Komenda Powiatowa
Państwowej Straży Pożarnej
w Kolbuszowej

Rozwój ochrony przeciwpożarowej na ziemiach kolbuszowskich (stan na listopad 2020 r).
Myśl zorganizowania straży pożarnej jako formacji przewidzianej do obrony miasta przed pożarami podjęta została w Kolbuszowej z inicjatywy mieszczan i właściciela tych ziem Zdzisława hrabiego Tyszkiewicza już w 1872 roku. W roku tym zakupiono jak ówcześnie nazywano sprzęt pożarniczy pierwsze rekwizyty straży w postaci sikawki konnej z beczkowozem. Dało to początek procesowi formowania pierwszego oddziału straży pożarnej w Kolbuszowej. Pierwsze walne zebranie przeprowadzono w oparciu o obowiązujący w Galicji Statut Stowarzyszenia Ochotniczej Straży Ogniowej w dniu 31 maja 1875 roku. Do składu rady nadzorczej zostali wybrani naczelnik sądu Rybakiewicz, Goliński, Franciszek Buczak, Aleksander Kobylański i Leon Ogonek. W tym okresie straż kolbuszowska posiadała już 2 sikawki konne z beczkowozami i kompletne umundurowanie dla jej członków.
W roku 1883 oddział straży ogniowej w Kolbuszowej liczył 28 członków wspierających, 41 członków czynnych i 7 honorowych. Jedną z pierwszych i poważniejszych akcji kolbuszowskiej straży ogniowej był udział w gaszeniu wielkiego pożaru miasta, jaki powstał w dniu 18 maja 1883 roku. Opis tego pożaru, który strawił 126 domów podał Kurier Rzeszowski „ … Przez całą noc od godziny 4 rano z 18 na 19 maja połączone siły strażackie z Głogowa, Majdanu i Sokołowa zalewały zgliszcza palących się budynków i szkoły, pozostałą część miasta objętego pożogą gasiła straż kolbuszowska.”
W roku 1894 przy kolbuszowskiej straży ogniowej powstaje pierwsza w dziejach miasta orkiestra dęta. Pierwszym kapelmistrzem orkiestry był Agenor Burkiewicz.
Pierwsza wojna światowa zniszczyła niemal doszczętnie cały dorobek kolbuszowskiej straży – zaginęły mundury i sprzęt. Dopiero koniec wojny i powstanie niepodległej Polski w listopadzie w 1918 roku zapoczątkowały nowy okres rozwoju ochotniczych straży pożarnych w mieście i powiecie kolbuszowskim. Działalność straży kolbuszowskiej reaktywują w tym czasie miejscowi działacze jak: sędzia dr Stanisław Madowski, dr Józef Gocal i dr Józef Dec, kilkuletni prezes Powiatowego Oddziału Związku Straży Pożarnej. Stanowisko naczelnika objął na czas dłuższy młody i energiczny działacz Edward Winiarski. Podjęto się szkolenia nowych członków, zakupiono sprzęt pożarniczy i umundurowanie – głównie z własnych środków wygospodarowanych z imprez organizowanych między innymi z udziałem reaktywowanej orkiestry dętej pod kierownictwem Agenora Burkiewicza i nowo zorganizowanego zespołu teatralnego, kierowanego przez naczelnika oddziału OSP Edwarda Winiarskiego.
Rozwój Stowarzyszenia Ochotniczej Straży Pożarnej w Kolbuszowej i w powiecie w latach trzydziestych dokonywał się podobnie jak w całym kraju przy poparciu władz administracji państwowej i samorządowej. W rezultacie wielu zmian statutowych i personalnych, stan Powiatowego Oddziału Związku Straży Pożarnych w Kolbuszowej, w roku 1939 przedstawia się następująco: powiat podzielony został na pięć rejonów z siedzibami w Kolbuszowej, Majdanie, Dzikowcu, Raniżowie i Sokołowie. Kolbuszowa jako siedziba rejonu pierwszego i władz powiatowych posiadała 1 oddział OSP męski. 20 członków czynnych, 70 członków wspierających oraz 1 oddział żeński liczący 8 członkiń. Oddział kolbuszowski dysponował motopompą i remizą znajdującą się przy magistracie. Ponieważ pomieszczenie to nie odpowiadało potrzebom straży, już w czasie okupacji społecznym wysiłkiem strażaków rozpoczęto budowę garaży na sprzęt, w miejscu gdzie obecnie znajduje się siedziba OSP.
