Gry komputerowe – hobby czy nałóg?
Komputery, tablety, konsole, smartfony to obecnie elementy codzienności. Można je znaleźć praktycznie w każdym domu, dostęp do nich mają coraz młodsze dzieci. Spędzanie przy nich wolnego czasu jest bardzo kuszące, zapewnia dostęp do Internetu i gier komputerowych. Gry są tak naprawdę dostępne już wszędzie – nawet portale społecznościowe udostępniają możliwość grania i porównywania swoich osiągnięć ze znajomymi.
Niestety dostępność urządzeń elektronicznych powoduje, że stają się częstymi narzędziami doprowadzającymi do uzależnienia. Uzależnić można się nie tylko od korzystania z telefonu, komputera czy tabletu, ale też od konkretnej czynności na niej wykonywanej – (przeglądania stron www, korzystania z mediów społecznościowych, oglądania filmów i seriali lub też gier komputerowych).
Kiedy hobby staje się uzależnieniem?
Dzieci i młodzież często sięgają po gry komputerowe jako sposób spędzania wolnego czasu, podobnie jak pokolenie ich rodziców czy dziadków wybiera oglądanie telewizji. Zmieniło się tylko medium artystyczne, które zapewnia nam rozrywkę i zapełnia czas.
Jednak atrakcyjność gier komputerowych przyciąga także studentów i młodych dorosłych. Ogromna ilość pozycji na rynku gier trafia do szerokiego spektrum odbiorców, zachęcając do przeniesienia w świat gier – co może prowadzić do uzależnienia. Mocno narażone są zwłaszcza osoby samotne, ale tak naprawdę nawet posiadając rodzinę możemy popaść w nałóg.
Dlaczego gry komputerowe uzależniają?
Gry komputerowe kuszą rozgrywką, fabułą, możliwością przeniesienia się do zupełnie innego świata, nawiązywania kontaktów z ludźmi z różnych zakątków Ziemi. Rozwijają refleks i koncentrację, pozwalają na naukę obcych kultur i języków. Problem pojawia się wtedy, gdy zaczynają zastępować świat realny i stają się najważniejsze – łatwo wtedy wpaść w uzależnienie.
Gry online zapewniają graczom nie tylko rozrywkę, umożliwiają nawiązywanie kontaktów i dają poczucie przynależności do grupy, stając się, zwłaszcza dla osób nieśmiałych, sposobem na zaspokajanie potrzeby towarzystwa. Osobie, której trudno jest nawiązywać realne kontakty, łatwiej jest uciec w świat gier, który uznaje za bezpieczny.
Przy niskiej samoocenie – poczucie posiadania władzy w fikcyjnym świecie jest czymś, z czego trudno jest zrezygnować. Znaczenie mają też predyspozycje charakteru. Osoby nieśmiałe, wycofane, którym trudno jest funkcjonować w społeczeństwie, szukają akceptacji i zrozumienia w świecie gier – mają tym samym większe szanse na uzależnienie.
Uzależnienie od gier jest najczęściej obserwowane u użytkowników gier wieloosobowych. Są one szczególnie atrakcyjne, gdyż poza tym że są interaktywne, społecznościowe, rywalizacyjne odbywają się w czasie rzeczywistym, tym łatwiej więc zastąpić nimi prawdziwe życie.
Gry komputerowe są tak uzależniające, gdyż są specjalnie tak zaprojektowane. Projektanci gier szukają sposobów, aby jak najwięcej osób korzystało z ich produktów. Jeśli gra jest wystarczająco trudna, aby wracać po więcej, ale nie aż tak, by gracz się poddał, osiąga swój główny cel – skupienie na sobie jak największej uwagi użytkownika i wzbudzenie chęci kontynuacji, by w końcu osiągnąć sukces, wydający się być na wyciągnięcie ręki.
Objawy uzależnienia od gier komputerowych
Granica między graniem i przyjemnym spędzaniem wolnego czasu, a popadnięciem w nałóg i utratą kontroli jest bardzo płynna, nie można przyjąć, że nas to nie dotyczy. Nie musimy jednak rezygnować całkowicie z tej rozrywki. Nauczmy się stawiać granice i pokazujmy jak to zrobić naszym dzieciom.
Należy być ostrożnym, jeżeli zauważysz poniższe objawy:
- Utrata kontroli nad czasem spędzanym na graniu w gry – kilka minut, czy kilka godzin? Często okazuje się, że zarwaliśmy całą noc lub zapomnieliśmy o ważnych wydarzeniach.
- Zaniedbywanie innych obowiązków oraz ról na korzyść czasu spędzanego w wirtualnym świecie.
- Problemy ze snem – nie tylko z powodu grania nocami, pojawia się też bezsenność, koszmary i sny dotyczące gier.
- Zaburzenia lękowe spowodowane brakiem dostępu do gier w danym momencie.
- Wybuchy płaczu lub agresji na skutek nagłego odłączenia gry czy awarii prądu.
- Tiki nerwowe – np. nieświadome powtarzanie ruchów myszką lub naciskanie klawiatury.
- Brak skupienia poza wirtualnym światem gry, ciągłe zaabsorbowanie myślami o graniu.
- Granie jako reakcja na stres i negatywne emocje.
- Okłamywanie bliskich osób o tym, ile czasu spędza się na grach.
- Zaniedbanie własnego wizerunku (w tym higieny osobistej i aktywności fizycznej).
- Porzucenie wcześniejszych pasji i zainteresowań - gry stają się jedynym hobby.
- Izolacja społeczna – granie staje się ważniejsze niż spotkania towarzyskie czy rodzinne.
Wszystkie działania i przemyślenia osoby uzależnionej kierują się w stronę jak najszybszego powrotu do wirtualnego świata, bo tylko to przynosi ulgę i satysfakcję. Poza nim ciągle narasta stres i frustracja, świat rzeczywisty przestaje być miejscem przyjaznym i relaksującym.
Źródło:
https://psychoterapiacotam.pl/uzaleznienie-od-gier-komputerowych-jak-z-nim-walczyc/
https://www.pokonajlek.pl/uzaleznienie-od-gier-komputerowych/
https://serdecznecentrum.pl/uzaleznienie-od-gier-komputerowych-kiedy-hobby-staje-sie-nalogiem/