W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Bukowe lasy Bieszczad na liście Światowego Dziedzictwa UNESCO

29.07.2021

Komitet Światowego Dziedzictwa UNESCO podczas 44. Sesji, która odbywa się w dniach 16 – 31 lipca 2021 r. w Fuzhou w Chinach, podjął 28 lipca br. decyzję o utworzeniu w Polsce nowego Obiektu Światowego Dziedzictwa Przyrodniczego. Obiekt obejmuje fragment lasów bukowych w Bieszczadzkim Parku Narodowym o powierzchni około 3300 ha objęty ścisłą ochroną, co stanowi około 11% powierzchni Parku. Buczyny te położone są na północnych zboczach Połoniny Wetlińskiej i Smereka, w Paśmie Granicznym i w Dolinie Górnej Solinki, w dolinach potoków Terebowiec i Wołosatka. Strefę buforową dla tych obiektów stanowi granica Parku Narodowego.

lasy w Bieszczadach

Decyzja Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO jest rezultatem kolejnego seryjnego wniosku pt. „Pradawne i pierwotne lasy bukowe w Karpatach i innych regionach Europy” złożonego w 2019 r. przez 10 państw, w tym Polskę. W rezultacie, razem z Polską do wpisu dołącza pięć europejskich  państw-stron (Bośnia i Hercegowina, Czechy, Francja, Macedonia Północna i Szwajcaria). Obecne rozszerzenie dodaje do sieci 15 nowych obszarów chronionych, w tym cztery fragmenty lasu bukowego z Bieszczadzkiego Parku Narodowego.

„Pradawne i pierwotne lasy bukowe Karpat i innych regionów Europy” stanowią ponadnarodowe dobro wieloczęściowe, łącznie składające się aktualnie  z 94 części składowych w 18 krajach. Są one wyjątkowym przykładem stosunkowo dobrze zachowanych lasów bukowych strefy umiarkowanej i wykazują szeroki zakres wzorców strukturalnych i procesów ekologicznych, zachodzących w litych i mieszanych drzewostanach buka zwyczajnego (Fagus sylvatica) w różnorodnych warunkach środowiskowych. Obszary ostoi zostały udokumentowane przez naukowców poprzez analizę paleoekologiczną i przy użyciu najnowszych technik kodowania genetycznego.

Lasy te zawierają bezcenną populację starych drzew oraz rezerwuar genetyczny buka i wielu innych gatunków, które są związane z siedliskami starodrzewów.

{"register":{"columns":[]}}