Tegoroczne spotkanie stron Porozumienia zostało podzielone na trzy sesje tematyczne. Dodatkowo miało miejsce wręczenie wyróżnień dla stron Porozumienia, które w sposób szczególny realizują postanowienia Porozumienia.

Potrzeba ambitnych celów klimatycznych

V. Konferencję stron otworzył Krzysztof Bolesta, Przewodniczący Rady Koordynacyjnej ds. Gospodarki Wodorowej, sekretarz stanu w Ministerstwie Klimatu i Środowiska. Wiceminister podkreślił znaczenie Porozumienia, podkreślając też wyzwania, przed jakimi stoją jego strony, w szczególności potrzeby realizacji ambitnych celów klimatycznych. Wskazał, że szczególnie tzw. dyrektywa REDIII zamiast zapewnić przyspieszenie transformacji, doprowadziła do jej spowolnienia.

Diagnozę tę potwierdziły także wyniki najnowszego Hydrogen Monitoring Report 2025 przygotowanego przez Agencję Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER). Dotąd tylko dwa państwa członkowskie zgłosiły pełną transpozycję celów REDIII. Wyniki raportu zostały przedstawione przez Csillę Bartok, dyrektor Departamentu Gazu, Wodoru i Sprzedaży Detalicznej w ACER jako otwarcie pierwszej sesji zatytułowanej "Quo Vadis Europo?".

Csilla Bartok wskazała, że budowa europejskiego rynku wodoru od podstaw wiąże się z poważnymi wyzwaniami technicznymi, finansowymi i infrastrukturalnymi a gotowość do ponownej oceny ram politycznych, regulacyjnych i finansowych w celu zapewnienia skutecznego wsparcia rozwoju rynku ma zasadnicze znaczenie.

Po prezentacji miał miejsce panel, w którym wiceminister Krzysztof Bolesta, dyrektor Dariusz Kucel z Ministerstwa Energii oraz dr inż. Tomasz Zieliński, prezes zarządu Polskiej Izby Przemysłu Chemicznego i Mirosław Motyka, prezes zarządu Hutniczej Izby Przemysłowo-Handlowej, podjęli się dyskusji o tym, dokąd zmierza Europa oraz czy dla ratowania klimatu musimy poświęcić konkurencyjność przemysłu. Rozmowa odbyła się w formule "każdy pyta każdego". Uczestnicy panelu zgodzili się, że wspomniane w raporcie ACER ceny energii stanowią jeden z najistotniejszych problemów nie tylko dla rozwoju, ale i utrzymania konkurencyjności polskiego przemysłu, który ma znaczenie również dla utrzymania bezpieczeństwa Polski. Prezes Zieliński i prezes Motyka zgodzili się, że bez wsparcia, zwłaszcza operacyjnego, transformacja nie będzie możliwa, gdyż przemysł w UE, w tym w Polsce, bez wsparcia nie jest w stanie konkurować z gospodarkami nierynkowymi. Dyrektor Kucel zapewnił o programach wsparcia mających na celu obniżenie cen energii, a wiceminister Bolesta przypomniał o wsparciu inwestycyjnym z KPO na budowę instalacji do produkcji wodoru odnawialnego pochodzenia niebiologicznego i wodoru niskoemisyjnego oraz wskazał na potrzebę większej elastyczności UE w podejściu do realizacji celów REDIII.

W przerwie między pierwszą i drugą sesją Konferencji miało miejsce podpisanie przez zarządy spółek, stron Porozumienia, Hynfra P.S.A. i PROMET – PLAST s.c. listu intencyjnego dotyczącego implementacji w Omanie oraz w Egipcie opatentowanych polskich rozwiązań technologicznych służących produkcji wodoru.

Realizacja wodorowych celów dekarbonizacyjnych w Polsce

W sesji zatytułowanej Jak zrealizować wodorowe cele dekarbonizacyjne w Polsce? Uczestnicy najpierw wysłuchali prezentacji "Aktualizacja prognozy zapotrzebowania na wodór odnawialny RFNBO w Polsce do 2030 roku". Wyniki aktualizacji przedstawił prof. dr hab. Grzegorz Tchorek, zastępca dyrektora ds. ekonomicznych w Instytucie Energetyki – Państwowym Instytucie Badawczym. Choć zaktualizowana ilość potrzebnego do realizacji celów REDIII w 2030 r. wodoru RFNBO jest niższa niż to przewidywano w 2023 r. i wynosi 161-192 kt, to nadal pozostaje poza realnymi możliwościami ich osiągniecia przez polski przemysł, szczególnie nawozowy.

Dyskusję panelową po prezentacji poprowadził Henryk Kubiczek, dyrektor Departamentu Korporacyjnego, Strategii i Rozwoju w Grupie Azoty S.A., a udział wzięli Agnieszka Ozga, dyrektor Pionu Transformacji Energetycznej w Gaz-System S.A., Szymon Płoński, prezes zarządu Stowarzyszenia Dolnośląska Dolina Wodorowa, dr Paweł Wilkosz, dyrektor Biura Rozwoju Magazynów Wodoru i CCS w ORLEN S.A., prof. Grzegorz Tchorek oraz Tomoho Umeda, prezes zarządu Hynfra P.S.A. Uczestnicy panelu dyskutowali o roli infrastruktury przesyłowej. Omówili różne aspekty możliwych i potrzebnych rozwiązań zwłaszcza w kontekście dekarbonizacji i realizacji celów REDIII. Przeważała opinia, że import, choć najtańszy, powinien mieć charakter uzupełniający, a sektor powinien być zdywersyfikowany pod względem źródeł dostaw i wykorzystywanych technologii. Panel zakończyła wymiana opinii dotycząca konkurencji pomiędzy wodorem produkowanym z biometanu, a wodorem produkowanym w procesie elektrolizy w Polsce i różnych częściach świata, także tam, gdzie energia z OZE jest tańsza niż w Polsce.

