24-30 KWIETNIA - Europejski Tydzień Szczepień
25.04.2022
W dniach 24-30 kwietnia obchodzimy ustanowiony przez WHO Tydzień Szczepień. Hasłem tegorocznych obchodów są słowa „Długie Życie Dla Wszystkich” #LongLifeforAll. Celem tego przedsięwzięcia jest podkreślenie potrzeby wspólnych działań i promowanie stosowania szczepionek w celu ochrony osób w każdym wieku przed chorobami.
Dlaczego szczepimy?
Szczepimy, aby uniknąć chorób zakaźnych, które niosą ze sobą ryzyko ciężkiego przebiegu, groźnych powikłań, a nawet zgonu. W społeczeństwie panuje mit, że odporność lepiej jest nabyć chorując na choroby zakaźne niż poprzez szczepienie. To bardzo groźne przekonanie, gdyż w przypadku zachorowania musimy się liczyć z możliwym ciężkim przebiegiem oraz ryzykiem groźnych dla zdrowia
i życia powikłań. Dużo korzystniej jest nabyć odporność w kontrolowany sposób – właśnie poprzez szczepienia, które są bezpieczne i skuteczne.
W Polsce odpowiedzialne za szeroko pojęte bezpieczeństwo szczepień są instytucje i organizacje
o zasięgu krajowym i międzynarodowym: Państwowy Zakład Higieny, Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego, Państwowa Inspekcja Sanitarna, Główny Inspektor Farmaceutyczny, a także Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Europejska Agencja Leków oraz Światowa Organizacja Zdrowia. Zanim szczepionki zostaną zarejestrowane, przechodzą bardzo dokładne i wiarygodne badania bezpieczeństwa. Należy jednak podkreślić, że jak każdy produkt leczniczy, również szczepionki, mogą powodować działania niepożądane.
Do najczęstszych, spodziewanych reakcji poszczepiennych należą: zaczerwienienie, obrzęk i ból
w miejscu wkłucia oraz gorączka. Objawy te świadczą o tym, że układ odpornościowy prawidłowo reaguje na podanie szczepionki i zaczyna produkować przeciwciała ochronne oraz komórki odpornościowe. Poważne działania niepożądane występujące po szczepieniach mają miejsce bardzo rzadko – raz na kilka do kilkunastu tysięcy podanych dawek. Mogą to być np. natychmiastowa reakcja uczuleniowa, wysoka gorączka (powyżej 40,5oC), trudny do uspokojenia płacz dziecka czy drgawki.
W przypadku ich wystąpienia należy natychmiast skontaktować się z lekarzem i postępować zgodnie
z jego zaleceniami. Bardzo ciężkie odczyny poszczepienne występują raz na setki tysięcy, a nawet miliony podanych dawek.
Program Szczepień Ochronnych
Program Szczepień Ochronnych popularnie nazywany Kalendarzem Szczepień, jest opracowywany każdego roku przez Główny Inspektorat Sanitarny. Zawiera wykaz obowiązkowych i zalecanych szczepień oraz zasady ich przeprowadzania. W niektórych przypadkach, np. z powodu opóźnienia w realizacji szczepień ze względu na stan zdrowia pacjenta, powrotu dziecka z innego kraju, konieczne jest opracowanie indywidualnego kalendarza szczepień ustalanego przez lekarza dla dziecka.
Szczepienia obowiązkowe są bezpłatne, finansowane z budżetu Ministerstwa Zdrowia. Należą do nich szczepienia przeciw: gruźlicy, wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (wzw B), błonicy, tężcowi i krztuścowi, ostremu nagminnemu porażeniu dziecięcemu (poliomyelitis), inwazyjnemu zakażeniu Haemophilus influenzae typu B (Hib), odrze, śwince, różyczce, rotawirusom, pneumokokom, ospie wietrznej (w grupach ryzyka). Szczepienia obowiązkowe są realizowane do 19 roku życia oraz u osób dorosłych szczególnie narażonych (np. studentów medycyny). Rodzice mogą zdecydować się na zastąpienie bezpłatnych szczepionek obowiązkowych szczepionkami wysoko skojarzonymi, które zapewniają mniej wkłuć, mniej wizyt, mniej stresu i bólu dla dziecka.
Do szczepień zalecanych, za które muszą zapłacić rodzice/osoby zainteresowane szczepieniem, należą szczepionki przeciw: wirusowemu zapaleniu wątroby typu A (wzw A), wzw B (osoby narażone na zakażenie), ospie wietrznej, grypie, pneumokokom (dla urodzonych przed 1 stycznia 2017), meningokokom, ludzkiemu wirusowi brodawczaka (HPV), kleszczowemu zapaleniu mózgu, cholerze, durowi brzusznemu, wściekliźnie, żółtej gorączce.
Źródło: https://szczepienia.pzh.gov.pl/