Polska w Nowej Zelandii

Wniosek możesz złożyć we właściwym terytorialnie urzędzie konsularnym RP.

W Nowej Zelandii jest nim Ambasada RP w Wellingtonie.

Wniosek o wydanie wizy musisz złożyć osobiście. Placówka dyplomatyczna nie przyjmuje wniosków nadesłanych faksem, listownie lub pocztą elektroniczną.

Na wizytę w sprawie złożenia wniosku wizowego umów się w systemie e-konsulat.

Terminy spotkań w celu złożenia wniosku wizowego udostępniane są pod koniec każdego miesiąca, przynajmniej z jednomiesięcznym wyprzedzeniem.

Wniosek o wizę składa się nie wcześniej niż 6 miesięcy przed rozpoczęciem planowanej wizyty oraz, co do zasady, nie później niż 15 dni kalendarzowych przed rozpoczęciem planowanej wizyty.

Wymagane dokumenty:

1. Wypełniony w systemie e-konsulat, wydrukowany i podpisany formularz wizowy;

2. Kolorową fotografię o wymiarach 3,5 x 4,5 cm. Zdjęcie powinno być:

• ostre, wykonane na białym tle i wydrukowane na papierze wysokiej jakości, nie starsze niż 6 miesięcy,
• zrobione na wprost, pokazujące wyraźnie oczy i twarz z obu stron od czubka głowy do górnej części barków tak, aby twarz zajmowała 70-80% zdjęcia. Do fotografii należy zdjąć nakrycie głowy.

3. Paszport wydany w ciągu ostatnich 10 lat, ważny co najmniej 3 miesiące od daty planowanego powrotu, posiadający minimum 2 wolne strony przeznaczone na wizy. 

4. Kopię strony w paszporcie, na której znajdują się dane osobowe i zdjęcie.

5. Dowód posiadania podróżnego ubezpieczenia medycznego, o którym mowa w art. 25 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z 12 grudnia 2013 roku o cudzoziemcach lub dowód posiadania ubezpieczenia zdrowotnego w rozumieniu ustawy z 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Podróżne ubezpieczenie medyczne o kwocie ubezpieczenia nie niższej niż 30 000 EUR musi być ważne przez cały okres planowanego pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pokrywać wszelkie wydatki, które mogą wyniknąć podczas pobytu na tym terytorium w związku z koniecznością podróży powrotnej z powodów medycznych, potrzebą pilnej pomocy medycznej, nagłym leczeniem szpitalnym lub ze śmiercią, podczas którego ubezpieczyciel zobowiązuje się do pokrycia kosztów udzielonych ubezpieczonemu świadczeń zdrowotnych bezpośrednio na rzecz podmiotu udzielającego takich świadczeń, na podstawie wystawionego przez ten podmiot rachunku.

UWAGA: Więcej informacji znajduje się na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych w załączniku pn. Informacja Ministra Spraw Zagranicznych o ubezpieczycielach i oferowanych przez nich ubezpieczeniach, spełniających warunki, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 2 lit. a i ust. 1b ustawy z 12 grudnia 2013 roku o cudzoziemcach.

6. Kopię dokumentu tożsamości potwierdzającego legalne zamieszkanie na terenie okręgu konsularnego placówki, w której ubiegasz się o wizę.

7. Potwierdzenie posiadania środków finansowych w formie ustalonej przez placówkę.

8. Dokument potwierdzający zakwaterowanie (np. oficjalne zaproszenie lub rezerwacja hotelu).

9. Dokumenty potwierdzające cel pobytu na terytorium RP.

Przy wnioskach wizowych dla osób niepełnoletnich przedstaw dodatkowo:

• pisemną, poświadczoną notarialnie zgodę rodzica/rodziców na złożenie wniosku wizowego. Jeżeli jest tylko jeden opiekun, należy to udokumentować, przedkładając akt urodzenia, orzeczenie sądowe o przyznaniu wyłącznej władzy rodzicielskiej lub akt zgonu drugiego rodzica;
• paszporty rodziców – oryginały i kopie;
• akt urodzenia – oryginał i kopię.

