Prokuratura Regionalna we Wrocławiu

Wyrokiem z dnia 13 marca 2020r. sygn.  III K 111/19 Sąd Okręgowy w Opolu skazał Aleksandrę J. za cztery czyny - zabójstwa swoich nowo narodzonych dzieci, na łączną karę dożywotniego pozbawienia wolności, poprzedzając ją  wymierzeniem kar jednostkowych - 25 lat pozbawienia wolości za każdy z czynów.

Wskutek wniesionego przez obrońcę oskarżonej środka odwoławczego, Sąd Apelacyjny we Wrocławiu, wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2021r. sygn. II AKa 164/20 zmienił zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego w ten sposób, że obniżył Aleksandrze J. kary jednostkowe za każdy z czynów, odpowiednio do 15 ( trzy czyny) i 12 lat pozbawienia wolności. Jednocześnie stwierdził, że kara łączna straciła moc i wymierzył ją w wysokości 25 lat pozbawienia wolności.

Aleksandra J. w okresie od 4 sierpnia 2013r. do 30 listopada 2018r. pozbawiła życia czworo swoich nowo narodzonych dzieci, w ten sposób, że bezpośrednio po ich urodzeniu zawijała wokół ich szyi pętle z elastycznego materiału, wkładała noworodki do worków foliowych pozbawiając je dostępu tlenu, a następnie pozostawiała je w nieczynnym piecu, służącym do wypieku chleba, co skutkowało ich zgonem.

Z orzeczeniem Sądu Apelacyjnego nie zgodził się Prokurator Regionalny we Wrocławiu i wystąpił do Prokuratora Generalnego z wnioskiem o wywiedzenie kasacji, wskazując, że wymierzona przez Sąd Apelacyjny we Wrocławiu kara jest rażąco niewspółmierna do bardzo wysokiego stopnia winy i społecznej szkodliwości czynów przypisanych oskarżonej, a tym samym niesprawiedliwa.

Z kasacją do Sądu Najwyższego wystąpił Prokurator Generalny. Podkreślono w niej, że sąd odwoławczy orzekając w sprawie, przecenił okoliczności łagodzące, marginalizując prawidłowo ustalone przez sąd I instancji okoliczności obciążające. Wskazano, że działanie oskarżonej cechował rażąco wysoki stopień szkodliwości, zamiar bezpośredni zabójstwa osób całkowicie bezbronnych, nieporadnych. Wśród okoliczności obciążających przywołano również rodzaj i stopień naruszenia obowiązków matki, zobowiązanej do szczególnej ochrony pokrzywdzonych, wyższy wymiar okrucieństwa, podejmowanie działań przemyślanych, zaplanowanych, konsekwentnie realizowanych, brak hamulców moralnych - stwierdzonych w opinii psychologicznej, brak refleksji and popełnionymi czynami, wieloletnie „normalne” funkcjonowanie, mimo popełniania kolejnych zbrodni.

Sąd Najwyższy uznał zasadność podniesionych w kasacji Prokuratora Generalnego zarzutów, uchylił zaskarżony wyrok Sądu Apelacyjnego w odniesieniu do skazanej Aleksandry J. i przekazał sprawę w tym zakresie do ponownego rozpoznania sądowi odwoławczemu.  

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu orzekał w tej sprawie ponownie w dniu 08 września 2023r.

Prokurator Prokuratury Regionalnej we Wrocławiu uczestniczący w rozprawie, domagał się nieuwzględnienia apelacji obrońcy i utrzymania w mocy wyroku Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 13 marca 2020r., skazującego Aleksandrę J. na karę łączną dożywotniego pozbawienia wolności.

Stanowisko to ostatecznie  podzielił Sąd Apelacyjny.