W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

płk poż. w st. spocz. Jerzy Fiedler

bardzo stare, czarno-białe zdjęcie strażaka w mundurze w białej koszuli z krawatem

Płk poż. Jerzy Fiedler pół wieku pełnił służbę w pożarnictwie. Początkowo w ochotniczym, a następnie zawodowym – z tego prawie 45 lat na różnych stanowiskach kierowniczych w jednostkach ochrony przeciwpożarowej.

Urodził się 10 maja 1925 r. w Stanisławowie – stolicy ówczesnego województwa stanisławowskiego, natomiast zmarł 15 lutego 2017 roku w wieku 90 lat. Od 1940 r. był członkiem Ochotniczej Straży Pożarnej w Samsonowie. W czasie II wojny światowej uczestniczył w ruchu partyzanckim na Kielecczyźnie. W styczniu 1940 r. wstąpił do miejscowej organizacji wojskowej Kadra Polski Niepodległej (KPN), która później weszła w skład Armii Krajowej. Posługiwał się pseudonimem „Jur”. Ukończył wojskowe szkolenie podoficerskie. W remizie strażackiej w Samsonowie przechowywał dla członków KPN broń, którą dostarczał im, kiedy brali udział w akcjach przeciw okupantowi hitlerowskiemu. W maju 1943 r. podjął pracę w Miejskiej Ochotniczej Straży Pożarnej w Sandomierzu. W tymże roku ukończył kursy mechaników motopomp oraz zawodowych podoficerów pożarnictwa w Centralnej Szkole Pożarniczej w Warszawie. Po kursach pełnił funkcję instruktora szkolenia w OSP w Sandomierzu.

W okresie mobilizacji do akcji „Burza”, w sierpniu 1944 r., powrócił do Samsonowa do swojego trzeciego plutonu, który wchodził w skład 4. Kompanii 4. Pułku Piechoty Armii Krajowej. Brał udział w jego działaniach, aż do mobilizacji oddział AK w listopadzie 1944 r. Następnie skierowano go do Zawodowej Straży Pożarnej w Skarżysko-Kamiennej, gdzie pełnił służbę do 17 stycznia 1945 r. Jako członek AK 5 lutego 1945 r. został aresztowany przez Wojewódzki Urząd Bezpieczeństwa Publicznego w Kielcach. Po zwolnieniu z więzienia, 15 kwietnia 1945 r. razem z pożarniczą grupą operacyjną wyjechał na Dolny Śląsk, gdzie rozpoczął służbę w Inspektoracie Pożarnictwa w Trzebnicy, a następnie w Lignicy (nazwanej później Legnicą).

Od 9 czerwca 1945 r. pełnił obowiązki komendanta powiatowego i grodzkiego straży pożarnych w Jeleniej Górze, potem pracował na stanowisku zastępcy komendanta powiatowego straży pożarnych w tym mieście (od 15 stycznia do 30 października 1947 r.), wreszcie do 30 czerwca 1950 r. komendanta powiatowego. W roku 1946 ukończył trzymiesięczny kurs dla zawodowych oficerów pożarnictwa w Centralnej Szkole Pożarniczej w Warszawie.

Po uchwaleniu przez Sejm w  lutym 1950 r. nowej ustawy o ochronie przeciwpożarowej w lipcu tego roku został przeniesiony do nowo utworzonej Wojewódzkiej Komendy Straży Pożarnych we Wrocławiu, gdzie pełnił funkcję kierownika Oddziału Organizacyjno-Operacyjnego i Planowania. We wrześniu 1956 r. objął stanowisko komendanta wojewódzkiego straży pożarnych w Szczecinie, z którego zrezygnował w styczniu 1965 r. po ponad ośmiu latach systematycznej służby. Przyniosła ona wszechstronny rozwój ochrony przeciwpożarowej w województwie szczecińskim. Następnie do końca 1966 r. był Komendantem Portowej Straży Pożarnej w Szczecinie.

17 stycznia 1967 r. został komendantem wojewódzkim straży pożarnych w Poznaniu. W roku 1978 ukończył studia magisterskie na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i uzyskał tytuł magistra administracji. Funkcję komendanta wojewódzkiego pełnił 23 lata. W tym czasie Komenda Wojewódzka Straży Pożarnych osiągnęła wielki dorobek w dziedzinie ochrony przeciwpożarowej. 29 grudnia 1989 r. zakończył służbę i przeszedł na emeryturę.

Za osiągnięcia w walce o niepodległość Polski został uhonorowany: Krzyżem Walecznych (1945), Krzyżem Partyzanckim (1959) i Krzyżem Armii Krajowej (1994).

Za wybitne wyniki w działalności zawodowej i społecznej w dziedzinie ochrony przeciwpożarowej został odznaczonym.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1975), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1983), Medalem „Za ofiarność i Odwagę” (1972), Złotym Znakiem Związku Ochotniczych Straży Pożarnych (1977), Złotą Odznaką Pamiątkową Gryfa Pomorskiego (1962), Odznaką Honorową „Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego” (1974), Odznaką Honorową Miasta Poznania (1974), Odznaką Honorową „Za zasługi dla Województwa Konińskiego” (1977), Odznaką „Za Zasługi dla Województwa Wielkopolskiego” (2004).

Cześć Jego pamięci!

Relacja z uroczystości pogrzebowych

22 lutego 2016 roku o godz. 10.00 na cmentarzu junikowskim w Poznaniu odbyły się uroczystości pogrzebowe płk. poż. Jerzego Fiedlera wieloletniego komendanta wojewódzkiego Straży Pożarnych w Szczecinie i Poznaniu.

Chcąc oddać cześć zmarłemu płk. poż. Jerzemu Fiedlerowi, odczytano Jego imponującą notę biograficzną.

W kondukcie żałobnym, w strugach ulewnego deszczu, przy dźwiękach marsza żałobnego, odegranego przez Orkiestrę Dętą OSP w Kościanie, szły dwie rodziny zmarłego pułkownika – generacyjna oraz strażacka.

Prochy zmarłego, w asyście honorowej wystawionej przez Komendę Wojewódzką PSP w Poznaniu, odprowadzono na miejsce ostatecznego spoczynku w Alei Zasłużonych.

Nad grobem zmarłego odczytano list kondolencyjny komendanta głównego PSP st. bryg. Leszka Suskiego oraz przekazano go wraz z odznaczeniami córce zmarłego.

Na pogrzebie wielkopolskich strażaków reprezentowali m. in. zastępcy wielkopolskiego komendanta wojewódzkiego PSP st. bryg. Lech Janiak oraz st. bryg. Jerzy Ranecki oraz szacowne grono strażackich emerytów.

 

{"register":{"columns":[]}}