Podsumowanie pierwszego posiedzenia Rady ds. Interoperacyjnej Europy
12.05.2025
Rada ds. Interoperacyjnej Europy - nowy organ unijny
Rada ds. Interoperacyjnej Europy (dalej „Rada”) została powołana w rozporządzeniu 2024/903 z dnia 13 marca 2024 r. w sprawie ustanowienia środków na rzecz wysokiego poziomu interoperacyjności sektora publicznego na terytorium Unii (akt w sprawie Interoperacyjnej Europy). Rada jest centralnym organem zarządzania rozwojem interoperacyjności transgranicznej w Unii Europejskiej.
Rada działa jako organ kolegialny, składający się z przedstawicieli wyznaczonych przez każde państwo członkowskie UE oraz przedstawiciela Komisji Europejskiej, który ponadto przewodniczy pracom Rady. Przedstawicielem Polski, obecnym na pierwszym posiedzeniu Rady, była pani Katarzyna Bis-Płaza, dyrektorka Departamentu Projektów i Strategii Ministerstwa Cyfryzacji.
Dodatkowo w pracach Rady biorą udział obserwatorzy - przedstawiciele Komitetu Regionów, Agencji UE ds. Cyberbezpieczeństwa (ENISA) oraz Europejskiego Centrum Kompetencji w dziedzinie Cyberbezpieczeństwa, a także eksperci wyznaczeni przez unijne podmioty, regiony i organizacje oraz kraje kandydujące, jeżeli przewodniczący Rady przyznał im status obserwatora.
|
Status obserwatorów w Radzie mają następujące organy:
|
Rada - co do zasady - podejmuje decyzje w drodze konsensusu, czyli porozumienia akceptowalnego dla wszystkich przedstawicieli zasiadających w organie. Konsensus jest preferowaną metodą podejmowania decyzji przez Radę i próby jego sformułowania powinny mieć miejsce tak długo, jak jest to możliwe. Akt w sprawie Interoperacyjnej Europy przewiduje jednak możliwość głosowania; do podjęcia decyzji w tym trybie wystarczy zwykła większość głosów członków wchodzących w skład Rady.
|
Rada ds. Interoperacyjnej Europy ma następujące zadania: a) przyjmuje wytyczne dotyczące oceny interoperacyjności zgodnie z art. 3 ust. 5 oraz wspólną listę kontrolną określoną w załączniku do niniejszego rozporządzenia i w razie potrzeby aktualizuje te wytyczne; b) analizuje informacje zebrane zgodnie z art. 3 ust. 2 oraz przedstawia na tej podstawie sugestie mające na celu poprawę interoperacyjności transgranicznej, transeuropejskich cyfrowych usług publicznych; c) przyjmuje wytyczne dotyczące udostępniania rozwiązań interoperacyjnych, o których mowa w art. 4; d) proponuje środki wspierające udostępnianie i ponowne wykorzystywanie rozwiązań interoperacyjnych; e) opracowuje EIF i aktualizuje go w razie potrzeby oraz przedstawia Komisji propozycje w tym zakresie; f) wspiera wdrażanie ram interoperacyjności państw członkowskich i podmiotów unijnych oraz innych odpowiednich unijnych i krajowych polityk, strategii lub wytycznych, w tym zasady domyślnej cyfrowości oraz podejścia uwzględniającego interoperacyjność w fazie projektowania; g) ocenia poziom zgodności wyspecjalizowanych ram interoperacyjności z EIF oraz odpowiada na wnioski Komisji o konsultacje w sprawie tych ram; h) przyjmuje plan na rzecz Interoperacyjnej Europy, o którym mowa w art. 19; i) zaleca rozwiązania Interoperacyjnej Europy oraz wycofuje takie zalecenia, na podstawie wcześniej uzgodnionych kryteriów; j) monitoruje ogólną spójność zalecanych rozwiązań interoperacyjnych na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym, w tym informacji na temat ich metadanych i kategoryzacji; k) proponuje Komisji środki mające na celu zapewnienie, w stosownych przypadkach, zgodności rozwiązań interoperacyjnych z innymi rozwiązaniami interoperacyjnymi, służącymi temu samemu celowi, wspierając jednocześnie w stosownych przypadkach komplementarność z nowymi technologiami lub przechodzenie na nowe technologie; l) proponuje Komisji opublikowanie rozwiązań interoperacyjnych, o których mowa w art. 8 ust. 2, lub zamieszczenie odniesienia do rozwiązań interoperacyjnych na portalu Interoperacyjna Europa; m) proponuje Komisji opracowanie projektów wspierających wdrażanie polityki, środków na rzecz innowacji oraz innych