Inicjatywy takie jak Europejski Bank Wodoru powinny uwzględniać te różnice. Równy dostęp do technologii i zasobów finansowych, to klucz do sukcesu i poparcia społecznego w procesie transformacji. Na koniec dnia to nasi obywatele i nasze przedsiębiorstwa muszą odczuwać profity z procesu transformacji

– dodała ministra Paulina Hennig-Kloska.

Ministra klimatu i środowiska podkreślała przy tym, że transformacja musi być przemyślana i nie może prowadzić do uzależnienia od importu czystych technologii lub surowców krytycznych.

Sesja ministerialna, składająca się z panelu wysokiego szczebla i paneli eksperckich, zorganizowana przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska, w której brał udział wiceminister Krzysztof Bolesta, służyła wymianie myśli na temat potrzeb i wyzwań związanych z dekarbonizacją i innowacyjnością gospodarek państw członkowskich UE.
W dyskusji głos zabrali przedstawiciele państw członkowskich UE, instytucji europejskich oraz liderzy przemysłu, w tym m.in. szef biura Inicjatyw Strategicznych Międzynarodowej Agencji Energetycznej Dan Dorner, prezes zarządu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej Dorota Zawadzka-Stępniak oraz dyrektor generalny norweskiego ministerstwa ds. Energii Alexander Engh.

Klucz do osiągnięcia celów klimatycznych

Jak mówiła szefowa resortu klimatu i środowiska, nowoczesne technologie oparte o odnawialne źródła energii, wodór, CCS czy magazyny energii są kluczem do osiągnięcia założonych celów klimatycznych, stworzenia nowych i dobrze płatnych miejsc pracy, ale przede wszystkim do budowy prawdziwej niezależności energetycznej przez całą UE.

Musimy działać dzisiaj wspólnie jako rząd, biznes oraz środowisko naukowe, aby przyśpieszyć wdrażanie innowacji. Spójne przepisy, nowe inwestycje w niskoemisyjne technologie oraz badania i rozwój, to rozwiązania, które proponujemy dziś Europie. Musimy wykorzystać wszystkie dostępne środki i stworzyć przestrzeń na opracowanie nowych rozwiązań. Konieczne jest przeznaczenie odpowiednich środków na badania i rozwój oraz komercjalizację nowych rozwiązań

– dodała w trakcie otwarcia konferencji.

Zgadzamy się mimo różnic

W panelach, zarówno wysokiego szczebla, jak i dyskusjach roboczych z ramienia Ministerstwa Klimatu i Środowiska wziął udział wiceminister Krzysztof Bolesta, który zaznaczył, że technologie neutralnie emisyjnie to inwestycje w bezpieczną, odporną i zrównoważoną przyszłość.

Bezpieczeństwo energetyczne obejmuje nie tylko stabilność dostaw surowców, lecz także odporność technologiczną, dostęp do surowców krytycznych, niezależność przemysłową oraz zdolność do rozwoju czystych i nowatorskich technologii energetycznych” – zauważył wiceminister Krzysztof Bolesta.- Musimy z jednej strony wspierać takie technologie, które pozwalają Europie na bycie globalnym liderem w dziedzinie czystych technologii, ale przede wszystkim stworzyć warunki dla ich rozwoju, które będą dostępne, skalowalne i przewidywalne dla sektora przemysłowego

Pozostali prelegenci podkreślali przy tym rolę edukacji i szkoleń branżowych w procesie transformacji energetycznej, co umożliwi stworzenie wykwalikowanych i dobrze płatnych kadr.

Tematy poruszone w ramach sesji ministerialnej wpisywały się w priorytety Polskiej Prezydencji w Radzie UE poprzez podkreślenie znaczenia bezpieczeństwa energetycznego w procesie transformacji energetycznej oraz roli innowacji w dekarbonizacji przemysłu.

Wiceminister Miłosz Motyka na inauguracji NetZeroEnergy

Konferencja odbyła się w ramach trzydniowego wydarzenia NetZeroEnergy (8-10 kwietnia 2025 r.) organizowanego przez Międzynarodowe Targi Poznańskie. Wydarzenie przygotowywane w formule konferencyjno wystawienniczej otwierał z ramienia resortu klimatu i środowiska wiceminister Miłosz Motyka. Pierwszy dzień poświęcony był energii i dekarbonizacji przemysłu.

Transformacji energetycznej nie prowadzimy tylko po to, aby zagwarantować nam bezpieczeństwo i niższe, stabilne ceny energii, ale również po to, aby żyć dłużej, zdrowiej i pozostawić środowisko w lepszym stanie niż je zastaliśmy

– mówił wiceminister Miłosz Motyka podczas odbywającej się tego samego dnia debaty „Uboczne produkty spalania – co po węglu?”.