Polski Atom

Materiał informacyjny
opracowany przez Departament Energii Jądrowej
Ministerstwa Klimatu i Środowiska
22 grudnia 2021 r.

PRZEGLĄD TYGODNIA W ENERGETYCE JĄDROWEJ NA ŚWIECIE

URUCHOMIONO PIERWSZY EUROPEJSKI EPR

Piąty reaktor jądrowy w Finlandii, zainstalowany w bloku energetycznym Olkiluoto 3 (OL3), osiągnął stan pierwszej krytyczności. EPR (European Pressurised Water Reactor) jest pierwszym nowym blokiem jądrowym, który zostanie oddany do użytku w Finlandii od ponad 40 lat i docelowo będzie wytwarzał około 14% energii elektrycznej w tym kraju.

"Pierwsza krytyczność reaktora EPR w bloku elektrowni OL3 została osiągnięta we wtorek, 21 grudnia 2021 r. o godzinie 3.22," poinformowała firma Teollisuuden Voima Oyj (TVO). Produkcja energii elektrycznej rozpocznie się w momencie podłączenia bloku do krajowej sieci elektroenergetycznej, co ma nastąpić pod koniec stycznia 2022 roku.

Dyrektor generalna Światowego Stowarzyszenia Jądrowego Sama Bilbao y Léon pogratulowała TVO i wszystkim jej partnerom ukończenia Olkiluoto 3. „Ten reaktor będzie służył mieszkańcom Finlandii przez wiele dziesięcioleci, zapewniając obfitą, całodobową, czystą, niezawodną i przystępną cenowo energię elektryczną – o której znaczeniu boleśnie teraz sobie przypominamy”.

W 2002 roku parlament Finlandii zatwierdził budowę piątego reaktora jądrowego w kraju. Głosowanie uznano za bardzo znaczące, ponieważ była to pierwsza taka decyzja o budowie nowego bloku jądrowego w Europie Zachodniej od ponad dekady. Na lokalizację dla nowego reaktora wybrano elektrownię TVO Olkiluoto, w której znajdują się już dwa działające reaktory z wodą wrzącą.

Reaktor EPR firmy Framatome ANP o mocy 1600 MWe został wybrany jako preferowany reaktor ze względu na koszty operacyjne, a firma Siemens została wybrana jako dostawca turbin i generatorów. W grudniu 2003 r. TVO podpisała umowę z Areva NP i Siemens na budowę bloku pod klucz za stałą cenę 3,2 mld EUR, ale w 2012 r. Areva oszacowała całkowity koszt na bliższy 8,5 mld euro. Od tego czasu nie podała do publicznej wiadomości żadnej zaktualizowanej prognozy kosztów. TVO powiedziała NucNet w e-mailu, że nie będzie komentowało kosztów obiektu. Budowa bloku rozpoczęła się w 2005 r. Działalność komercyjna była pierwotnie zaplanowana na 2009 r., ale projekt napotkał różne opóźnienia i niepowodzenia.

W marcu 2019 r., po ponad dziesięciu latach opóźnień, fiński rząd przyznał koncesję na działanie bloku OL3. Dozór jądrowy STUK wydał zezwolenie na załadunek paliwa w marcu tego roku. Załadunek paliwa do rdzenia reaktora zakończył się 1 kwietnia, a jego uruchomienie przewidziano w październiku. Zostało to jednak przełożone, aby umożliwić dodatkowe prace remontowe i inspekcyjne turbin przez dostawcę wyposażenia.

Teraz gdy reaktor EPR osiągnął pierwszą krytyczność – to znaczy zachodzi w nim trwała reakcja łańcuchowa, jego moc będzie sukcesywnie zwiększana, a testy uruchomieniowe będą przeprowadzane na każdym poziomie mocy. Podczas testów na małej mocy blok nie zostanie jeszcze podłączony do krajowej sieci elektroenergetycznej. Produkcja energii elektrycznej rozpocznie się dopiero po osiągnięciu 30% poziomu mocy, powiedziała TVO. Oczekuje się, że nastąpi to pod koniec stycznia, a regularna produkcja energii elektrycznej rozpocznie się w czerwcu. OL3 będzie wtedy produkować około 14% energii elektrycznej w Finlandii.