W skład rejonu kolbuszowskiego wchodziły – OSP w Kolbuszowej Górnej, Weryni, Kupnie i Widełce. Ogółem 1 rejon posiadał 99 członków czynnych i 121 wspierających. Drugi rejon z siedzibą w Majdanie obejmował 5 OSP – w Majdanie Królewskim, Komorowie, Krzątce, Ostrowach Tuszowskich i Cmolasie i zrzeszał 90 członków czynnych i 44 wspierających. Trzeci rejon w Dzikowcu obejmował 4 stowarzyszenia: w Dzikowcu Starym, w Dzikowcu Nowym, w Lipnicy, Wilczej Woli i zrzeszał 77 członków czynnych oraz 70 członków wspierających. Czwarty rejon w Raniżowie obejmował 5 stowarzyszeń w Raniżowie, Staniszewskim, Zielonce, Mazurach i Woli Raniżowskiej, a zrzeszał 85 członków czynnych i 57 członków wspierających. Piąty rejon w Sokołowie obejmował stowarzyszenia: Sokołów, Górno, Trzeboś, Trzebuska, Nienadówka i liczył 150 członków czynnych i 150 wspierających.
Przy OSP Kolbuszowa, Majdan Królewski, Dzikowiec Nowy, Raniżów i Sokołów działały kobiece drużyny pożarnicze. Ochotnicze straże pożarne dysponowały 18 remizami i 4 motopompami. Prawie cały dorobek drugiego okresu rozwoju stowarzyszeń ochotniczych straży pożarnych uległ zniszczeniu w okresie okupacji hitlerowskiej. Ludność połowy powiatu kolbuszowskiego została przesiedlona, a zabudowania 25 wsi zostały rozebrane lub spalone. W tej sytuacji uległ zupełnemu zniszczeniu sprzęt pożarowy będący na wyposażeniu poszczególnych OSP, względnie mienie OSP zostało zagrabione przez okupanta.
Po wyzwoleniu spod hitlerowskiej okupacji – strażacy przy dużej pomocy Państwa aktywnie włączyli się do odbudowy ochrony przeciwpożarowej. Pracami tymi kierowali :
w latach 1945 – 1947 – kpt. poż. Ludwik Hermankowicz – Inspektor Pożarnictwa
w latach 1947 – 1950 – por. poż. Jan Rybak – późniejszy szef służby kwatermistrzowskiej KG SP
w latach 1950 – 1981 – ppłk. poż. Józef Bieleń – Komendant Powiatowy SP
w latach 1981 – 1992 – bryg. Bronisław Gut – Komendant Rejonowy SP
w latach 1992 – 1995 – bryg. Ryszard Gorczyca – Komendant Rejonowy PSP w Ropczycach
od 01-08-95 do 31-10-96 – bryg. inż. Kazimierz Wójcicki – Komendant Rejonowy PSP w Ropczycach
od 01-11-96 do 31-12-98 – kpt. inż. Zdzisław Ciosek – Komendant Rejonowy PSP w Ropczycach
od 01-01-1999 do 31-01-2006 – mł. bryg. mgr Józef Halat – Komendant Powiatowy PSP w Kolbuszowej
od 01-02-2006 do 02-10-2011– bryg. mgr inż. Jan Ziobro – Komendant Powiatowy PSP w Kolbuszowej
od 20-12-2011 do 31-01-2018 – st. bryg. mgr inż. Florian Pelczar - Komendant Powiatowy PSP w Kolbuszowej
od 17-07-2018 – mł. bryg. Jacek Nita – Komendant Powiatowy PSP w Kolbuszowej
Przełomową datą i wydarzeniem dla ochrony przeciwpożarowej na ziemi kolbuszowskiej jest dzień 1 marca 1975. Data ta jest związana z utworzeniem w Kolbuszowej Zawodowej Straży Pożarnej w sile 1 sekcji na zmianie. Komenda Powiatowa (później Rejonowa) SP w Kolbuszowej swoim zasięgiem operacyjnym obejmowała teren MiG Kolbuszowa oraz Sokołowa, gmin: Cmolas, Raniżów, Stary Dzikowiec. Stan taki przetrwał do czasu powstania Państwowej Straży Pożarnej, kiedy to likwidacji uległ rejon kolbuszowski, a wchodzące w jego skład nadzoru operacyjnego gminy zostały włączone : Kolbuszowa do KR PSP w Ropczycach, Cmolas do KR PSP Mielec, Stary Dzikowiec i Raniżów do KR PSP Rzeszów, Sokołów do KR PSP Leżajsk.
W wyniku reformy administracyjnej z dniem 1 stycznia 1999 roku reaktywowano po latach powiat kolbuszowski oraz została utworzona Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej.
Na terenie powiatu kolbuszowskiego działa 56 jednostek OSP, w tym 17 jednostek włączonych do krajowego systemu ratowniczo – gaśniczego oraz 39 pozostałych jednostek OSP.