Sala 119
Ludomir Różycki i Piotr Zajlich współpracowali przy balecie Pan Twardowski, który stał się jednym z najważniejszych polskich dzieł baletowych XX wieku. Różycki, znakomity kompozytor Młodej Polski, stworzył muzykę pełną dramatyzmu, liryzmu i elementów narodowych. Piotr Zajlich, ceniony choreograf i tancerz, opracował inscenizację baletu, nadając mu dynamiczny, widowiskowy charakter. Pan Twardowski miał swoją premierę w 1921 roku w Warszawie i szybko zdobył uznanie, stając się pierwszym polskim baletem, który osiągnął międzynarodowy sukces. Fabuła oparta była na legendzie o czarnoksiężniku Twardowskim, który zawarł pakt z diabłem, co umożliwiło Zajlichowi stworzenie efektownych scen tanecznych. W choreografii pojawiły się zarówno elementy klasycznego baletu, jak i tańców narodowych, co podkreślało polski charakter dzieła. Dzięki współpracy Różyckiego i Zajlicha Pan Twardowski stał się symbolem narodowej tożsamości w polskiej sztuce baletowej. Dzieło to do dziś pozostaje jednym z najważniejszych polskich baletów i jest wystawiane na scenach w kraju i za granicą. Współpraca kompozytora i choreografa ukazała, jak istotne jest połączenie muzyki i ruchu w kreowaniu nowoczesnego baletu. Pan Twardowski to dowód na to, że polska tradycja i kultura mogą inspirować światowy balet i sztukę sceniczną.
L. Różycki Suita baletowa Pan Twardowski: