Wojewódzka Stacja Sanitarno-
Epidemiologiczna w Rzeszowie

O bezpieczeństwie kosmetyków decyduje ich właściwe oznakowanie. Zgodnie z przepisami obowiązkowymi elementami, jakie powinny się znaleźć się na pojemnikach i opakowaniach zewnętrznych kosmetyków, w postaci informacji nieusuwalnych, łatwych do odczytania i widocznych, są:

 

1. dane osoby odpowiedzialnej za jego bezpieczeństwo (w tym jej nazwa i adres, np. producenta, importera lub dystrybutora mających swoją siedzibę na terenie Unii Europejskiej); w przypadku kosmetyków importowanych podaje się też nazwę kraju pochodzenia;

 

2. nominalna zawartość w momencie pakownia wyrażona w jednostkach masy lub objętości;

 

3. data jego minimalnej trwałości, do której zachowuje w pełni swoje pierwotne właściwości, poprzez jednoznaczne i trwałe wskazanie na pakowaniu/etykiecie:
   • miesiąca i roku lub dnia, miesiąc i roku, do których można bezpiecznie go używać (datę lub informacje o jej umiejscowieniu na opakowaniu poprzedza symbol   lub zwrot „najlepiej zużyć przed końcem”),
   • w przypadku kosmetyków o minimalnej trwałości powyżej 30 miesięcy, wskazanie daty nie jest obowiązkowe (choć możliwe) i wówczas na opakowaniu umieszczany jest symbol  (tzw. znak PAO - Period After Opening) z podaniem okresu (w miesiącach lub latach) w jakim po otwarciu opakowania (pojemnika) produkt może być bezpiecznie użyty przez konsumenta (stosowany), np. 6  lub 12  miesięcy.

 

 

4. szczególne środki ostrożności (w języku polskim), jakich należy przestrzegać podczas ich stosowania, w tym ich profesjonalnego użycia, np. jakie substancje mogą być zawarte w kosmetyku tylko z zachowaniem określonego ostrzeżenia lub pochodzące od producenta instrukcje ich bezpiecznego użycia lub zalecenia stosowania środków ochrony skóry lub oczu w związku z możliwym niekorzystnym oddziaływaniem konkretnych substancji chemicznych (np. zalecenie użycia dołączonych rękawiczek przy użyciu farb do włosów);

Informacje te podaje się w języku polskim w celu właściwego i bezpiecznego użycia danego kosmetyku (tak przez użytkownika końcowego, jak i dla produktów kosmetycznych do stosowania profesjonalnego, np. używanych przez personel salonu kosmetycznego).

 

Jeżeli ze względów praktycznych (za mało miejsca na opakowaniu kosmetyku) nie jest możliwe zamieszczenie informacji dot. szczególnych środków ostrożności:

• informacje te umieszcza się na załączonej lub doczepionej ulotce (np. instrukcja użycia maseczki), etykiecie, taśmie, metce lub karcie;
• jeżeli to możliwe odniesienie (odesłanie) do ww. informacji podaje się na pojemniku lub opakowaniu zewnętrznym w postaci informacji skróconej lub symbolu

 

5. numer partii produktu lub oznaczenia pozwalające na identyfikację produktu kosmetycznego (np. informacje zakodowane w kodzie EAN, m. in. o przeznaczeniu na rynek danego kraju, oznaczenie podmiotu wprowadzającego do obrotu, data produkcji, nr partii);

 

6. funkcja produktu w języku polskim (np. krem pod oczy, olejek do skóry pod oczy i na dekolt, peeling do twarzy), o ile jednoznacznie nie wynika ona z jego prezentacji (zdjęcia, grafiki i symbole umieszczone na opakowaniu kosmetyku mogą wskazywać na jego przeznaczenie i miejsce aplikacji);

 

7. wykaz składników, jakie kosmetyk zawiera (substancje chemiczne), poprzedzony jest określeniem ingredients; nazwy składników podaje się w porządku malejącym wg masy w momencie ich dodawania do produktu kosmetycznego, składniki mają nazwy zgodne z Międzynarodowym Nazewnictwie Składników Kosmetycznych (Internatoinal Nomenclature of Cosmetic Ingredients – INCI), dzięki czemu w całej Unii Europejskiej wszystkie surowce kosmetyczne nazywają się dokładnie tak samo);