Prokuratura Krajowa

W toku śledztwa o sygn. 1001-14.Ds.57.2024 prokurator z WSW PK zgromadził materiał dowodowy dostatecznie uzasadniający podejrzenie, że Małgorzata Manowska, sędzia Sądu Najwyższego oraz członek Trybunału Stanu, popełniła trzy czyny zabronione związane z:

1. przeprowadzeniem niezgodnie z przepisami głosowań w trybie obiegowym w Kolegium SN,
2. niewykonaniem prawomocnego orzeczenia sądu na szkodę sędziego Pawła Juszczyszyna,
3. niezwołaniem pełnego składu Trybunału Stanu pomimo prawnego obowiązku.

Wobec powyższego w dniu 16 lipca 2025 r. prokurator Dariusz Makowski skierował do Izby Odpowiedzialności Zawodowej Sądu Najwyższego oraz do Trybunału Stanu wnioski o podjęcie uchwał zezwalających na pociągnięcie Małgorzaty Manowskiej do odpowiedzialności karnej (wniosek o uchylenie immunitetu). 

W dniu 18 września 2025 r. Trybunał Stanu w składzie: Piotr Andrzejewski, Piotr Sak i Józef Zych wydał postanowienie o umorzeniu postępowania w przedmiocie powyższego wniosku, wobec „niespełnienia kworum i braku wniosku pochodzącego od uprawnionego oskarżyciela". Prokurator ocenił to postanowienie jako całkowicie niezasadne, pozbawione realnych podstaw prawnych oraz stanowiące niedopuszczalną formę procedowania.

W dniu 24 września 2025 r. prokurator wyłączył z powyższego postępowania materiał dowodowy w zakresie czynów z punktów 1 i 2 (głosowania obiegowego w Kolegium SN oraz działania na szkodę sędziego Pawła Juszczyszyna). Materiały te zostały zarejestrowane pod sygn. 1001-14.Ds.49.2025.

Wniosek o uchylenie immunitetu

Dzisiaj (30 września 2025 r.) prokurator Dariusz Makowski skierował do Trybunału Stanu wniosek o podjęcie uchwały zezwalającej na pociągnięcie Małgorzaty Manowskiej do odpowiedzialności karnej w zakresie powyższych dwóch wyłączonych czynów, tj.:

1. przekroczenia uprawnień w okresie od 7 października 2021 roku do 14 lipca 2022 roku, w ten sposób, że jako Pierwsza Prezes Sądu Najwyższego i Przewodnicząca Kolegium Sądu Najwyższego potraktowała nieoddanie głosów przez 10 członków oraz zastępców Kolegium podczas 7 głosowań przeprowadzonych w trybie obiegowym – z rażącym naruszeniem art. 21 § 3 ustawy o Sądzie Najwyższym w zw. z art. 21 ust. 2a i 2c ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa – jako oddanie głosu wstrzymującego się, wskutek czego bezzasadnie uznała za ważne głosowania Kolegium w przedmiocie podjęcia 24 uchwał, mimo że nie został spełniony ustawowy wymóg kworum, niezbędny dla ważności głosowania w trybie obiegowym, tj. oddania głosu przez co najmniej 2/3 liczby członków Kolegium poprzez złożenie oświadczenia o głosie „za", „przeciw" albo „wstrzymuję się" (czyn z art. 231 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.);
    
2. niedopełnienia obowiązku wynikającego z art. 14 § 1 pkt 8 ustawy o Sądzie Najwyższym w okresie od 12 października 2021 roku do 22 sierpnia 2024 roku, w ten sposób, że zaniechała wykonania obowiązku wynikającego z prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 10 maja 2021 roku o sygn. akt I Co 76/21, mającego polegać na opatrzeniu opublikowanej na stronie internetowej Sądu Najwyższego uchwały Izby Dyscyplinarnej SN z dnia 4 lutego 2020 roku o sygn. II DO 1/20 informacją, że skuteczność i wykonalność tejże uchwały zostały wstrzymane na czas trwania postępowania o ustalenie, że uchwała ta nie jest orzeczeniem Sądu Najwyższego (czyn z art. 231 § 1 k.k.).
    

Szczegółowy stan faktyczny w zakresie obu czynów został opisany w komunikacie z 16 lipca 2025 r.
 

Powyższy wniosek jest częściowo (w zakresie dwóch czynów) tożsamy z wnioskiem z dnia 16 lipca 2025 r., który nie został merytorycznie rozpoznany. Postanowienie o umorzeniu postępowania z dnia 18 września wskazywało jedynie na formalne, a wręcz organizacyjne przeszkody w jego rozpoznaniu i nie zawierało merytorycznego rozstrzygnięcia co do istoty. Wniosek ten nie został więc „skonsumowany”. Ponadto orzeczenie to było niedopuszczalne, gdyż zostało wydane nie na posiedzeniu pełnego składu Trybunału Stanu, lecz w składzie trzyosobowym, a więc z rażącym naruszeniem art. 15a ust. 1 ustawy o Trybunale Stanu.

Tryb 

Zgodę na pociągnięcie członka Trybunału Stanu do odpowiedzialności karnej wyraża, w drodze uchwały, Trybunał Stanu, z wyłączeniem członka Trybunału, którego wniosek dotyczy. 
Uchwała zapada bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej 2/3 członków Trybunału Stanu (art. 15a ust. 1 ustawy o Trybunale Stanu).
 

prok. Przemysław Nowak
Rzecznik Prasowy
Prokuratury Krajowej