Sala 8
John Cage i Merce Cunningham to jedni z najważniejszych twórców awangardy XX wieku, których współpraca radykalnie zmieniła podejście do muzyki i tańca. Poznali się w 1938 roku w Cornish School of the Arts, a ponownie połączyli siły w Nowym Jorku w latach 40 - tych, rozpoczynając ponad pięćdziesięcioletnią współpracę. Ich rewolucyjną metodą było tworzenie choreografii i muzyki całkowicie niezależnie od siebie. Dopiero na etapie prób łączyli swoje dzieła w całość. Cage stosował element losowości (jak rzuty monetą) przy komponowaniu, a Cunningham wykorzystywał podobne techniki przy układaniu sekwencji ruchowych. Wspólnie stworzyli dzieła, które uznaje się dziś za przełomowe, m.in. The Seasons (1947), Suite for Five (1956), Variations V (1965), Xover (1972), Un jour ou deux (1973) i Roaratorio (1986). Ich twórczość wykorzystywała innowacyjne technologie – m.in. projekcje wideo, dźwięki elektroniczne i interaktywne instalacje reagujące na ruch tancerzy. Cunningham jako jeden z pierwszych choreografów używał komputerów do planowania choreografii, a Cage eksperymentował z ciszą, szumem i przypadkowością jako pełnoprawnymi elementami kompozycji. Dzięki ich podejściu muzyka i taniec zaczęły być postrzegane jako autonomiczne sztuki, które nie muszą być ze sobą ściśle zsynchronizowane. Ich wspólne projekty były świadomym zerwaniem z tradycyjnym narracyjnym baletem i koncertem, ukierunkowanym na emocje i przekaz treści. Współpraca Cage'a i Cunninghama stała się symbolem artystycznej wolności i do dziś inspiruje kolejne pokolenia twórców sztuki współczesnej.
J. Cage:
Variations V
Xover
Un jour ou deux
Roaratorio