Flaga Rzeczypospolitej Polskiej – rys historyczny

Historia polskich barw narodowych sięga czasów rządów dynastii Piastów. Wywodzą się one z herbu Królestwa Polskiego i herbu Wielkiego Księstwa Litewskiego. Biel pochodzi od orła – godła Polski oraz Pogoni – rycerza galopującego na koniu – godła Litwy. Oba godła znajdują się na czerwonych tłach tarcz herbowych. Na polskiej fladze biel znalazła się u góry, ponieważ w polskiej heraldyce ważniejszym od koloru tła jest kolor godła.

Polskie barwy narodowe po raz pierwszy zostały uregulowane w uchwale Sejmu Królestwa Polskiego z 7 lutego 1831 r. Zyskały one także swoje symboliczne znaczenie. Biel jest symbolem łagodności, przyjaźni i dobrobytu, zaś czerwień – krwi, czyli walki o suwerenność i niepodległość.

2 maja jako Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej został ustanowiony na mocy nowelizacji Ustawy o godle, barwach i hymnie RP, uchwalonej przez Sejm 20 lutego 2004 r. Wybór daty święta miał dwie przyczyny. Pierwsza – historyczna – odnosi się do 2 maja 1945 r., kiedy to polska flaga została zawieszona w Berlinie na Reichstagu oraz na Kolumnie Zwycięstwa. Druga dotyczy likwidacji święta 3 maja przez władze PRL. Po 1 maja flagi miały być zdjęte tak, by żadna z nich nie wisiała już 3 maja.

Do wspólnego świętowania Dnia Flagi RP zapraszają instytucje kultury: https://www.gov.pl/web/kultura/dzien-flagi-rzeczypospolitej-polskiej--zapowiedz-wydarzen-biura-niepodlegla

Dzień Polonii i Polaków za Granicą

Od 2002 roku 2 maja obchodzony jest również jako Dzień Polonii i Polaków za Granicą, będący hołdem dla osób żyjących poza granicami Polski, które wyrażały swoje przywiązanie do Rzeczypospolitej. Święto jest wyrazem uznania dla wielowiekowego dorobku i wkładu Polonii w odzyskanie niepodległości, wierność i przywiązanie do polskości oraz pomoc w najtrudniejszych momentach.

Poza granicami naszego kraju mieszka ok. 20 mln osób polskiego pochodzenia, które wyjechały z kraju lub urodziły się poza Polską, a mimo to odczuwają związki z polskością. Są to m.in. potomkowie emigrantów z XIX wieku i uchodźców uciekających przed wojnami, a także kolejne pokolenia dawnych obywateli polskich, którzy pozostali na Wschodzie.