W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Wniosek o kasację w sprawie gwałtu na 14 letniej pokrzywdzonej

27.10.2020

Sąd Okręgowy we Wrocławiu, wyrokiem z dnia 5 listopada 2019r. III K 93/19 skazał K.W. za doprowadzenie przemocą małoletniej poniżej lat 15 do obcowania płciowego, tj. 197 § 3 pkt 2 k.k.  Wymierzył mu za to karę 3 lat pozbawienia wolności.

Baner przedstawiający młotek

Prokurator uznał ten wyrok za słuszny, a apelację od powyższego, na korzyść oskarżonego wywiódł jego obrońca, zarzucając między innymi błąd w ustaleniach faktycznych, polegający na uznaniu, że zgromadzone dowody i ustalone na ich podstawie okoliczności faktyczne wskazują jednoznacznie na sprawstwo i winę oskarżonego w zakresie czynu z art. 197 § 3 pkt 2 k.k., podczas gdy prawidłowe przeprowadzenie dowodów i ich prawidłowa interpretacja nie pozwalają na takie ustalenia.

W konsekwencji obrońca oskarżonego domagał się zmiany wyroku poprzez uniewinnienie K.W.

W postępowaniu odwoławczym Sąd Apelacyjny we Wrocławiu, po rozpoznaniu zarzutów apelacyjnych, uznał, że zebrany materiał dowodowy nie daje wystarczających podstaw do przyjęcia, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona czynu z art.  197 § 3 pkt 2 k.k. W ocenie sądu odwoławczego oskarżony nie obcował płciowo z małoletnią poniżej lat 15 z zastosowaniem wobec niej przemocy, albowiem relacja pokrzywdzonej budziła wątpliwości co do twierdzeń, które na tą przemoc by wskazywały. Wskazał, że pokrzywdzona nie podjęła próby zaalarmowania domowników i nie powiadomiła o zdarzeniu najbliższych, co czyni jej zeznania w zakresie przebiegu zdarzenia mało wiarygodnymi.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wyrkiem z dnia 24 sierpnia 2920r. II AKa 99/20 zmienił zaskarżone orzeczenie i uznał oskarżonego za winnego popełnienia czynu polegającego na obcowaniu płciowym z osobą poniżej lat 15, tj. czynu z art. 200 § 1 k.k. i stosując jednocześnie wobec niego nadzwyczajne złagodzenie kary, skazał go na 1 rok pozbawienia wolności z warunkowym zwieszeniem wykonania kary na okres 3 lat.

Prokurator Prokuratury Regionalnej we Wrocławiu, dokonując oceny wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu, uznał, że jest on niesłuszny w zakresie przyjętej kwalifikacji prawnej, a okoliczności popełnienia czynu przez oskarżonego noszą znamiona zbrodni z art. 197 § 3 pkt 2 k.k. Nadto, zdaniem prokuratora, brak było podstaw do zastosowania względem K.W. nadzwyczajnego złagodzenia kary i jej wymierzenia z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.

Powołując się na rażące naruszenie przepisów prawa materialnego oraz przepisów postępowania mające istotny wpływ na treść orzeczenia, Prokuratura Regionalna we Wrocławiu,  skierowała do Prokuratora Generalnego za pośrednictwem Prokuratury Krajowej w Warszawie, wniosek o wywiedzenie kasacji od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 24 sierpnia 2020r. sygn. II AKa 99/20 w całości, na niekorzyść oskarżonego.

{"register":{"columns":[]}}