Główny Inspektorat
Sanitarny

Obowiązujące przepisy prawne, w tym:

• ustawa z dnia 5 grudnia 2008 roku o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi
• rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2010 r. w sprawie rodzajów i zakresu dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania

określają między innymi rodzaje i zakres dokumentacji medycznej oraz sposób jej przetwarzania.

Informacje o wszystkich wykonanych szczepieniach powinny być odnotowane równolegle w dwóch podstawowych dokumentach tj. w karcie uodpornienia i książeczce szczepień.

• Karta uodpornienia stanowi „dokument wewnętrzny” systemu opieki zdrowotnej i jest przechowywana przez świadczeniodawcę sprawującego opiekę profilaktyczną nad daną osobą, a w przypadku osób nie ubezpieczonych przez państwowego powiatowego inspektora sanitarnego.
• Książeczka szczepień stanowi dokument osoby szczepionej i jest przechowywana przez tę osobę, przez jej ustawowego przedstawiciela lub faktycznego opiekuna.

Po wykonaniu szczepienia należy odnotować fakt podania szczepionki w:

• karcie uodpornienia,
• dokumentacji lekarskiej,
• książeczce szczepień.

Informacje, które należy odnotować:

• data szczepienia,
• nazwa szczepionki,
• producent,
• numer serii,
• miejsce i droga podania (nie jest to informacja obowiązkowa, jednak może być ważna w przypadku miejscowych odczynów poszczepiennych),
• nazwisko osoby zlecającej szczepienie (kwalifikującej do szczepienia),
• nazwisko osoby wykonującej zabieg.

W przypadku zmiany świadczeniodawcy kartę uodpornienia należy przekazać nowemu świadczeniodawcy.

W przypadku wykonania szczepień ochronnych przez innego świadczeniodawcę niż sprawujący opiekę profilaktyczną, kartę uodpornienia należy przekazać w/w świadczeniodawcy za pokwitowaniem lub potwierdzeniem odbioru.

Jeżeli szczepienie ochronne zostanie wykonane przez świadczeniodawcę nie dysponującego kartą uodpornienia jest on zobowiązany do dokonania odpowiedniego wpisu w książeczce szczepień pacjenta, wydania osobie szczepionej zaświadczenia o wykonaniu szczepienia oraz poinformowania osoby szczepionej jej przedstawiciela ustawowego lub faktycznego opiekuna o ciążącym na nim obowiązku przekazania zaświadczenia o wykonaniu szczepienia świadczeniodawcy.

Świadczeniodawca przechowujący karty uodpornienia i prowadzący szczepienia ochronne obowiązany jest do prowadzenia:

• rejestru otrzymanych kart uodpornienia,
• rejestru przekazanych kart uodpornienia,
• rejestru zgłoszeń niepożądanych odczynów poszczepiennych.

Sprawozdawczość ze szczepień

Świadczeniodawcy przechowujący karty uodpornienia i prowadzący szczepienia obowiązani są do przesyłania państwowemu powiatowemu inspektorowi sanitarnemu sprawozdań, które przekazywane są następnie państwowym wojewódzkim inspektorom sanitarnym:

• Mz-54 roczne sprawozdanie ze szczepień ochronnych,
• sprawozdania kwartalne (sprawozdanie ze zużycia szczepionek, sprawozdanie z realizacji szczepień ochronnych, nadzór nad kartami uodpornienia),
• raporty o wielkości posiadanych zapasów magazynowych poszczególnych preparatów szczepionkowych.

Sprawozdania po weryfikacji w wojewódzkich stacjach sanitarno-epidemiologicznych przekazywane są zgodnie z kompetencjami do Głównego Inspektoratu Sanitarnego i Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego Państwowego Zakładu Higieny w Warszawie.
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego Zakład Epidemiologii Państwowego Zakładu Higieny na podstawie otrzymanych sprawozdań rocznych (Mz-54) opracowuje roczny biuletyn Szczepienia Ochronne w Polsce, który stanowi oficjalne źródło informacji o realizacji szczepień w Polsce.