W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

72. rocznica śmierci Rotmistrza Witolda Pileckiego

25.05.2020

25 maja 1948 r. komuniści w warszawskim więzieniu na Mokotowie przeprowadzili egzekucję na rtm. Witoldzie Pileckim, oficerze rezerwy Wojska Polskiego, współzałożycielu Tajnej Armii Polskiej, dobrowolnym więźniu KL Auschwitz, oficerowi Komendy Głównej Armii Krajowej i „NIE". Zamordowano go strzałem w tył głowy. W rocznicę śmierci hołd Rotmistrzowi oddał wicewojewoda podlaski Tomasz Madras.

Rocznica śmierci Rotmistrza Witolda Pileckiego

W skromnej uroczystości, ograniczonej z powodu epidemii, wzięli udział starsi i młodzi: działacze organizacji kombatanckich i zrzeszających działaczy opozycji antykomunistycznej, rekonstruktorzy, pasjonaci historii, kibice, harcerze.

Wicewojewoda Tomasz Madras złożył kwiaty pod tablicami pamiątkowymi przy kinie Ton - to właśnie w budynku kina władze komunistyczne po wojnie skazywały na śmierć żołnierzy niezłomnych oraz pod pomnikiem Armii Krajowej przy ul. Kilińskiego.

Rotmistrz Witold Pilecki był uczestnikiem kampanii wrześniowej 1939 roku i współorganizatorem podziemnej Tajnej Organizacji Wojskowej, która w 1943 roku została włączona do struktur Armii Krajowej.

W 1940 roku, na rozkaz otrzymany od przełożonych, Witold Pilecki sprowokował swoje aresztowanie przez Gestapo i trafił do obozu w Auschwitz. W obozie przebywał do 1943 roku. Zagrożony dekonspiracją podjął udaną próbę ucieczki. Następnie działał w Kedywie, czyli Kierownictwie Dywersji Komendy Głównej AK.

Brał udział w powstaniu warszawskim, dowodził jednym z oddziałów zgrupowania Chrobry II. Po upadku powstania trafił do niemieckiej niewoli, przebywał w Lamsdorfie (Łambinowicach) i Murnau.

Po zakończeniu II wojny światowej Witold Pilecki otrzymał przydział do 2 Korpusu Polskiego. W grudniu 1945 roku wysłano go do Polski, by organizował podziemne struktury antykomunistyczne. Został aresztowany 8 maja 1947 roku. Poddano go torturom i postawiono przed sądem między innymi pod zarzutem przygotowywania zamachu na życie wysokich funkcjonariuszy bezpieki. Został skazany na karę śmierci i stracony 25 maja 1948 roku.

Zdjęcia (2)

{"register":{"columns":[]}}