W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.

Apostille

Nadanie apostille

Apostille to poświadczenie, że dany dokument pochodzi z właściwego urzędu — apostille potwierdza autentyczność podpisu i pieczęci urzędnika zagranicznego. Dzięki temu możesz posłużyć się zagranicznym dokumentem urzędowym w Polsce.

W związku z przystąpieniem przez Kanadę, ze skutkiem od dnia 11 stycznia 2024 r. do konwencji haskiej z 1961 r. o zniesieniu wymogu legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 112, poz. 938)r. zniesiony został wymóg legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych (pełnomocnictw notarialnych, aktów stanu cywilnego itp.).

Dokumenty, wstępnie uwierzytelnione przez urząd kanadyjski przed 11 stycznia 2024 r. wymagają, tak jak dotychczas, wciąż pełnej legalizacji (wraz z superlegalizacją), nawet jeśli zostaną przedłożone konsulowi RP po 11 stycznia 2024 roku.

Natomiast dokumenty wystawione po 11 stycznia 2024 r., po opatrzeniu klauzulą apostille przez władze miejscowe, w związku z przystąpieniem Kanady do konwencji, są dopuszczane do obrotu prawnego w Polsce bez udziału konsula polskiego. W celu uzyskania apostille (będącej odpowiednikiem dotychczasowej legalizacji) należy przedłożyć dokument w jednym z poniższych urzędów (w zależności od miejsca wystawienia dokumentu):

  • the Department of Foreign Affairs, Trade and Development (Ottawa);

lub

  • the Ministry of the Attorney General of British Columbia;
  • the Ministry of Justice of Alberta;
  • the Ministry of Justice and Attorney General of Saskatchewan;
  • the Ministry of Public and Business Service Delivery of Ontario;
  • the Ministry od Justice of Quebec.

Więcej informacji na temat procedury uzyskania apostille w Kanadzie można się dowiedzieć na stronie rządu kanadyjskiego w języku angielskim:

Changes to authentication services in Canada (international.gc.ca)

Authentication of documents: 1. Before you start (international.gc.ca)

Materiały

Wykaz państw będących stronami Konwencji Haskiej z 5 października 1961 r.

Informacja w sprawie rozporządzenia nr 2016/1191 – apostille w krajach członkowskich UE

Z dn. 16 lutego 2019 r. nastąpiły zmiany w odniesieniu do poświadczeń niektórych dokumentów urzędowych wydawanych w jednym państwie członkowskim UE, które mają być przedstawione w innym państwie członkowskim UE.

Zmiany wynikają z wejścia w życie 16 lutego 2019 r. rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1191 z dnia 6 lipca 2016 r. w sprawie promowania swobodnego przepływu obywateli poprzez uproszczenie wymogów dotyczących przedkładania określonych dokumentów urzędowych w Unii Europejskiej i zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 (rozporządzenie 2016/1191), które m.in. znosi obowiązek opatrywania apostille niektórych rodzajów dokumentów.

Dokumenty, do których stosuje się rozporządzenie 2016/1191

Rozporządzenie dotyczy dokumentów odnoszących się m.in. do: urodzenia, pozostawania osoby przy życiu, zgonu, imienia i nazwiska, małżeństwa (również zdolności do zawarcia małżeństwa oraz stanu cywilnego), rozwodu, separacji lub unieważnienia małżeństwa, pochodzenia dziecka, przysposobienia, miejsca zamieszkania lub miejsca pobytu, obywatelstwa czy braku wpisu w rejestrze karnym.

Od 16 lutego 2019 r. organy państw członkowskich UE nie mogą wymagać apostille, gdy przedkładany dokument objęty rozporządzeniem 2016/1191 został wydany w innym państwie członkowskim UE. Nie oznacza to jednak, że państwa członkowskie UE nie będą mogły wydać, na wniosek obywatela, apostille do dokumentu objętego rozporządzeniem 2016/1191. Konwencja znosząca wymóg legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych, sporządzona w Hadze dnia 5 października 1961 r., zastępująca tradycyjną legalizację klauzulą apostille może być, na wniosek danej osoby, nadal stosowana w stosunkach między państwami członkowskimi UE.

Wielojęzyczne standardowe formularze

Rozporządzenie 2016/1191 wprowadza ponadto możliwość ubiegania się, na wniosek, o wydanie wielojęzycznego standardowego formularza, który stanowi urzędowe tłumaczenie dokumentu. Wielojęzyczny standardowy formularz powiela  dane zawarte w dokumencie, do którego jest załączany. Formularzy nie należy wprowadzać w obieg między państwami członkowskimi UE jako dokumentów niezależnych.

Wniosek o wydanie wielojęzycznego standardowego formularza składa się do organu, który wydał albo ma wydać określony dokument. Uzyskanie wielojęzycznego formularza podlega opłacie.
 

{"register":{"columns":[]}}