Osiągniecia w rozwoju gospodarki wodorowej

Następnie miało miejsce wręczenie przez Paulinę Hennig-Kloskę, minister klimatu i środowiska, wyróżnień za szczególne osiągnięcia na rzecz rozwoju gospodarki wodorowej. Minister rozpoczęła ceremonię od zwrócenia się do uczestników i podkreślenia roli Porozumienia i konieczności dalszego wspólnego działania.

W tym roku Sekretariat Porozumienia otrzymał 17 zgłoszeń do wyróżnieni, przedsięwzięć realizowanych przez Strony porozumienia:

Przedsięwzięcia do wyróżnienia zostały wybrane przez Radę Koordynacyjna ds. Gospodarki Wodorowej w drodze głosowania. Przyznane zostały wyróżnienia dla trzech pierwszych miejsc (trzecie miejsce uzyskały ex equo dwa przedsięwzięcia):

1. Green H₂ – wielkoskalowa produkcja wodoru RFNBO na potrzeby rafineryjne – przedsięwzięcie realizowane przez LOTOS Green sp. z o.o. - spółkę z Grupy ORLEN S.A.
2. SUPER-SOE: rozwój systemów power-to-X opartych na krajowych elektrolizerach – przedsięwzięcie realizowane przez Centrum Technologii Wodorowych w Instytucie Energetyki – Państwowym Instytucie Badawczym.
3. ex equo:

• NetZero Energy i H2POLAND – przedsięwzięcie realizowane przez Międzynarodowe Targi Poznańskie Sp. z o.o.
• Zwiększenie mocy produkcyjnych PESA pozwalające na produkcję pojazdów napędzanych wodorem w oparciu o wyniki zrealizowanych prac B+R – przedsięwzięcie realizowane przez PESA Bydgoszcz S.A.

Finansowanie transformacji energetycznej

Podczas trzeciej, ostatniej sesji Konferencji odbyła się dyskusja "Kto za to wszystko zapłaci?". Panel poprowadziła dr Marlena Krohn, dyrektorka generalna Hynfra P.S.A. a w dyskusji uczestniczyli: Piotr Mikusek, dyrektor Biura Regulacji w Grupie Azoty S.A., Szymon Byliński, dyrektor Biura Rozwiązań Transformacji Energetycznej w PKO Banku Polskim, Aleksandra Kwiatkowska, dyrektor Departamentu Instrumentów Bezzwrotnych Banku Gospodarstwa Krajowego, Dominika Niewierska, dyrektor Biura Koordynacji i Wsparcia Biopaliw i Wodoru Orlen S.A., oraz dr inż. Michał Kalita, E-Fuels Team Leader, Investment Division, Bioagra S.A.

Wstępem do dyskusji było omówienie wyników ankiety przeprowadzonej wśród uczestników Konferencji, w której na pytanie jak społeczeństwo powinno partycypować w kosztach transformacji tego sektora, ponad połowa respondentów zgodziła się, że to banki powinny prowadzić bardziej odpowiedzialną politykę wsparcia transformacji i akceptować większe ryzyko. Zgodnie z wynikami ankiety, obecna polityka banków jest zbyt ostrożna i nie sprzyja transformacji. Na pytanie co najbardziej sprzyjałoby obniżeniu kosztów transformacji wodorowej, ponad 60% respondentów odpowiedziała, że zwiększenie elastyczności w tworzeniu rynku wodoru odnawialnego w regulacjach europejskich.

Paneliści nie zgodzili się z opinią wyrażoną w ankiecie, że to banki powinny wziąć na siebie większą odpowiedzialność. W wyniku dyskusji wybrzmiało, że BGK jako bank rozwoju dysponuje różnymi instrumentami wsparcia, w tym wsparcia ułatwiającego zaciąganie kredytów w bankach komercyjnych, które z zasady są nastawione na wspieranie inwestycji bezpiecznych, a więc dotyczących dojrzałych technologii. Natomiast reprezentanci przemysłu zgodzili się z tym, że nikt nie jest w stanie zapłacić za transformację w takiej formie i takim tempie, jakie wynika z regulacji europejskich w zakresie wodoru. W kwestii źródeł finansowania zgodzili się, że najlepszym modelem wsparcia finansowego byłby model hybrydowy.

Konferencję podsumował i zakończył wiceminister klimatu i środowiska Krzysztof Bolesta. Podkreślił, że rynek wodoru, choć wolniej niż wydawało się to jeszcze kilka lat temu, będzie rósł. W tym wzroście Polska powinna odnaleźć swoje miejsce i postawić na celowany rozwój. W związku z tym konieczne jest dostosowanie krajowej strategii wodorowej. Niemniej jednak, aby utrzymać w Polsce bazę przemysłową, konieczne jest równoległe działanie w Brukseli nakierowanie na uelastycznienie i urealnienie zasad rozwoju gospodarki wodorowej w UE.