Pierwsze jednostki EPR uruchomione zostały w Chinach w EJ Taishan, gdzie jednostka 1 stała się pierwszym EPR na świecie, który rozpoczął działalność komercyjną w 2018 r., a następnie Taishan 2 we wrześniu 2019 r.

W Europie reaktory EPR są obecnie budowane we Francji i Wielkiej Brytanii: Flamanville 3 ma zostać uruchomiony w 2023 r., a działalność komercyjną rozpocząć w 2024 r., natomiast dwie jednostki w Hinkley Point C przewidziane są do komercyjnej eksploatacji w 2026 r. (jednostka 1) i 2027 r. (jednostka 2).

W INDIACH ROZPOCZĘTO BUDOWĘ BLOKU JĄDROWEGO KUDANKULAM 6

Rozpoczęto wylewanie pierwszego betonu pod płytę fundamentową (basemat) najnowszego reaktora w indyjskiej elektrowni jądrowej Kudankulam. Obecnie trwają tam prace budowlane przy dwóch parach bliźniaczych rosyjskich reaktorów eksportowych.

Pierwszy beton wylano 20 grudnia, rozpoczynając oficjalnie budowę kolejnego bloku jądrowego Kudankulam 6 - poinformował Rosatom, rosyjska państwowa firma jądrowa, która zarządza pracami. W czerwcu tego roku miało miejsce podobne wydarzenie dla jednostki nr 5 w tej elektrowni. Oba bloki mają być wyposażone w reaktory AES-92 WWER-1000/V-491, zaprojektowane przez rosyjski Gidropress. Będą one własnością i będą obsługiwane przez Nuclear Power Corporation of India Ltd (NPCIL).

Bloki 5 i 6 stanowią trzecią fazę rozwoju ogromnego jądrowego projektu energetycznego Kudankulam na południowym krańcu Indii i w pobliżu głównego portu Tuticorin, w stanie Tamil Nadu. Są kontynuacją budowy bloków 3 i 4, które są ukończone w około 50%, oraz bloków 1 i 2, które rozpoczęły działalność komercyjną odpowiednio w 2014 i 2017 roku.

Kudankulam to długoterminowy projekt strategiczny między Indiami a Rosją, który rozpoczął się umową międzyrządową z 1988 roku. Przygotowania do budowy jednostek 5 i 6 rozpoczęły się od ogólnego porozumienia w 2016 roku, a następnie umowy ramowej w 2017 roku. NPCIL zaczął w bieżącym roku aktywnie je wdrażać. Podpisał kontrakt z Larsen & Toubro na roboty budowlane i Atomstroyexportem na dostawę głównych elementów reaktorów.

NPCIL buduje również obecnie trzy zaprojektowane w kraju reaktory ciśnieniowe na ciężką wodę - blok Kakrapar nr 4 oraz bloki nr 7 i 8 w EJ Rajasthan - a także prototypowy prędki reaktor powielający w Kalpakkam.

KURSK 1 WYŁĄCZONY NA STAŁE

Po 45 latach wytwarzania energii, reaktor w bloku nr 1 rosyjskiej elektrowni jądrowej w Kursku został wyłączony na stałe 19 grudnia. Właściciel i operator zakładu Rosenergoatom świętował dotychczasowe osiągnięcia i obecnie czeka na nowe jednostki będące w budowie, które go zastąpią.

„Podczas eksploatacji od 19 grudnia 1976 r. blok wyprodukował ponad 251 miliardów kilowatogodzin energii elektrycznej” – powiedział Alexander Uvakin, pełniący obowiązki dyrektora elektrowni. „To wystarczy, aby pokryć zapotrzebowanie na energię w regionie Kurska przez 30 lat przy nowoczesnym zużyciu energii elektrycznej. Jednostka działała niezawodnie i bezpiecznie” – dodał.

W sumie cztery reaktory RBMK-1000 w EJ Kursk wyprodukowały 987 miliardów kWh energii elektrycznej, powiedział Rosenergoatom. Dostarcza również ciepło sieciowe do ogrzewania pobliskich miast oraz ciepło technologiczne dla przemysłu.

„Rozpoczyna się nowa historia dla elektrowni jądrowej w Kursku” – powiedział szef Rosenergoatomu Andriej Pietrow. Wszystkie cztery bloki RBMK-1000 mają zostać wyłączone do 2031 roku, a dwa reaktory WWER-TOI są budowane w sąsiednim zakładzie Kursk-II, aby je zastąpić. Są to najnowsze modele znormalizowane i zdigitalizowane oferowane przez rosyjski przemysł jądrowy. Pierwszy blok w EJ Kursk-II powinien zostać uruchomiony pod koniec 2022 roku.

ENERGIA JĄDROWA POWRACA DO NIDERLANDÓW

Nowa koalicja rządowa Niderlandów umieściła energetykę jądrową w centrum swojej polityki klimatyczno-energetycznej. Około 500 milionów euro (564 mln dolarów) zostało przeznaczonych na wsparcie budowy nowej elektrowni jądrowej w okresie do 2025 roku.

„Chcemy dołożyć wszelkich starań, aby nasz kraj i nasza planeta były zdatne do życia i zamieszkania” – napisały partie VVD, D66, CDA i ChristenUnie w planie działań koalicji na okres do 2025 roku, który powstał w wyniku negocjacji rozpoczętych po marcowych wyborach parlamentarnych.

Umowa zawiera silny wewnętrzny nacisk na wykorzystanie energii bezemisyjnej, w tym decyzję o przedłużeniu żywotności elektrowni jądrowej w Borssele i budowie dwóch kolejnych. „Energia jądrowa może uzupełniać energię słoneczną, wiatrową i geotermalną w bilansie energetycznym i może być wykorzystywana do produkcji wodoru” – czytamy w dokumencie. „To także sprawia, że jesteśmy mniej zależni od importu gazu”.

„Dlatego elektrownia jądrowa w Borssele pozostanie czynna dłużej, z należytym uwzględnieniem bezpieczeństwa” – powiedział rząd. Jednoblokowa elektrownia o mocy 482 MWe działa od 1973 r. i zaspokaja około 3% krajowego zapotrzebowania na energię elektryczną.

„Ten rząd podejmie również niezbędne kroki, aby zbudować dwie nowe elektrownie jądrowe” – kontynuowano. „Oznacza to między innymi, że będziemy ułatwiać uczestnikom rynku ich inwestycje, wspierać innowacje, zapraszać do przetargów, dokonywać przeglądu wkładu rządu (finansowego i innego) oraz porządkować przepisy i regulacje tam, gdzie to konieczne”.

Ponadto rząd zapowiedział, że udzieli wsparcia finansowego na budowę nowych elektrowni jądrowych. Przewidział na to 50 mln euro (56 mln dolarów) w 2023 r., 200 mln euro w 2024 r. i 250 mln euro w 2025 r. Skumulowane wsparcie dla nowej energetyki jądrowej wyniesie 5 mld euro do 2030 r., nie zakładając, że do tego czasu elektrownie będą dostępne online.

Te inwestycje jądrowe będą wspierać większe ambicje w zakresie klimatu. „Aby być neutralnym dla klimatu najpóźniej do 2050 r., podnosimy cel do 2030 r. w Ustawie o klimacie (Climate Act) do co najmniej 55% redukcji emisji CO2” – głosi polityka. „Aby osiągnąć ten cel, zgodziliśmy się skoncentrować naszą politykę na wyższym celu, który wynosi około 60% w 2030 roku”. Kolejne cele to redukcja emisji CO2 o 70% do 2035 roku i 80% do 2040 roku.

Nowy rząd podzieli wspólne ministerstwo klimatu i gospodarki, tworząc ministra ds. klimatu i energii, który będzie zarządzał funduszem klimatycznym i przejściowym o wartości 35 miliardów euro. Pieniądze te zostaną skierowane na budowę infrastruktury energetycznej, cieplnej, wodorowej i CO2, a także inwestycje w ekologiczny przemysł, budownictwo i transport. Podobnie jak nowy rząd niemiecki, koalicja holenderska wprowadzi minimalną cenę za uprawnienia do emisji w ramach unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji. Rząd będzie również dążył do tego, aby wszystkie nowe samochody były bezemisyjne do 2030 r. i podniesie podatek od biletów lotniczych.