odpowiednich środków, w tym w zakresie wsparcia finansowego; n) określa najlepsze praktyki w zakresie uwzględniania rozwiązań interoperacyjnych w zamówieniach publicznych i przetargach; o) dokonuje przeglądu sprawozdań dotyczących środków na rzecz innowacji, korzystania z piaskownic regulacyjnych interoperacyjności i ocen wzajemnych oraz w razie potrzeby proponuje środki następcze; p) proponuje środki mające zwiększyć zdolności organów sektora publicznego w zakresie interoperacyjności, takie jak szkolenia; q) proponuje odpowiednim organizacjom i organom normalizacyjnym środki z myślą o wniesieniu wkładu w europejską działalności normalizacyjną, w szczególności poprzez procedury określone w rozporządzeniu (UE) nr 1025/2012; r) proponuje środki umożliwiające współpracę z organami międzynarodowymi oraz instytucjami badawczymi i edukacyjnymi, które mogłyby przyczynić się do rozwoju interoperacyjności, w szczególności ze społecznościami międzynarodowymi w zakresie rozwiązań opartych na otwartym oprogramowaniu, otwartych standardach lub specyfikacji technicznych oraz innych platform; s) współpracuje z Europejską Radą ds. Innowacji w zakresie Danych, o której mowa w rozporządzeniu (UE) 2022/868, w zakresie rozwiązań interoperacyjnych na potrzeby wspólnych europejskich przestrzeni danych, a także z wszelkimi innymi podmiotami unijnymi tworzącymi rozwiązania interoperacyjne istotne dla sektora publicznego; t) regularnie informuje koordynatorów ds. interoperacyjności, o których mowa w art. 18, oraz – w stosowanych przypadkach – społeczność Interoperacyjnej Europy, o kwestiach dotyczących transeuropejskich cyfrowych usług publicznych, w tym o odpowiednich projektach i sieciach finansowanych przez Unię, oraz koordynuje z nimi te kwestie; u) doradza Komisji w kwestii monitorowania i sprawozdawczości w zakresie stosowania niniejszego rozporządzenia; v) terminowo przekazuje Komisji informacje i dane niezbędne do skutecznego sporządzania sprawozdań zgodnie z art. 20. |
Katalog zadań Rady został określony w art. 15 ust. 5 Aktu ws. Interoperacyjnej Europy. W celu efektywnego działania Rada może tworzyć grupy robocze. Jedną z takich grup jest ustanowiona stała grupa robocza Rady („permanent working group”), składająca się z przedstawicieli państw członkowskich UE. W pracach grup roboczych będą mogli uczestniczyć członkowie społeczności Interoperacyjnej Europy, o której mowa w akcie ws. Interoperacyjnej Europy. Podmioty, które są zainteresowane uzyskaniem statusu członka społeczności Interoperacyjnej Europy, powinny zarejestrować się na portalu Interoperacyjna Europa jako członkowie społeczności Interoperacyjnej Europy.
Pierwsze posiedzenie
W trakcie grudniowego spotkania odbyła się uroczysta inauguracja prac Rady.
Reprezentanci z państw członkowskich i Komisji w trakcie posiedzenia:
- przeanalizowali projekt wytycznych do oceny interoperacyjności, które zgodnie z art. 3 aktu powinny zostać przyjęte do dnia 12 stycznia 2025 r. (ang. the Guidelines for Interoperability Assessments);
- zapoczątkowali prace nad Europejską Agendą Interoperacyjności (ang. the Interoperable Europe Agenda) tj. strategicznym planem działania, który wdroży wizję transgranicznej współpracy w zakresie interoperacyjności poprzez propozycję konkretnych działań;
- rozpoczęli prace nad aktualizacją europejskich ram interoperacyjności z 2017 roku (EIF – European Interoperability Framework). Rada zapowiedziała, że wkrótce zostanie opublikowane zaproszenie do włączenia się w prace dla niezależnej grupy ekspertów z całej UE, w celu zapewnienia specjalistycznej wiedzy i sformułowania zaleceń odpowiadających bieżącym realiom cyfrowym;
- ustalili zasady dalszej współpracy.
Z początkiem 2025 roku rozpoczęła się polska prezydencja w Radzie UE, która trwa do końca czerwca 2025 r. Z tej okazji, kolejne posiedzenie Rady ds. Interoperacyjnej Europy odbędzie się w Warszawie. Rada dokona przeglądu postępów prac i określi kolejne działania na rzecz poprawy interoperacyjności w całej UE