Polska w Kenii

W Kenii, w tym w Nairobi i Mombasie występuje zagrożenie atakami terrorystycznymi ze strony grup powiązanych z somalijskim Al-Szabaab. W całym kraju wysoki jest także poziom przestępczości pospolitej. Należy zachować szczególną ostrożność w miejscach publicznych, restauracjach, barach i centrach handlowych, podczas widowisk sportowych, a także w obiektach kultu religijnego, lotniskach, hotelach i zatłoczonych miejscach w pobliżu atrakcji turystycznych. Ponadto należy unikać demonstracji i innych dużych zgromadzeń publicznych, które mogą mieć nieprzewidywalny przebieg.

W hrabstwach Garissa oraz Lamu, w szczególności na pograniczu z Somalią, mogą mieć miejsce operacje kenijskich sił zbrojnych i ataki ze strony ugrupowań somalijskich. Występuje tam wysokie zagrożenie porwaniami.

Na pograniczu z Sudanem Południowym i Etiopią operować mogą uzbrojone grupy. 

Na terenach wiejskich, w szczególności na północy i wschodzie Kenii, dochodzić może do starć na tle etnicznym oraz pomiędzy pasterzami i ludnością osiadłą.

Problemem pozostaje przestępczość pospolita.  Zdarzają się napady z bronią w ręku. Częstym zjawiskiem są drobne kradzieże: wyrywanie torebek, aparatów fotograficznych, zrywanie biżuterii, kradzieże samochodów. Kradzieże dokonywane są też przez otwarte okna pojazdów podczas oczekiwania na światłach lub w korkach ulicznych. Zaleca się pozostawianie przedmiotów wartościowych  i dokumentów w sejfach hotelowych i posługiwanie się kopiami dokumentów tożsamości. Nie zaleca się opuszczania miejsca noclegu po zmroku. Należy uważać na wszelkiego rodzaju oszustów i naciągaczy.

W przypadku podejmowania podróży do parków narodowych oraz wszelkich rezerwatów przyrody, włączając parki narodowe: Aberdare, Amboseli, Laikipia, Nakuru, Masai Mara, Mt. Kenya, Samburu, Shimba Hills oraz Tsavo zaleca się, aby wyprawy odbywać w zorganizowanych grupach.  Nie zaleca się nawiązywania bliskich kontaktów z dziećmi (zwłaszcza z tzw. dziećmi ulicy), robienia im zdjęć, czy rozdawania słodyczy.

MSZ apeluje o zgłaszanie podróży w systemie Odyseusz.

Na jakim dokumencie podróży można przekroczyć granicę?

• Paszport TAK
• Paszport tymczasowy NIE
• Dowód osobisty NIE

Jaka jest wymagana minimalna ważność dokumentu podróży?

6 miesięcy od daty planowanego wyjazdu.

Czy trzeba wyrobić wizę?

Konieczność wyrobienia e-wizy na stronie: www.evisa.go.ke przed przylotem do Kenii.

Okres oczekiwania na wizę powinien wynosić do 2 dni, zalecamy jednak złożenie aplikacji znacznie wcześniej, 7- 10 dni przed planowanym przylotem do Kenii.

E-visa ważna jest przez 3 miesiące, w tym okresie powinien nastąpić przyjazd do Kenii. W momencie przekroczenia granicy należy okazać wydrukowaną e-wizę. Służby graniczne stemplują paszport, wydając zezwolenie na 1-miesięczny pobyt.

Z obowiązku posiadania e-wizy zwolnieni są małoletni do lat 16 oraz osoby podróżujące przez Kenię tranzytem, które nie opuszczają strefy międzynarodowej lotniska.

Koszt wizy- 51 dolarów- nie podlega zwrotowi.

Działalność handlowa lub zawodowa wymaga dodatkowego zezwolenia.

Czy są inne, dodatkowe wymogi dotyczące wjazdu?

Obostrzenia związane z COVID-19 znajdziesz w czerwonej ramce na górze strony.

