W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.

Ochrona Przeciwpożarowa w województwie opolskim w latach 1975-1992

W latach 1975 – 1992 tj. do utworzenia Państwowej Straży Pożarnej działalność zawodowej ochrony przeciwpożarowej regulowały:
• ustawa z dnia 12 czerwca 1975 r. o ochronie przeciwpożarowej,
• dekret z dnia 27 grudnia 1974 r. o służbie funkcjonariuszy pożarnictwa,
• resortowe przepisy dotyczące organizacji ochrony przeciwpożarowej wydane na podstawie w/w ustawy.

Wdrożenie w/w ustawy o ochronie przeciwpożarowej zbiegło się z wejściem w życie ustawy z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz zmianie ustawy o radach narodowych. Do zwalczania pożarów i współdziałania w zapobieganiu pożarom na mocy ustawy o ochronie przeciwpożarowej powołane były terenowe i zakładowe straże pożarne. Na terenie województwa opolskiego zawodowe straże pożarne powoływał Wojewoda Opolski jako terenowy organ administracji państwowej stopnia wojewódzkiego.

Terenowe zawodowe straże pożarne podlegały terenowym organom administracji państwowej i wchodziły w strukturę organizacyjną komend rejonowych straży pożarnych. Organizację wewnętrzną, zakres działania i tok służby w zawodowej straży pożarnej ustalały regulaminy organizacyjne tych straży, wprowadzone zarządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 4 września 1980 r. i zarządzeniem nr 7/81 Komendanta Wojewódzkiego Straży Pożarnych w Opolu z dnia 25 listopada 1981 r. w sprawie organizacji wewnętrznej i zasad działania terenowych zawodowych straży pożarnych w województwie opolskim. Zakładowe straże pożarne podlegały pod względem organizacyjnym kierownikom tych zakładów, a pod względem operacyjno - technicznym właściwej terenowo komendzie rejonowej straży pożarnych.

Do podstawowych zadań straży pożarnych należało:

1. prowadzenie akcji ratowniczej w czasie pożarów,
2. udział w zapobieganiu pożarom,
3. szkolenie pożarnicze,
4. wykonywanie innych czynności związanych z ochroną przeciwpożarową.

Pod rządami ustawy o ochronie przeciwpożarowej umocniona została zasada powszechności ochrony życia i zdrowia oraz dorobku społeczeństwa przed pożarami. Zwierzchni nadzór nad ochroną przeciwpożarową sprawował Minister Spraw Wewnętrznych, a Komendant Główny Straży Pożarnych był centralnym organem administracji państwowej w sprawach ochrony przeciwpożarowej. W terenie wojewoda jako terenowy organ administracji państwowej stopnia wojewódzkiego tworzył komendę wojewódzką i komendy rejonowe straży pożarnych oraz określał ich organizację.

W 1975 r. w wyniku reformy administracyjnej kraju, powiat raciborski przyłączono do województwa katowickiego, a powiat oleski do nowo utworzonego województwa częstochowskiego w wyniku czego zmniejszyła się liczba komend straży pożarnych w województwie opolskim. Płk poż. Zdzisław Filingier – Wojewódzki Komendant Straży Pożarnych w Opolu zarządzeniem nr 12/75 z dnia 10 lipca 1975 r. (do czasu formalnego ustalenia przez Ministra Spraw Wewnętrznych sieci komend rejonowych straży pożarnych) obszar województwa podzielił na 13 rejonów komend straży, obejmujących tereny miast i gmin w ich granicach administracyjnych oraz określił pełniących obowiązki komendantów rejonowych w:

1. Brzegu - ppłk poż. Florian Firlik,
2. Głubczycach – mjr poż. Czesław Granacki,
3. Grodkowie – kpt. poż. Stefan Szostak,
4. Kędzierzynie – ppłk poż. Eugeniusz Wyszyński,
5. Kluczborku – kpt. poż. Włodzimierz Blada,
6. Koźlu – mjr poż. Franciszek Szała,
7. Krapkowicach – kpt. poż. Jan Wierzchucki,
8. Namysłowie – por. poż. Edward Dziedzic,
9. Niemodlinie – mjr poż. Henryk Barczyk,
10. Nysie – mjr poż. Antoni Biliński,
11. Opolu – ppłk poż. Stanisław Zembaty,
12. Prudniku – ppłk poż. Jan Paluch
13. Strzelcach Opolskich – kpt. poż. Józef Manderla.

