Na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiej i Rady w sprawie odpadów, poziom przygotowania do ponownego użycia i recyklingu, jaki każde państwo członkowskie UE musi osiągnąć:

• w 2020 r. wynosi 50% w odniesieniu do 4 frakcji odpadów komunalnych (papier, metal, plastik, szkło);
• od 2025 r. wynosi 55% w odniesieniu do wszystkich wytworzonych odpadów komunalnych.

Zgodnie z nową metodą, od 2021 r. poziom przygotowania do ponownego użycia i recyklingu będzie wyliczany w stosunku do wszystkich odpadów komunalnych. Oznacza to, że w stosunku do obowiązującej metody, do osiąganego poziomu będą uwzględnianie dodatkowe frakcje odpadów, takie jak bioodpady, tekstylia oraz inne odpady komunalne nieuwzględniane obecnie.

Określone w przepisach prawa cele pośrednie, umożliwiające stopniowe dochodzenie do celów określonych w przepisach Unii Europejskiej, powinny zapewnić stały wzrost poziomów przygotowania do ponownego użycia i recyklingu, co jednocześnie pozwoli samorządom oraz podmiotom gospodarującym odpadami odpowiednie dostosowanie się do nowych ambitnych wymogów UE oraz nowych przepisów wprowadzanych do krajowej legislacji np. wdrażania pakietu odpadowego, w tym zmian dotyczących rozszerzonej odpowiedzialności producenta.