Polska pomoc

Światowy Dzień Pomocy Humanitarnej, obchodzony 19 sierpnia, to coroczne święto ustanowione przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 11 grudnia 2008 roku. Dzień ten upamiętnia zamach bombowy w 2003 roku na placówkę ONZ w Bagdadzie, podczas której zginęły 22 osoby, w tym Wysoki Komisarz ONZ ds. Praw Człowieka Sérgio Vieira de Mello.

Praca humanitarna nie jest hobby, ani formą wolontariatu. Pracownik humanitarny to wykwalifikowany specjalista, który często ma kierunkowe wykształcenie z zakresu pomocy humanitarnej i/lub rozwojowej, pracuje na cały etat, bierze odpowiedzialność za swoją pracę i otrzymuje za nią wynagrodzenie. Jest to osoba o odpowiednich predyspozycjach, ze znajomością języków, umiejąca radzić sobie ze stresem, szybko podejmująca decyzje kluczowe dla powodzenia danego działania.

W ostatnich latach dało się zauważyć wzrostowy trend dotyczący osób w potrzebie. Na początku samego 2022 roku Biuro Narodów Zjednoczonych ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej szacowało, że aż 274 mln ludzi będzie potrzebowało pomocy humanitarnej. Jednak rzeczywistość już prześcignęła te założenia. Z aktualizacji szacunków z połowy czerwca wiadomo, iż obecnie w stanie potrzeby znajduje się 306 mln ludzi, co czyni pracę pracowników humanitarnych jeszcze bardziej potrzebną.

Aktualnie najpoważniejsze kryzysy humanitarne rozgrywają się w Demokratycznej Republice Konga, Etiopii, Afganistanie, Jemenie, Birmie, Sudanie i Syrii, gdzie łączna liczba potrzebujących osób wynosi 141 mln.

W Europie najpoważniejszy kryzys humanitarny ostatnich lat wywołał militarny atak Rosji na Ukrainę. Z szacunków Biura Narodów Zjednoczonych ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej wynika, że aż 15 mln obywateli tego kraju potrzebuje pomocy.

Od momentu rozpoczęcia konfliktu prawie jedna trzecia Ukraińców została zmuszona do opuszczenia swoich domów – ponad 7,1 mln to osoby wewnętrznie przesiedlone. W Europie znajduje się aktualnie 5,2 mln uchodźców ukraińskich. To największy kryzys związany z przesiedleniem ludzi na świecie.

Znaczna rzesza uchodźców z Ukrainy trafiła do Polski, uruchamiając potężną machinę pomocy udzielaną zarówno przez rząd RP, jak i zwykłych obywateli. Na mocy ustawy z dnia 12 marca 2022 roku, ponad milion uchodźców otrzymało numer PESEL, tym samym otrzymując dostęp do wsparcia medycznego oraz społecznego. Wiele polskich domów otworzyło się dla ukraińskich rodzin, a ich dzieci zostały przyjęte do polskich szkół.

Do chwili obecnej, całkowity koszt Rządowej Agencji Rezerw Strategicznych (RARS) odpowiedzialnej za całą logistykę pomocy dla Ukrainy i Ukraińców w Polsce to 736 mln zł. Również Minister Spraw Zagranicznych RP przeznaczył 12 mln zł na projekty humanitarne realizowane przez organizacje pozarządowe, które mają na celu pomoc osobom poszkodowanym przez wojnę, a suma wpłat na rzecz Ukrainy do organizacji międzynarodowych dokonanych przez Polskę wyniosła już 6,5 mln zł. Jednak całkowita skala łącznego wsparcia udzielanego przez Polskę jest znacznie większa z uwagi na wielość instytucji, które zaangażowane są w niesienie pomocy.

Wojna na Ukrainie przyczyniła się do pogłębienia kryzysu żywnościowego na świecie. Jednym z najpilniejszych globalnych priorytetów na rok 2022 i później jest poprawa globalnego bezpieczeństwa żywnościowego, które uległo pogorszeniu przez dotychczasowe działania Rosji. Polepszenie obecnej sytuacji jest niezbędne przede wszystkim w najbardziej dotkniętych obszarach Afryki, Bliskiego Wschodu i Azji, ponieważ jest to krytyczny czynnik napędzający kolejne kryzysy i zwiększający presję migracyjną.  

Jak można zauważyć, jeden kryzys napędza kolejne, dlatego praca humanitarna, to praca na cały etat, a nawet „po godzinach”. Bezsprzecznym priorytetem jest niesienie pomocy, która będzie potrzebna tak długo jak na świecie będą istniały wojny, ubóstwo i przemoc. Dziś, bardziej niż kiedykolwiek, potrzebni są odważni ludzie skłonni do pomocy, dlatego warto docenić ich codzienne poświęcenie i zaangażowanie.