Przy wjeździe z krajów, w których występuje żółta febra  (głównie pozostałych krajów afrykańskich) wymagany jest dowód szczepienia przeciwko żółtej febrze.

Czy jest wymagana pisemna zgoda rodziców/opiekunów prawnych na podróż dziecka z osobą trzecią? 

Wymagana jest zgoda rodziców z podpisem poświadczonym notarialnie, przetłumaczona na język angielski.

Zasady pobytu

W przypadku wjazdu z powodu innego niż turystyczny, np. w celu pracy,  na granicy może zostać wydana wiza na 3 miesiące. Taka wiza może zostać przedłużona o dalsze 3 miesiące.

Zaleca się konsultację lekarską nie później niż 4-6 tygodni przed planowaną podróżą w celu sprawdzenia konieczności poddania się obowiązkowym i zalecanym szczepieniom. Od osób przybywających z Europy nie jest wymagane świadectwo szczepienia przeciw żółtej febrze. Może ono być potrzebne, jeśli turysta ma zamiar wjechać do Kenii z innych krajów afrykańskich. Na wybrzeżu kenijskim oraz na zachodzie kraju występuje całoroczne zagrożenie malarią. Malaria nie występuje na terenach wyżynnych, np. w Nairobi, stosowanie profilaktyki antymalarycznej na tych terenach nie jest potrzebne. W przypadku terenów nizinnych należy rozważyć korzyści wynikające ze stosowania leków antymalarycznych w celach profilaktycznych i efekty uboczne. Zdarzają się przypadki zachorowań na cholerę oraz dengę.

W większych miastach usługi medyczne oraz lekarstwa są ogólnie dostępne. Są to usługi świadczone przez podmioty prywatne, w pełni odpłatne. Pobyt w szpitalu i leczenie operacyjne są bardzo kosztowne dlatego też przed przyjazdem do Kenii trzeba wykupić ubezpieczenie zdrowotne, najlepiej pokrywające koszt transportu lotniczego na terenie Kenii. Dodatkowo warto posiadać zabezpieczone środki na pokrycie niezbędnych usług medycznych.

Na prowincji standard świadczonych usług medycznych jest niski. Ze względu na zagrożenie epidemiologiczne zaleca się picie wody butelkowanej. W całym kraju występuje zagrożenie HIV/AIDS.

W Kenii opieka psychiatryczna jest bardzo słabo rozwinięta, praktycznie niedostępna poza Nairobi. Zaleca się aby osoby ze zdiagnozowanymi schorzeniami nie podróżowały same do Kenii.

W krajach sąsiadujących z Kenią: Ugandzie i w Tanzanii odnotowano przypadki eboli. Przed podróżą zaleca się sprawdzenie aktualnych ostrzeżeń na stronie WHO: https://www.afro.who.int/countries 

Komunikacja autobusowa jest ogólnie dostępna i stosunkowo tania, jednak ze względu na zły stan dróg, zły stan techniczny pojazdów oraz niską kulturę jazdy powinno unikać się podróżowania autobusami i minibusami (tzw. matatu). W Kenii istnieje dobrze rozwinięta sieć wewnętrznych połączeń lotniczych, ale także w tym wypadku należy mieć świadomość wysokiego stopnia awaryjności. Bezpiecznym i nowoczesnym środkiem podróży z Nairobi na wybrzeże jest pociąg do Mombasy.  W Nairobi można korzystać z taksówek, które są zrzeszone w różnych korporacjach; należy z góry uzgodnić należność za przejazd. Można również skorzystać z aplikacji mobilnych, takich jak Uber. Żeglarzy przestrzega się przed wyprawami na wody w pobliżu granicy z Somalią, gdzie zagrożeniem są piraci.

