Główny Inspektorat
Sanitarny

Denga występuje w Azji, krajach regionu Pacyfiku, na Karaibach, w Ameryce Południowej i Środkowej oraz w Afryce. Jest to choroba wirusowa (wirus z rodziny Flaviviridae). Wyróżnia się 4 typy wirusa wywołującego tę chorobę, a przebycie dengi wywołanego jednym typem wirusa nie chroni przed zakażeniem 3 pozostałymi typami. Przy kolejnym zakażeniu innym typem wirusa rośnie ryzyko wystąpienia objawów krwotocznych w przebiegu zachorowania.

Do zakażenia człowieka dochodzi na skutek ukąszenia przez komary z gatunków przenoszących wirusa. Nie ma możliwości przeniesienia zakażenia z człowieka na człowieka przez bezpośredni kontakt.

Okres inkubacji trwa przeciętnie 5-7 dni (niekiedy 3-10 dni). U części zakażonych nie występują objawy chorobowe. Choroba może również rozpoczynać się od wysokiej gorączki. Pojawia się ból głowy, pozagałkowy ból oczu, bóle mięśni, kości, stawów, osłabienie, wysypka (tzw. denga klasyczna). Po kilku dniach stan większości chorych się poprawia, jednak może dojść do rozwoju postaci krwotocznej. Typowym objawem tej postaci choroby są wybroczyny na skórze, krwawienia z błon śluzowych i przewodu pokarmowego o różnym nasileniu.

W kilku krajach Azji, gorączka krwotoczna denga jest przyczyną wielu zachorowań i zgonów, głównie u dzieci.

Nie ma specyficznego leczenia przeciwko tej chorobie. Jako choroba przenoszona przez komary występujące w regionach tropikalnych i subtropikalnych nie stwarza zagrożenia dla osób zamieszkujących tereny, gdzie te gatunki komarów nie bytują (w tym Polska).

Należy pamiętać, aby podróżując w rejony występowania dengi zasięgnąć dokładnych informacji o sposobach skutecznego zabezpieczenia się przed ukłuciami komarów.

Europejska Agencja Leków (EMA) dopuściła do obrotu szczepionkę przeciwko gorączce Denga, jednak kwalifikacja do jej podania jest sprawą indywidualną i zależy między innymi od wieku podróżnego czy przechorowania dengi w przeszłości.