Zawodowe Straże Pożarne w Głuchołazach i Paczkowie miały działać w oparciu o dotychczasowe regulaminy organizacyjne zawodowych straży pożarnych.

Minister Spraw Wewnętrznych zarządzeniem z dnia 24 stycznia 1976 r. ustalił sieci komend rejonowych straży pożarnych. W województwie opolskim było to 14 komend z siedzibami w Brzegu, Głubczycach, Głuchołazach, Grodkowie, Kluczborku, Kędzierzynie–Koźlu, Krapkowicach, Namysłowie, Niemodlinie, Nysie, Opolu, Paczkowie, Prudniku i Strzelcach Opolskich, które zostały utworzone zarządzeniem nr 17/76 Wojewody Opolskiego z dnia 27 lutego 1976 r. Zakres ich działania był zgodny z postanowieniami §2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 3 stycznia 1976 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania komend straży pożarnych. W warunkach województwa opolskiego sieć komend straży pożarnych oparta została na bazie komend terenowych zawodowych straży pożarnych, których komendanci spełniali jednocześnie funkcję komendantów rejonowych straży pożarnych. Terytorialny zasięg działania komend rejonowych straży pożarnych województwa został określony przez wojewodę i obejmował obszar od 3 do 10 podstawowych jednostek administracyjnych kraju (miast, miast i gmin, gmin). Zakresy działania i struktury wewnętrzne komendy wojewódzkiej, komend rejonowych i zawodowych straży pożarnych w województwie opolskim były ustalone regulaminem organizacyjnym Urzędu Wojewódzkiego z dnia 5 lutego 1981 r.

W roku 1990 Minister Spraw Wewnętrznych rozporządzeniem z dnia 6 lutego ustalił siedziby i terytorialny zasięg działania komend rejonowych straży pożarnych. Na mocy tego aktu likwidacji uległy komendy w Głuchołazach i Paczkowie stając się Zawodowymi Strażami Pożarnymi wchodzącymi w skład Komendy Rejonowej Straży Pożarnych w Nysie. W takim stanie organizacyjnym tj. komenda wojewódzka wraz z ośrodkiem szkolenia (83 osoby, w tym 68 strażaków) oraz 12 komend rejonowych (832 osoby, w tym 814 strażaków) funkcjonowały do powstania Państwowej Straży Pożarnej w 1992 r.

W drugiej połowie lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku wraz z przekształceniami własnościowymi przedsiębiorstw państwowych likwidacji uległy niektóre zakładowe straże pożarne. W województwie opolskim taką jednostką była Zakładowa Straż Pożarna w Zakładach Przemysłu Lniarskiego w Wołczynie. Na dzień 25 maja 1992 r. tj. przed utworzeniem Komend Państwowej Straży Pożarnej - Zakładowe Straże Pożarne w województwie opolskim działały w:

1. Zakładach Chemicznych w Kędzierzynie-Koźlu (70 osób, w tym 63 strażaków),
2. Zakładach Azotowych w Kędzierzynie-Koźlu (95 strażaków),
3. Centrali Produktów Naftowych w Kędzierzynie-Koźlu (20 strażaków),
4. Hucie ,,Małapanew” w Ozimku (25 strażaków),
5. Hucie im. K. Świerczewskiego w Zawadzkiem (26 strażaków),
6. Zakładach Koksowniczych w Zdzieszowicach (50 strażaków),
7. Zakładach Przemysłu Bawełnianego „Frotex” w Prudniku (28 osób, w tym 27 strażaków),
8. Śląskich Zakładach Przemysłu Skórzanego „Otmęt” w Krapkowicach (24 strażaków),
9. Zakładach Naprawy Taboru Kolejowego w Opolu (24 strażaków),
10. Zakładach Aparatury Chemicznej ,,Metalchem” w Opolu (21 strażaków).

Ponadto w innych zakładach pracy na stanowiskach realizujących zadania ochrony przeciwpożarowej zatrudnione były 64 osoby, w tym 63 strażaków.

Przed powstaniem Państwowej Straży Pożarnej - na dzień 30 czerwca 1992 r. - w jednostkach terenowych i resortowych ochrony przeciwpożarowej województwa opolskiego zatrudnione były 1362 osoby, w tym 1320 strażaków.

{"register":{"columns":[]}}