Policealne Studium Animatorów Kultury w Kaliszu

Zakończenie dwuletniego cyklu kształcenia w kierunku „Animator działań teatralnych” w Studium Animatorów Kultury w Kaliszu tradycyjnie już wieńczą spektakle dyplomowe – intensywne, dojrzałe i różnorodne artystycznie prezentacje, które dają publiczności wgląd w to, jak słuchacze rozwijali swój warsztat, poszukiwali tematów i form, a przede wszystkim – jak nauczyli się mówić sceną.

Tegoroczne pokazy, rozpisane na wiele dni i scenicznych światów, udowodniły, że młodzi twórcy nie boją się mierzyć z klasyką, reinterpretując ją śmiało, osobliwie i często bardzo przewrotnie. Hans Christian Andersen, Anton Czechow, Adam Mickiewicz, Ira Levin, Guy de Maupassant, a także Lew Tołstoj stali się nie tylko inspiracją, lecz punktem wyjścia do budowania współczesnych, bardzo osobistych narracji. Klasyczne opowieści – czy to o księżniczce na ziarnku grochu, tajemniczej Świteziance czy kobietach w Stepford – zostały przefiltrowane przez wrażliwość młodych twórców i przełożone na język dzisiejszych niepokojów, pragnień i lęków.

Słuchacze sięgali zarówno po literaturę, jak i po formy teatru tańca, teatru narracyjnego, poetyckiego czy satyrycznego thrillera. Pokazywały one nie tylko umiejętności reżyserskie i aktorskie, ale też dojrzałość interpretacyjną i autorską odwagę. Nie zabrakło tematów trudnych – jak uzależnienie, wyobcowanie, rola kobiety w społeczeństwie czy poszukiwanie własnej tożsamości – które zostały ujęte z dużą świadomością formalną i emocjonalną głębią.

Nie sposób nie zauważyć także wyjątkowej dynamiki współpracy, która towarzyszyła tegorocznym dyplomom. Reżyserzy zapraszali do swoich projektów koleżanki i kolegów z roku, by ci wcielili się w role aktorskie – po czym sami, chwilę później, zamieniali się miejscami i stawali na scenie jako aktorzy w spektaklach innych reżyserów. To wzajemne wsparcie, ciągła wymiana ról i funkcji, budowała nie tylko zgrane zespoły, ale też uczyła elastyczności, odpowiedzialności i zrozumienia dla pracy innych. Równie intensywnie działali filmowcy i fotografowie – dokumentując spektakle, rejestrując emocje, gesty i atmosferę, a następnie zapraszając aktorów do swoich etiud filmowych. Takie krzyżowanie kompetencji i energii twórczej stworzyło środowisko pracy bliskie temu, z jakim spotykają się profesjonaliści – gdzie teatr, film i sztuki wizualne nie rywalizują ze sobą, lecz współistnieją, uzupełniają się i wzajemnie inspirują.

Te spektakle to nie tylko finał edukacji, ale przede wszystkim początek – mocny, wyrazisty i wielogłosowy start w świat teatru, w którym refleksja spotyka się z ekspresją, a literatura z osobistym doświadczeniem. To również dowód na to, że w teatrze – nawet tym małej sceny i niskiego budżetu – można opowiadać o sprawach ważnych, intymnych i uniwersalnych zarazem.

Gratulujemy wszystkim Słuchaczom za odwagę, konsekwencję i teatralną pasję.

Autorami zdjęć do poszczególnych spektakli są m.in.:

Adrian Misiura, Michał Trusz, dr Anna Wytych_Wierzgacz, Mateusz Jankowiak, Paweł z www.corvideo.pl

Ponadto fotorelacje pochodzą z archwium prywatnego reżyserów spektakli.