lit. b.

Biogazownie rolnicze to najpowszechniej występujący w Polsce rodzaj biogazowni. Proces inwestycyjny dotyczący biogazowni rolniczych może cechować się pewnymi odrębnościami od standardowego postępowania, co podyktowane jest koniecznością przyspieszenia realizacji inwestycji wykorzystujących tę technologię.