W sektorze energetycznym rząd będzie wspierał wdrażanie energii wiatru, jednocześnie skupiając się na rozmieszczaniu energii słonecznej na dachach, a nie na otwartym terenie. Zaprzestane zostanie wydobycie gazu ze złoża Groningen i rząd nie będzie wydawał nowych koncesji na jego wydobycie na Morzu Wattowym, w pobliżu wybrzeża. Wspierana będzie natomiast eksploracja złóż gazu na Morzu Północnym, ponieważ będzie to ograniczać jego import. Wykorzystanie biomasy drzewnej będzie ograniczone do paliw pozyskiwanych w UE, aby można było ściśle monitorować jej zrównoważony rozwój.

CHIŃSKI REAKTOR DEMONSTRACYJNY HTR-PM PODŁĄCZONY DO SIECI

Jak poinformował koncern China National Nuclear Corporation (CNNC), w elektrowni Shidaowan w chińskiej prowincji Shandong po raz pierwszy podłączono do sieci demonstracyjny blok energetyczny wyposażony w wysokotemperaturowe chłodzone gazem reaktory ze złożem usypanym (High Temperature Gas Cooled Reactor-Pebble-bed Module, HTR-PM). Bliźniacze reaktory bloku osiągnęły pierwszą krytyczność odpowiednio we wrześniu i listopadzie.

CNNC poinformował, że moduł HTR-PM został podłączony do sieci 20 grudnia, 65 dni po uruchomieniu pierwszego z dwóch reaktorów. Budowa demonstracyjnego HTR-PM, w skład którego wchodzą dwa reaktory o mocy 250 MWt, które będą napędzać pojedynczą turbinę o mocy 210 MWe, rozpoczęła się w grudniu 2012 roku.

Testy funkcjonalne na zimno - mające na celu sprawdzenie układu i wyposażenia pętli pierwotnej reaktora oraz wytrzymałości i szczelności rurociągów pomocniczych pod ciśnieniem wyższym niż ciśnienie projektowe - zostały zakończone w dwóch reaktorach HTR-PM odpowiednio w dniach 19 października i 3 listopada ub.r. Gorące testy funkcjonalne, symulujące temperatury i ciśnienia, jakim będą poddawane układy reaktorów podczas ich normalnej eksploatacji, rozpoczęły się w styczniu.

Chiński organ regulacji jądrowych, Narodowa Administracja Bezpieczeństwa Jądrowego, wydał 20 sierpnia zezwolenie na eksploatację HTR-PM. Załadunek pierwszych kulistych elementów paliwowych do pierwszego reaktora rozpoczęto następnego dnia. Pierwszy reaktor HTR-PM osiągnął pierwszą krytyczność 12 września, a drugi 11 listopada.

Wysokotemperaturowe reaktory chłodzone gazem wykorzystują grafit jako moderator i hel jako chłodziwo, z paliwem uranowym w postaci „kamyczków (kul)” o średnicy 6 cm. Każda kula ma zewnętrzną warstwę grafitu i zawiera około 12 000 czterowarstwowych, pokrytych ceramiką cząstek paliwa rozproszonych w matrycy proszku grafitowego. Według China Nuclear Energy Association (CNEA) paliwo to ma wysokie naturalne właściwości bezpieczeństwa i wykazano, że pozostaje nienaruszone i nadal utrzymuje wewnątrz kul promieniotwórcze produkty rozszczepienia (nie wydostają się na zewnątrz) w temperaturach do 1620°C - znacznie wyższych niż temperatury, które można by napotkać nawet w ekstremalnych sytuacjach awaryjnych.

China Huaneng jest wiodącą organizacją w konsorcjum budującym jednostkę demonstracyjną (z udziałem 47,5%), wraz ze spółką zależną CNNC China Nuclear Engineering Corporation (CNEC - 32,5%) oraz Instytutem Technologii Jądrowych i Nowych Energii Uniwersytetu Tsinghua (20%), który jest liderem badań i rozwoju. Chinergy, wspólne przedsięwzięcie Tsinghua i CNEC, jest głównym wykonawcą wyspy jądrowej.

W EJ Shidaowan planowana jest budowa kolejnych 18 bloków HTR-PM. Oprócz HTR-PM, Chiny proponują powiększoną wersję o nazwie HTR-PM600, w której jedna duża turbina o mocy 650 MWe jest napędzana przez sześć reaktorów HTR-PM. Studia wykonalności dotyczące wdrożenia HTR-PM600 są w toku dla potencjalnych lokalizacji Sanmen w prowincji Zhejiang; Ruijin w prowincji Jiangxi; Xiapu i Wan'an w prowincji Fujian oraz Bai'an w prowincji Guangdong.

OPINIE

Energia jądrowa, aukcje i sieć

9.12.2021, WNN

Meredith Angwin

Amerykańskie sieci elektroenergetyczne, zwłaszcza sieci zderegulowane z aukcjami, stały się nieodporne i zawodne z powodu nadmiernej zależności od niestabilnych odnawialnych źródeł energii i przerwach w dostawach na czas gazu ziemnego, wraz z uzależnieniem od importu, pisze Meredith Angwin. Mówi, że energia jądrowa może pozwolić przełamać tę triadę i zapobiec występowaniu przerw w dostawach energii elektrycznej (blackouts).

Jestem zwolenniczką energii jądrowej od wielu lat, odkąd przeniosłam się z działu energii odnawialnej w Instytucie Badawczym Elektroenergetyki do grupy jądrowej. Kiedy przeprowadziłam się do Vermont na emeryturę, zauważyłam, że EJ Vermont Yankee była nieustannie atakowana w prasie i nękana demonstracjami. Wraz z kilkoma przyjaciółmi zaczęliśmy bronić Vermont Yankee listami do redakcji i kontrmanifestacjami. Założyłam też bloga: Yes Vermont Yankee. Mój blog dotyczył wielu kwestii związanych z elektrycznością w Nowej Anglii, takich jak kontrakty energetyczne Vermont dla Hydro-Quebec.

Blogując zdałem sobie sprawę, że nie mam pojęcia o sieci. Czasami nie mogłam nawet zrozumieć ogłoszeń o decyzjach dotyczących sieci, które miały wpływ na elektrownię jądrową - na przykład, co w ogóle oznaczało „niedozwolone wycofanie z aukcji mocy”? Zaczęłam studiować sieć, aby pisać rozsądne posty na blogu.

Ponieważ zajmowałam się siecią, jeden z czytelników bloga zasugerował, abym dołączyła do Grupy Łączności Konsumentów naszego operatora sieci, ISO-NE. Tak zrobiłam i to była rewelacja. Wiedziałam, że elektrownie biorą udział w aukcji. W grupie Consumer Liaison Group mogłam zrozumieć zasady aukcji i zobaczyć, jak różnym grupom udaje się je zmieniać.

Nasza sieć w Nowej Anglii ma dwie główne aukcje: energię i moc. Aukcje energii są aukcjami za kWh i odbywają się co pięć minut. W tej aukcji tanie jednostki są wybierane jako pierwsze, ale wszystkie jednostki otrzymują „cenę rozliczeniową”, czyli cenę kWh wybranej jednostki o najwyższej cenie. W tych aukcjach nie ceni się niezawodności dostaw, delikatnie mówiąc.

W aukcji mocy elektrowni płaci się za jej „moc”, czyli za to, że jest dostępna, jeśli sieć potrzebuje jej dostaw. Jednak otrzymanie opłat za moc nie oznacza, że elektrownia jest dostępna, ponieważ to nie gwarantuje, że elektrownia będzie mogła otrzymać paliwo. W chłodne dni elektrownie gazowe są często niedostępne, ponieważ gospodarstwa domowe zużywają więcej gazu i przez to elektrownie nie mogą uzyskać paliwa.

Nasz lokalny operator sieci ustanowił program zimowej niezawodności (Winter Reliability), w ramach którego dostarczał ropę do niektórych zakładów, które mogły spalać zarówno ropę jak i gaz. Trzydzieści procent energii elektrycznej w naszej sieci pochodziło z tego paliwa podczas nagłych fali chłodu w trakcie wakacji zimowych 2017-2018. Paliwo przechowywane na miejscu jest cenne! Jednak amerykańska Federalna Komisja Regulacji Energetyki zamknęła program Winter Reliability, ponieważ nie był oparty na prawach rynku i dawał przewagę jednemu paliwu: ropie.

W zasadzie doszłam do wniosku, że sieć za siecią, zwłaszcza te „zderegulowane” z aukcjami, idą ścieżką do fatalnej triady. Dzięki aukcjom łatwiej i szybciej jest podążać tą ścieżką nadmiernej zależności od 1) odnawialnych źródeł energii, 2) gazu ziemnego just-in-time oraz 3) importu od sąsiadów.

To działa w ten sposób. Po pierwsze, odnawialne źródła energii, które otrzymują dotacje, mogą przewyższać i wypierać inne elektrownie dzięki dotacjom. Szczególnie wiatr może licytować się na aukcjach energii za zero centów lub mniej i zazwyczaj jest wybierany jako najtańszy w zestawie elektrowni. Tymczasem turbiny wiatrowe otrzymują dotacje, więc są opłacalne. W konsekwencji powstaje wiele turbin wiatrowych.

Jednak energia wiatrowa i słoneczna są niestabilne i działają okresowo, muszą być zatem wspierane przez dyspozycyjne, szybko uruchamiane zasoby. Nie chodzi tutaj o pracę w trybie nadążnym i śledzenie obciążenia, które zazwyczaj przebiega dość płynnie. Chodzi o „szybkie działanie, gdy wiatr ucichnie lub zachodzi słońce”. Elektrownie gazowe mogą świadczyć tę usługę i to robią.

Jak dotąd w tej historii sieć stała się zależna od przerywanych odnawialnych źródeł energii i dostaw gazu ziemnego na czas. Dostawa gazu na czas nie powiodła się przy złej pogodzie w Teksasie i Nowej Anglii. Podobne kłopoty ma teraz Europa. Dwie nogi śmiertelnej triady są na swoim miejscu. W końcowej części triady operator sieci mówi: zawsze możemy pozyskać prąd z sąsiednich sieci (importować prąd). Ale sąsiedzi mają taką samą pogodę jak ty. Przy złej pogodzie sąsiednie sieci nie będą eksportować energii, gdyż będą także jej potrzebować.

Wynikiem tego procesu jest krucha, zawodna sieć, głęboko zanurzona w fatalnej triadzie i podlegająca ciągłym przerwom w dostawach prądu.

Aby przełamać ten scenariusz, musimy poważnie podejść do niezawodności sieci, w tym do planowania. Przed wdrożeniem systemów aukcyjnych ważne było zintegrowane planowanie zasobów. W wielu obszarach jest to nadal robione, ale to, czy dany obszar ma aukcje, jest prawie nieistotne. Ponadto operator sieci powinien zachęcać i dotować paliwo składowane na miejscu. Ponieważ turbiny wiatrowe mogą być dotowane, można również zachęcać do składowania paliwa na miejscu. Paliwo na miejscu obejmuje także paliwo jądrowe, które może utrzymać działanie elektrowni przez 18 miesięcy bez załadunku świeżego paliwa, ale obejmowałoby również ropę, która miałaby być przechowywana w elektrowniach gazowniach z podwójnym paliwem.

Niestety wiele obszarów USA i Europy dąży do 100% odnawialnych źródeł energii. Rzucają się na śmiertelną triadę i w zasadzie robią wszystko, aby do tego zachęcać. Ta ścieżka nie zakończy się dobrze i już widzimy początek końca.

Niezawodność sieci jest absolutnie kluczem do zdrowia i dobrobytu ludzi. W wielu częściach świata ludzie o tym zapomnieli i zamiast tego wierzą w odnawialne źródła energii i rzekome rynki. Kiedy wszystko zostało już powiedziane i zrobione, uważam moją książkę – Shorting the Grid, the Hidden Fragility of Our Electric Grid – za ekspozycję tego, co faktycznie dzieje się w sieciach elektroenergetycznych.

Zwykłym ludziom trudno jest dowiedzieć się, co dzieje się w rzeczywistych sieciach. W przeciwieństwie do tego, łatwo jest dowiedzieć się, jakie siatki „moglibyśmy” mieć. Wiele popularnych artykułów i artykułów naukowych opisuje to, co nazywam „Możliwa sieć”. W „Could Grid” dostępne są ogromne baterie, a także wychwytywanie dwutlenku węgla i produkcja zielonego wodoru. I tak dalej. Niewiele artykułów opisuje nasze sieci, sposób działania aukcji lub ścieżkę fatalnej triady.

