Wielce Szanowna Pani,

z okazji urodzin proszę przyjąć najserdeczniejsze życzenia zdrowia, wszelkiej pomyślności i wielu radości na co dzień. Dołączam do nich wyrazy głębokiego uznania i podziwu dla Pani działalności artystycznej oraz wybitnych osiągnięć, które znacząco wzbogacają polską kulturę.

Fenomenalny arcyinstrument głosowy urzeka bogactwem barw, a wraz z Pani mistrzostwem przekazu i interpretacji ma moc wydobywania ukrytych znaczeń, emanowania szczególną energią, co sprawia, że kreowane role trwale zapadają w pamięci. Te niezwykłe walory umożliwiają wykonywanie bardzo szerokiego repertuaru operowego i koncertowego – od baroku do współczesności.

Wirtuozeria sztuki wykonawczej, Pani wszechstronność, ukazująca szeroką paletę możliwości budzi niesłabnący podziw. Znakomity warsztat, odpowiedzialność, unikatowa skala i możliwości wyrazowe przekładają się na najwyższej klasy muzyczną jakość oraz dorobek. W pamięci pozostaną niezrównane role, wśród wielu Rozyny w „Cyruliku sewilskim” Rossiniego, La Cieca w „Giocondzie” Ponchiellego, Eboli w „Don Carlosie” Verdiego, Azuceny w „Trubadurze” Verdiego, Klitamnestry w „Elektrze” Straussa, Markizy de Berkenfield w „Córce pułku” Donizettiego, Madame de La Haltière w „Kopciuszku” Masseneta czy muzyce symfonicznej i oratoryjnej: Requiem Giuseppe Verdiego, „II i III Symfonii” Gustava Mahlera czy „Te Deum” Krzysztofa Pendereckiego.

Wokalny kunszt oraz wybitne kreacje oklaskiwała publiczność najbardziej prestiżowych scen operowych i estrad koncertowych świata, w tym mediolańskiej La Scali, Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Covent Garden, Opéra Bastille, Opéra Comique, Deutsche Staatsoper, Carnegie Hall, Lincoln Center.

Pani styl oraz wysoką kulturę śpiewu doceniało wielu znakomitych dyrygentów, jak Alberto Zedda, Mark Minkowski, Michael Gütler, Jerzy Semkow, David Atherton,  Myung-Whun Chung, Lorin Maazel, Victor Pablo Perez.

Dopełnieniem bogatego portfolio są liczne nagrania z Pani udziałem, zarejestrowane dla renomowanych wytwórni płytowych, takich jak Decca, Deutsche Grammophon, EMI, Erato, Forlane, Naxos, Delos, które wyróżnione zostały prestiżowymi nagrodami, wśród innych: Diapason d’Or, kilkakrotnie Orphée d’Or, Preis der Deutschen Schallplatten Kritik, Grand Prix de l’Académie Française du Disque, kilkakrotnie Fryderyki. Tu należy przywołać nagranie pieśni Chopina z Garrickiem Ohlssonem oraz płytę szczególną – pierwsze światowe nagranie dzieła Te Deum Krzysztofa Pendereckiego pod dyrekcją kompozytora; co istotne, uczestniczyła Pani w prawykonaniu tego dzieła w roku 1980 w Asyżu.

Mistrzowskie interpretacje przyniosły Pani – obok wielkiej popularności – znaczące wyróżnienia. Świadectwem niezwykłych dokonań oraz ogromnego autorytetu było odznaczenie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a także Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Wspominając szereg wyróżnień, jakie stały się Pani udziałem, nie sposób pominąć Medalu Fundacji Kościuszkowskiej za wybitne zasługi dla krzewienia kultury polskiej i amerykańskiej, Złotego Berła – nagrody Fundacji Kultury Polskiej za całokształt działalności artystycznej czy Złotego Orfeusza – nagrody Francuskiej Akademii Płytowej za recital arii operowych wydanych przez wytwórnię Forlane.

