Sala 31
Karol Kurpiński i Julia Mierzyńska byli pionierami polskiego baletu narodowego, a ich współpraca w pierwszej połowie XIX wieku zaowocowała dziełami o dużym znaczeniu artystycznym i kulturowym. Kurpiński, kompozytor i dyrektor Teatru Narodowego w Warszawie, tworzył muzykę pełną wyrazu, idealną do baletowej ekspresji. Julia Mierzyńska, primabalerina i choreografka, potrafiła znakomicie interpretować jego kompozycje, nadając im taneczne życie. Jednym z pierwszych ich wspólnych dzieł był balet Mars i Flora, oparty na mitologicznym wątku, w którym muzyka Kurpińskiego i choreografia Mierzyńskiej współgrały w klasycznym stylu, zyskując uznanie publiczności. Ich największym sukcesem było jednak Wesele w Ojcowie (1823) – pierwszy polski balet narodowy, w którym połączono muzykę Kurpińskiego, Stefaniego i Damsego z choreografią Mierzyńskiej oraz francuskich baletmistrzów. W balecie tym Mierzyńska zatańczyła słynne solo mazura, które stało się jej znakiem rozpoznawczym. Wesele w Ojcowie odniosło olbrzymi sukces, wystawiane było setki razy w kraju i za granicą, stając się symbolem polskiej sceny baletowej. Oba balety – klasyczne Mars i Flora oraz folklorystyczne Wesele w Ojcowie – ukazują szeroki zakres ich artystycznych możliwości. Współpraca Kurpińskiego i Mierzyńsiej ukształtowała styl polskiego baletu i pozostawiła trwały ślad w historii teatru narodowego. Ich dorobek stanowi inspirację dla kolejnych pokoleń twórców muzyki i tańca.
K. Kurpiński Wesele w Ojcowie: