Ekosystemy rolnicze stanowią dużą część lądowej powierzchni UE i są podstawą systemu żywnościowego. Pełnią zarówno istotną rolę przyrodniczą, jak i społeczno-gospodarczą, zapewniając dostęp do zdrowej żywności w przystępnych cenach. Zadbanie o dobrą kondycję, w tym różnorodność biologiczną, ekosystemów rolniczych jest więc fundamentem bezpieczeństwa i suwerenności żywnościowej.

Cele NRL dla ekosystemów rolniczych

Artykuł 11 prawa odbudowy przyrody wyznacza kilka celów do osiągnięcia w odniesieniu do ekosystemów rolniczych.

1. Osiągnięcie na poziomie krajowym trendu wzrostowego co najmniej 2 z 3 wymienionych poniżej wskaźników w ekosystemach rolniczych:

• liczebność motyli na użytkach zielonych,
• zasoby węgla organicznego w glebach mineralnych gruntów uprawnych,
• odsetek gruntów rolnych z elementami krajobrazu o wysokiej różnorodności.

2.   Zwiększenie liczebności pospolitych ptaków krajobrazu rolniczego o 5 % do 2030 r., 10 % do 2040 r. i 15 % do 2050 r. (względem poziomu z 1 września 2025 roku).
Polska została zaliczona do grona krajów, w których populacja takich ptaków jest historycznie mniej uszczuplona niż w wielu innych krajach. Dlatego też cel dla naszego kraju w odniesieniu do tego wskaźnika jest mniej ambitny niż np. dla Niemiec czy Francji.

3.   Przywrócenie gleb organicznych wykorzystywanych w rolnictwie będących osuszonymi torfowiskami. Działania te muszą być wprowadzone w odniesieniu do co najmniej:

• 30% obszarów do 2030 r., z czego co najmniej 1/4 ma być ponownie nawodniona;
• 40 % obszarów do 2040 r., z czego co najmniej 1/3 ma być ponownie nawodniona;
• 50 % do roku 2050 r., z czego co najmniej 1/3 ma być ponownie nawodniona.

Uwaga! Cel dotyczący ponownego nawadniania osuszonych torfowisk nie nakłada żadnych obowiązków na rolników i indywidualnych właścicieli gruntów. Nawadnianie osuszonych torfowisk pozostaje dla nich całkowicie dobrowolne. Państwo może wprowadzać zachęty finansowe, które uczynią takie działania opłacalnymi dla rolników.