Dumą napawa Pani talent i fakt powszechnego, międzynarodowego uznania nie tylko najbardziej autentycznego głosu kontraltowego generacji, ale także jednego z najlepszych głosów mezzosopranowych pierwszej dekady XXI wieku.

Składam szczególne podziękowania za bogaty plon osiągnięć, kształtujących muzyczną wrażliwość wielu pokoleń melomanów. Jestem przekonany, że ten ogromny dorobek twórczy stanowi odniesienie dla kolejnych pokoleń polskich śpiewaków oraz źródło estetycznych doznań dla miłośników Pani scenicznej charyzmy.

Chyląc czoła przed wspaniałym dorobkiem twórczym, zdobiącym polską kulturę i uświetniającym współczesne karty jej historii, życzę Pani dalszej owocnej pracy, realizacji wszelkich planów osobistych i zawodowych, a także dużo zdrowia oraz wszelkiej pomyślności.

Z wyrazami szacunku

Piotr Gliński

Ewa Podleś urodziła się 26 kwietnia 1952 roku w Warszawie. Studia wokalne odbyła w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie u prof. Aliny Bolechowskiej. Debiutowała w 1976 roku rolą Rozyny w „Cyruliku sewilskim” Gioacchino Rossiniego w Operze Warszawskiej.

Jest laureatką wielu międzynarodowych konkursów, zdobyła m.in. II miejsce oraz nagrodę specjalną im. Giuletty Simionato dla najlepszego głosu mezzosopranowego na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Barcelonie (1981), I nagrodę na IX Międzynarodowym Konkursie Śpiewaczym w Rio de Janeiro (ex aequo z Francine Leurent, 1979), III nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Tuluzie (1979), a także III nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie (1978). Zdobycie nagród na konkursach wokalnych w Moskwie, Tuluzie i Barcelonie otworzyło jej drogę do międzynarodowej kariery.

W 1984 roku zadebiutowała w Metropolitan Opera w „Rinaldo” Haendla, śpiewając partię tytułową na zmianę z Marilyn Horne, zaś w 1993 roku w mediolańskiej La Scali wykonała partię tytułową w „Tankredzie” Rossiniego.

Dzięki charakterystycznej, dramatycznej barwie głosu o ogromnej skali i biegłości, Ewa Podleś jest uważana za najbardziej autentyczny kontralt generacji. Posiadane możliwości głosowe pozwalają artystce na wykonywanie repertuaru od baroku do współczesności, na najbardziej prestiżowych scenach operowych i estradach koncertowych świata, takich jak: mediolańska La Scala, Metropolitan Opera, Lincoln Center i Carnegie Hall w Nowym Jorku, San Francisco Opera, Covent Garden i Wigmore Hall w Londynie, Théâtre du Châtelet i Théâtre des Champs Elysées w Paryżu, Deutsche Oper w Berlinie, Gran Teatre del Liceu w Barcelonie, Teatro Real w Madrycie, Filharmonia Narodowa w Warszawie i wielu innych.

Artystka otrzymała wiele prestiżowych nagród i wyróżnień, w tym: Dora Mavor Moore za główną rolę w operze Georga Friedricha Händla „Juliusz Cezar” w Toronto, Nagrodę im. Andrzeja Hiolskiego za tytułową rolę w „Tankredzie” Gioacchino Rossiniego w Teatrze Wielkim w Warszawie, Złote Berło za całokształt działalności artystycznej, nagrodę amerykańskich krytyków muzycznych The Performance Today Awards (1997) za wybitne osiągnięcia w zakresie muzyki klasycznej, Nagrodę Fundacji Kościuszkowskiej (2005) za wybitne zasługi dla krzewienia kultury polskiej i amerykańskiej oraz Złoty Medal Fundacji Gran Teatre del Liceu w Barcelonie (2013).

Świadectwem niezwykłych dokonań oraz ogromnego autorytetu było odznaczenie Ewy Podleś Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

W lutym 2013 roku w Polsce ukazała się książka poświęcona artystce pt. „Ewa Podleś – Contralto assoluto”, autorstwa Brigitte Cormier, wydana nakładem PWM.