Janina Pawluk odznaczona Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
16.07.2025
Janina Pawluk - pianistka, akompaniatorka i korepetytorka solistów największych scen operowych, została uhonorowana Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Najwyższe odznaczenie resortu kultury wręczyła ministra Hanna Wróblewska 16 lipca podczas uroczystości w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Ministra Hanna Wróblewska wręczyła także trzy Srebrne Medale „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Otrzymali je: Hanna Etemadi – scenarzystka i reżyserka, autorka filmów dokumentalnych poświęconych zapomnianym epizodom z tragicznej historii II wojny światowej, Karolina Ochab – producentka teatralna i filmowa oraz menedżerka kultury, a także Dariusz Michalski – publicysta i historyk muzyki rozrywkowej.
Janina Pawluk
Absolwentka Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie, którą ukończyła 1957 r. Już w czasie studiów pracowała jako pianistka Estrady Kameralnej przy Filharmonii Krakowskiej oraz w rozgłośni Polskiego Radia i Teatrze Muzycznym w Krakowie. W tym okresie również koncertowała i nagrywała ze znakomitą śpiewaczką Jadwigą Romańską, a z Teresą Żylis-Garą pracowała nad pierwszymi partiami operowymi.
W 1959 r. Ministerstwo Kultury i Sztuki delegowało ją do Wiednia i Bukaresztu jako akompaniatorkę na koncertach krakowskich solistów, co było dowodem jej umiejętności.
Współpracę z Teatrem Wielkim w Warszawie rozpoczęła w 1961 r. jako korepetytorka solistów oraz wykonawczyni partii fortepianu, klawesynu i celesty w orkiestrze. Przygotowywała śpiewaków do większości premier, m.in.: „Manru” Paderewskiego, „Kawaler srebrnej róży” Straussa, „Straszny dwór” Moniuszki czy „Don Carlos” Verdiego. Uczestniczyła również w przygotowaniach do premiery „Króla Rogera” Szymanowskiego (1965 r.) oraz takich przedstawień, jak: „Jutro” Bairda, „Godzina hiszpańska” Ravela (1966 r.), „Otello” Verdiego (1967 r.), „Borys Godunow” (1972 r.).
W latach 1972-1977 pracowała w Teatrze Operowym w Bernie w Szwajcarii. W 1977 r. wróciła do Teatru Wielkiego w Warszawie, gdzie jej zadaniem było przygotowanie solistów do polskiej premiery „Edypa” Enescu. W 1979 r. została zaproszona przez Jana Krenza do udziału w przygotowaniach do niemieckiego wystawienia „Strasznego dworu” Moniuszki w Operze w Bonn, gdzie przez kolejne sześć lat współpracowała za światową czołówką śpiewaków operowych.
W latach 1987-1991 sprawowała kierownictwo muzyczne nad widowiskiem „Przy kominku” w reżyserii Marii Fołtyn, z którą dokonała licznych nagrań dla Telewizji Polskiej poświęconych w szczególności muzyce Stanisława Moniuszki.
W Teatrze Wielkim – Operze Narodowej sprawowała muzyczną i wokalną pieczę nad solistami podczas wyjazdów zagranicznych. Przygotowywała solistów do udziału w inscenizacjach Mariusza Trelińskiego, Krzysztofa Warlikowskiego, Achima Freyera i Harry’ego Kupfera oraz do nagrań płytowych „Strasznego dworu” Moniuszki, „Króla Rogera” Szymanowskiego i „Ubu Rex” Pendereckiego.
Czuwała artystycznie nad pierwszymi rolami operowymi: Rafała Bartmińskiego, Dariusza Macheja, Artura Rucińskiego, Rafała Siwka, Tadeusza Szlenkiera.
Współpracowała z plejadą polskich i zagranicznych solistów, takich jak m.in.: Agnes Baltsa, Margret Price, Katia Ricciarelli, Teresa Żylis-Gara, Piero Cappucilli czy José Carrerasl w teatrach operowych w Szwajcarii, Niemczech, w Salzburgu, Lizbonie, Buenos Aires.