Jeśli dziecko jest wpisane do paszportu rodzica lub opiekuna prawnego – złóż oddzielny wniosek wizowy. Wiza zostanie wklejona do paszportu rodzica lub opiekuna prawnego.

Pamiętaj!

• wniosek o wizę musisz składać w placówce dyplomatycznej, której okręg konsularny obejmuje miejsce Twojego stałego zamieszkania;
• z reguły wyżej wymienione dokumenty są wystarczające do wydania decyzji, ale konsul może poprosić o dodatkową dokumentację;
• konsul ma prawo zaprosić aplikującego o wizę na rozmowę do urzędu, choć nie jest ona niezbędna;
• wizy typu D pozwalają na przebywanie w innych krajach strefy Schengen przez 90 dni w każdym 180-dniowym okresie. Oznacza to, że możesz przebywać legalnie w strefie Schengen wyłącznie jeśli w okresie ostatnich 180 dni Twój pobyt w krajach strefy nie przekroczył 90 dni;
• wiza typu D może zostać wydana z maksymalnie jednorocznym okresem ważności;
• wiza nie gwarantuje wjazdu na terytorium RP – ostateczną decyzję zawsze podejmuje Straż Graniczna.

Opłata za przyjęcie i rozpatrzenie wniosku o wydanie wizy typu D wynosi 262 NZD.

Akceptowane formy płatności to karta debetowa, przelew, gotówka.

Opłata za wniosek wizowy nie podlega zwrotowi niezależnie od decyzji konsula.

Wizę krajową wydaje się albo odmawia się jej wydania w terminie 15 dni od dnia złożenia wniosku w tej sprawie, chyba że wniosek został uznany za niedopuszczalny. W uzasadnionych przypadkach termin ten może być przedłużony do 30 dni, a w przypadku konieczności zasięgnięcia opinii Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców decyzja będzie podjęta w terminie 5 dni od dnia uzyskania wnioskowanych informacji.

Gdy wnioskodawca chce, by paszport został odesłany pocztą, dokumenty odsyłane są w zaadresowanej i przedpłaconej kopercie zwrotnej (z wykupioną dodatkową usługą dostarczenia przesyłki do rąk własnych), którą zapewnia wnioskodawca przy składaniu aplikacji wizowej.

Dokumenty mogą zostać odebrane osobiście w godzinach pracy urzędu, od poniedziałku do piątku w godz. 10.00-14.00), po wcześniejszym telefonicznym umówieniu wizyty.

Warunki pobierania opłat za usługi edukacyjne przez uczelnie publiczne określa ustawa z 20 lipca 2018 roku Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a w przypadku uczelni niepublicznych wynikają one z wewnętrznych regulaminów tych uczelni.

Studenci przyjęci na studia zawierają z uczelniami umowy, których zapisy zawierają szczegółowe warunki związane z procesem przyjęcia na studia, przebiegiem studiów, w tym postanowienia dotyczące wysokości opłat oraz zasady zwrotu uiszczonych opłat. Kandydaci na studia powinni szczegółowo zapoznać się z tymi dokumentami, a zwłaszcza z zapisami dotyczącymi zasad uzyskiwania zwrotu wniesionych opłat za studia.

Kwestie dotyczące zwrotu opłat są rozwiązywane bezpośrednio między studentami a uczelniami. Ministerstwo Spraw Zagranicznych i placówki dyplomatyczne nie pośredniczą w kontaktach pomiędzy studentem a uczelnią, ani nie dysponują narzędziami prawnymi pozwalającymi na uzyskanie przez cudzoziemca, który otrzymał odmowę wydania wizy studenckiej, zwrotu uiszczonych przez niego opłat za studia.

Jeżeli uczelnia nie wywiązuje się z postanowień umowy zawartej ze studentem, w szczególności nie dokonała zwrotu opłaty w przypadku, gdy umowa tak przewidywała, roszczeń w sprawach opłat studenckich można dochodzić wyłącznie na drodze cywilnoprawnej.