Wspieranie energii jądrowej mogłoby przerwać tą triadę zagłady i zapobiec ciągłym przerwom w dostawach energii elektrycznej. Energia jądrowa dostarcza stałą, niezawodną energię. Twierdzenie, że niezawodność nie ma znaczenia, a wszystko, czego potrzebujemy, to elastyczność – to założenie, że budujemy coraz więcej niestabilnych odnawialnych źródeł energii i dlatego musimy budować „elastyczne” elektrownie gazowe, aby je wspierać.

Jeśli naszym celem jest energia niskoemisyjna, zapewni to energia jądrowa. Jeśli naszym celem jest stała moc, energia jądrowa może to zapewnić bez nadmiernej rozbudowy elektrowni gazowych w celu wsparcia nadmiernej rozbudowy OZE. Jeśli naszym celem jest niezawodne zasilanie w chłodne dni, energia jądrowa ma paliwo zgromadzone na miejscu, bez zmuszania operatora sieci do tworzenia złożonych programów zimowej niezawodności. Jednak, aby energia jądrowa przetrwała w obszarach aukcyjnych, niektóre zasady aukcji muszą zostać zmienione tak aby doceniać stabilność mocy, która jest dostępna w razie potrzeby. Opłaty za niezawodną energię są obecnie podkopywane przez elektrownie przerywane, które otrzymują tak wiele dotacji, że w rzeczywistości nie muszą pobierać opłat za kWh. Zachęcanie do energetyki jądrowej spowoduje pewne zmiany w zasadach aukcji sieciowych, ale nie jest to niemożliwe.

Pierwszym krokiem jest poznanie aukcji i sposobu ich działania. Drugim krokiem jest zmiana niektórych aspektów aukcji. Moim zdaniem wszyscy obywatele muszą wiedzieć o prawdziwych sieciach, a nie tylko o możliwych sieciach Could Grid. Musimy pracować, aby nasze prawdziwe sieci były niezawodne.

Meredith Angwin jest fizykochemiczką i byłym kierownikiem projektu w Electric Power Research Institute. Jej najnowsza książka to Shorting the Grid: The Hidden Fragility of Our Electric Grid.

INNE WIADOMOŚCI

Francuska minister ds. transformacji ekologicznej Barbara Pompili zwróciła się do koncernu energetycznego EDF o przeprowadzenie audytu dostępności elektrowni jądrowych w nadchodzących miesiącach. Powiedziała, że poprosiła dyrektora generalnego EDF Jeana-Bernarda Lévy'ego o "podjęcie działań" w celu wzmocnienia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej tej zimy i przeprowadzenie "niezależnego audytu w sprawie kontroli przestojów reaktorów i dostępności floty jądrowej". Firma EDF ogłosiła niedawno, że bieżące przerwy kontrolne w swoich dwóch jednostkach Civaux zostaną przedłużone po wykryciu usterek w pobliżu spawów w systemach awaryjnego wtrysku wody.

Wyborcy na Tajwanie odrzucili zakończenie budowy dwóch bloków ABWR w elektrowni jądrowej Lungmen stosunkiem 4,2 mln głosów przeciw do 3,8 mln za w referendum z 18 grudnia, podał Taipei Times. Kraj wykorzystuje węgiel do wytwarzania 48% energii elektrycznej, gaz do 34%, a energię jądrową z czterech reaktorów do 12%. Sondaż z 2018 r. wykazał 59% poparcie społeczne dla energetyki jądrowej, pomimo rządowej polityki wycofywania się z niej.

Jak poinformowało brazylijskie Ministerstwo Górnictwa i Energii, zespół z Geological Survey of Brazil spędził tydzień wspierając Centrum Rozwoju Technologii Jądrowej w badaniu złóż uranu w pobliżu Caetité w stanie Bahia. Działania odbywały się we współpracy z państwową Indústrias Nucleares do Brasil. Prace realizowane są w ramach ustawy z 2018 r., aby zbadać potencjał Brazylii w zakresie zaspokojenia krajowego popytu na uran, a także jego eksportu.Arktyczny lodołamacz o napędzie jądrowym Sibir przeszedł pomyślnie tygodniowe próby morskie i powrócił do Stoczni Bałtyckiej. Statek popłynie następnie do Murmańska i zostanie przekazany swojemu przyszłemu operatorowi, Atomfłot, do końca roku przed wejściem do eksploatacji na początku 2022 roku, poinformowała stocznia.

Opracowano w DEJ na podstawie: WNN, NucNet