List wicepremiera, ministra kultury prof. Piotra Glińskiego

Szanowny Panie, Drogi Jerzy,

z okazji siedemdziesiątych piątych urodzin proszę przyjąć wyrazy najwyższego uznania oraz serdeczne życzenia zdrowia i wszelkiej pomyślności.

Początki Pańskiej kariery opromienia, stworzona jeszcze podczas studiów, rola Ramzesa w Faraonie Jerzego Kawalerowicza. Przez wiele lat Pańska droga twórcza rozwijała się w cieniu tej wyjątkowej kreacji. Był Pan jednak członkiem zespołu Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie w czasie jego największej świetności. Pański talent dało się więc poznać w przedstawieniach mistrzów Jerzego Jarockiego, Konrada Swinarskiego i Bogdana Hussakowskiego. Następnie na wiele lat związał się Pan z warszawskim Teatrem Powszechnym, gdzie stworzył Pan wspaniałe role w Spiskowcach Josepha Conrada, czy Wrogach Maksyma Gorkiego – obu w reżyserii Zygmunta Hübnera. Ze spotkania z Jerzym Grzegorzewskim wynikła znakomita kreacja w Dziesięciu portretach z czajką w tle Jerzego Grzegorzewskiego.

Równolegle wspaniale rozwijała się Pańska kariera na wielkim i małym ekranie. Po roli w Faraonie przyszła kolej na pamiętne występy w Tańczącym jastrzębiu Grzegorza Królikiewicza, Pismaku Wojciecha Jerzego Hasa, a później w Chopinie Jerzego Antczaka oraz Smoleńsku Antoniego Krauzego.

Podczas stanu wojennego współpracował Pan z niezależnym Teatrem Domowym. Niezwykle ważnym wydarzeniem wzbogacającym Pańską drogę sceniczną była także dyrekcja Teatru Nowego im. Kazimierza Dejmka w Łodzi.

W ostatnich latach wielkie znaczenie ma dla Pana sztuka recytacji, w której osiągnął Pan najwyższe mistrzostwo. Pański nienaganny warsztat mogliśmy podziwiać między innymi w autorskim spektaklu Blizny pamięci, oddającym hołd postaci Jana Karskiego.

Chyląc czoła przed znakomitym dorobkiem, pozwalam sobie złożyć również życzenia realizacji planów osobistych i zawodowych, które pozwolą nam dalej podziwiać Pański talent.