Obowiązuje ruch lewostronny. Aby poruszać się samochodem po Kenii, można przez 3 miesiące korzystać z polskiego prawa jazdy, jednak należy posiadać jego tłumaczenie na język angielski sporządzone przez tłumacza przysięgłego lub przed przyjazdem uzyskać międzynarodowe prawo jazdy. Po upływie tego okresu należy wystąpić o kenijskie prawo jazdy. Zaleca się sprawdzenie lokalizacji stacji benzynowych na trasach oddalonych od głównych miast. Należy starać się dotrzeć do miejsca noclegu przed zmrokiem, który zapada przed 19.00. Zły stan dróg, nadmierna prędkość i nieostrożny sposób jazdy kenijskich kierowców, a także zły stan techniczny wielu pojazdów to przyczyny wielu poważnych wypadków drogowych.

W porze deszczowej lokalne drogi są przejezdne tylko dla samochodów z napędem na cztery koła. Podczas podróży samochodem do niektórych odległych miejscowości (m.in. Garissy i nad Jezioro Turkana, Lamu, Marsabit) należy korzystać z eskorty uzbrojonych policjantów lub żołnierzy.

Posiadanie i używanie narkotyków oraz handel nimi zagrożone jest karą pozbawienia wolności  do 10 lat lub wysoka grzywną.

Przywóz dronów i używanie dronów w Kenii wymaga uzyskania  specjalnych zezwoleń. Przywóz, używanie dronów, które nie zostały zarejestrowane, używanie dronów bez licencji pilota, zagrożone jest karą pozbawienia wolności lub grzywną nawet do wysokości 20 tys. USD.

Zabronione jest fotografowanie obiektów publicznych, w tym budynków ambasad.

Ze względu na walkę z kłusownictwem, posiadanie wyrobów z kości słoniowej zagrożone jest wysokimi karami, nawet do 10 tys. dolarów.

W Kenii zakazane jest używanie i wwożenie torebek foliowych.

Homoseksualizm jest nielegalny.

Zakazane jest palenie w miejscach publicznych, poza wyznaczonymi strefami. Dotyczy to również hoteli oraz restauracji. Złamanie zakazu karane jest wysoką grzywną.

Wybrzeże Kenii, w tym Mombasa to obszary zamieszkałe przez ludność muzułmańską, cudzoziemcy powinni przestrzegać określonych norm, szczególnie podczas zwiedzania miejsc kultu religijnego. Należy zwracać uwagę na ubiór: noszenie krótkich spódnic, strojów plażowych poza miejscami turystycznymi jest uznawane za niestosowne. Opalanie się topless nawet na plażach hotelowych jest niedozwolone.

Nie ma problemów z wymianą walut zachodnich na miejscową i odwrotnie. Kursy kantorowe niewiele odbiegają od bankowych; w bankach pobierana jest prowizja. Powszechne są płatności kartami płatniczymi. W Kenii popularny jest system płatności za pośrednictwem telefonii komórkowej tzw. M-pesa. W wypadku dłuższych pobytów warto założyć konto M-pesa.

Opłaty za wszelkie usługi, zwłaszcza w hotelach, są wysokie.

Należy wystrzegać się tanich jadłodajni ze względu na ryzyko zatrucia pokarmowego. Bez problemów można zaopatrywać się w artykuły spożywcze w supermarketach.

Najlepszą porą roku do podróżowania po Kenii jest okres grudzień-marzec. Pora deszczowa tradycyjnie występowała dwukrotnie: październik i listopad oraz kwiecień i maj. Najzimniejsze miesiące to lipiec i sierpień.  Występują duże różnice temperatur i wilgotności, zwłaszcza między położonym wyżej centrum kraju a wybrzeżem.

Ministerstwo Spraw Zagranicznych dokłada wszelkich starań, aby informacje dla podróżujących publikowane na stronach MSZ były rzetelne, wyczerpujące i aktualne. Jednocześnie podkreślamy, że publikowane przez MSZ treści należy traktować wyłącznie jako rekomendacje, które nie mogą stanowić podstawy do jakichkolwiek roszczeń. Należy pamiętać, że MSZ nie ma prawnych możliwości zakazania wyjazdu do jakiegokolwiek państwa.