W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Droga do jakości

04.12.2025

Nad zachowaniem odpowiednich standardów jakości dróg krajowych czuwa dziś 16 laboratoriów drogowych przy wojewódzkich oddziałach GDDKiA. Mało kto wie, jak długą (nomen omen) drogę trzeba było pokonać, by osiągnąć dzisiejszy poziom prowadzonych przez nie badań.

Stanowisko laboratoryjne do badań petrograficznych kruszyw. Na blacie znajdują się różne urządzenia: stereomikroskop z oświetleniem, mieszadło rolkowe, waga laboratoryjna oraz inne przyrządy analityczne. Sprzęt ustawiony jest na szafkach i stole w jasnym pomieszczeniu z płytkami na ścianie.

100 lat badań drogowych

Pierwsze polskie laboratoria wykonujące badania w zakresie drogownictwa powstały w okresie międzywojennym. Ich utworzenie wspierał prof. Melchior Nestorowicz, który był pierwszym dyrektorem departamentu drogowego w Ministerstwie Robót Publicznych oraz wykładowcą budowy dróg i robót ziemnych na Wydziale Inżynierii Politechniki Warszawskiej. Zainicjował on powstanie specjalnych kursów laboratoryjnych dla pracowników technicznych zatrudnionych przy budowach dróg. U schyłku lat 20. XX wieku, przy współpracy z Drogowym Instytutem Badawczym na Politechnice Warszawskiej, powstało kilka laboratoriów drogowych przy ówczesnych urzędach wojewódzkich. 

Po II wojnie światowej, przedwojenny zastępca prof. Nestorowicza – Władysław Skalmowski – rozpoczął organizowanie laboratoriów drogowych, które miały służyć nie tylko celom naukowym, ale też praktycznemu zastosowaniu w dziedzinie drogownictwa. Z powojennych gruzów wydobywano urządzenia laboratoryjne, które były gromadzone w ocalałych budynkach, szukano też zdolnych do pracy fachowców. W 1947 r. zorganizowany został pierwszy kurs dla kierowników laboratoriów, a także dostawa do placówek podstawowego sprzętu do badania mieszanek bitumicznych. Były to podwaliny pod laboratoria drogowe funkcjonujące dziś w GDDKiA.  

Kreatywność dawnych laboratoriów

Skromne środki finansowe nie starczały na zakup wszystkich niezbędnych urządzeń, m.in. kosztownych i trudno dostępnych aparatów badawczych. Braki pobudzały kreatywność wśród polskich naukowców i konstruktorów, którzy tworzyli często własne, innowacyjne rozwiązania.  

Tak było np. w przypadku planografu ciągniętego za samochodem, który skonstruowali w 1981 r. pracownicy Okręgowego Laboratorium Drogowego w Białymstoku, przy udziale Rejonu Dróg Publicznych, Okręgowego Zakładu Transportu i Maszyn Drogowych oraz Zakładu Budowy Urządzeń Technologicznych „Unitra - Elmasz”. Urządzenie, wykorzystywane do pomiarów równości nawierzchni, znacznie przyspieszyło i usprawniło prace względem wcześniejszego planografu ciągniętego ręcznie. Umożliwiło też ograniczenie, z trzech do jednej, liczby osób niezbędnych do jego obsługi.  

Ponad dwa miliony badań

Współczesne laboratoria GDDKiA, które kontynuują wieloletnią tradycję badań drogowych, w latach 2021-2024 wykonały średnio po ok. 500 tys. analiz rocznie. Łącznie – w ciągu ostatnich czterech lat – przeprowadziliśmy ponad dwa miliony badań zarówno na etapie realizacji inwestycji (np. odcinki testowe, zatwierdzanie materiałów), jak i na etapie trwania okresu gwarancyjnego. Więcej na temat pracy laboratoriów drogowych GDDKiA przeczytać można na naszej stronie internetowej

{"register":{"columns":[]}}