Janusz Strobel

Gitarzysta, kompozytor, autor wielu piosenek z kanonu polskiej muzyki rozrywkowej. Ukończył Państwową Szkołę Muzyczną w Gdańsku w klasie skrzypiec oraz w tamtejszą średnią szkołę muzyczną w klasie gitary.

Zaczął występować publicznie już jako nastolatek. Jako gitarzysta grał w klubach muzycznych Żak, Czarny Kot i Kwadratowy w Trójmieście. W 1969 r. przeniósł się do Warszawy, gdzie początkowo występował w Piwnicy Wandy Warskiej oraz w Big Bandzie Stodoła. Akompaniował także solistom Klubu Piosenki Związku Polskich Autorów i Kompozytorów ZAKR.

W 1971 r. wspólnie z gitarzystą Henrykiem Alberem założył Duet Gitar Klasycznych Alber-Strobel, który w czasie 13-letniej działalności występował w wielu miastach Polski. Po rozwiązaniu duetu grał solo lub w duecie z bratem Markiem w klubach jazzowych w Niemczech, Szwajcarii, Francji i Hiszpanii. W 1987 r. wspólnie z Krzysztofem Wolińskim, Mariuszem Bogdanowiczem i Piotrem Biskupskim założył zespół Strobel-Woliński Quartet. Cztery lata później, po rozwiązaniu kwartetu, powołał do życia własne Trio.

Artysta występuje też jako solista, głównie z repertuarem klasycznym. Grał także z towarzyszeniem Sinfonii Varsovii, Polskiej Orkiestry Radiowej, Polskiej Orkiestry Kameralnej, Orkiestry Filharmonii Opolskiej i Orkiestry Filharmonii Świętokrzyskiej.

Jako kompozytor zadebiutował w latach 70. piosenką „Głupi albo gra”. Od tamtego czasu napisał kilkadziesiąt piosenek na zamówienie Ireny Santor, Ewy Bem, Edyty Geppert, Ryszarda Rynkowskiego, Hanny Banaszak do tekstów m.in. Magdy Czapińskiej, Jonasza Kofty, Jana Wołka, Wojciecha Młynarskiego. Wiele z jego utworów, takich jak: „W moim magicznym domu”, „Trzeba marzyć”, „Nieobecni”, „Więc jak?”, „Księżyc w nowiu” czy „Łagodna”, weszło na trwałe do kanonu polskiej muzyki rozrywkowej.

W 2005 r. został uhonorowany Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2013 r. otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a w 2019 r. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.