Jakie działania powinien podjąć zamawiający, który w postępowaniu o udzielenie zamówienia nie skorzystał z art. 16b ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy Pzp, żeby zabezpieczyć się przed sytuacją, w której wykonawca na etapie realizacji zamówienia wskaże podwykonawcę lub dalszego podwykonawcę pochodzącego z tzw. „państw trzecich niebędących stronami umów międzynarodowych”?
Ze znowelizowanych przepisów ustawy Pzp wynika, że jeżeli zamawiający w dokumentach zamówienia lub w ogłoszeniu o zamówieniu nie sformułuje żadnych postanowień dotyczących udziału podwykonawców (dalszych podwykonawców) pochodzących z „państw trzecich niebędących stronami umów międzynarodowych”, będzie to oznaczało, że zgodnie z decyzją zamawiającego wykonawcy nie będą mogli powierzyć wykonania części zamówienia podwykonawcom pochodzącym z „państw trzecich niebędących stronami umów międzynarodowych”, a także, że podwykonawcy nie będą mogli powierzyć wykonania części zamówienia dalszym podwykonawcom pochodzącym z „państw trzecich niebędących stronami umów międzynarodowych”.
Zamawiający, aby zabezpieczyć się przed sytuacją, w której wykonawca na etapie realizacji umowy powierzy wykonanie części zamówienia podwykonawcy (a podwykonawca dalszemu podwykonawcy) pochodzącemu z „państw trzecich niebędących stronami umów międzynarodowych” i w celu usunięcia wszelkich wątpliwości w tym zakresie, zasadne jest, aby sformułował odpowiednie zapisy w projektowanych postanowieniach umowy w sprawie zamówienia publicznego, w których wskaże, że wykonawca nie może korzystać z takich podwykonawców (a podwykonawca z dalszych podwykonawców) przy realizacji zamówienia. Efektywne zapisy umowy powinny również doprecyzowywać mechanizm działania w takiej sytuacji (zastąpienie takiego podwykonawcy/dalszego podwykonawcy innym niepochodzącym z „państwa trzeciego niebędącego stroną umów międzynarodowych”) i określać konsekwencje niedochowania zapisów umowy w tym zakresie