List wicepremiera, ministra kultury i dziedzictwa narodowego prof. Piotra Glińskiego

Wielce Szanowny Panie Profesorze,

proszę przyjąć najserdeczniejsze życzenia z okazji siedemdziesiątej piątej rocznicy urodzin, a także wyrazy głębokiego uznania za dotychczasową działalność artystyczną, naukową i pedagogiczną.

Pańska konsekwentna i wieloletnia aktywność w wielu obszarach życia kulturalnego, zarówno w kraju jak i za granicą, sprawiła, że jest Pan cenioną osobowością świata kultury, a w szczególności rodzinnego Krakowa. Charyzma, doświadczenie i wielość talentów przeniosły się na podziw odbiorców Pańskiej twórczości, czytelników, a także kolejnych generacji absolwentów wyższych uczelni.  Wszystkie profesje uprawiane z wielką pasją zapisały odrębne rozdziały Pana niezwykle bogatego życiorysu.

Jako reżyser, scenarzysta i autor muzyki zachwycał Pan w licznych spektaklach, prezentowanych na deskach teatrów całego kraju. Nie sposób wymienić wszystkich realizacji, ale należy chociażby debiutancką reżyserię opery „Rigoletto” Giuseppe Verdiego w Operze Krakowskiej, znakomite przedstawienia z udziałem Anny Polony czy bez mała w pełni autorskie spektakle w Teatrze im. Juliusza Słowackiego. Zachwyt publiczności w ostatnich latach wzbudziły  „Marlena. Ostatni koncert” na scenie stołecznego Teatru Polskiego czy „Savannah Bay” w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie. Znaczną część drogi zawodowej poświęcił Pan właśnie krakowskim instytucjom artystycznym, pełniąc funkcję kierownika literackiego tamtejszej Opery i Operetki oraz późniejszego Krakowskiego Teatru Muzycznego czy wspomnianego Teatru imienia Heleny Modrzejewskiej.

Równolegle z pracą artystyczną rozwijała się Pańska kariera naukowa. Rozległa wiedza i warsztat literacki zaowocowały licznymi publikacjami, wśród których istotne miejsce zajmują „Chopin i Szymanowski w literaturze dwudziestolecia międzywojennego”, a także „Rozmowy o Konradzie Swinarskim i Hamlecie”, za które otrzymał Pan nagrody Ministra Szkolnictwa Wyższego. Z Pańskiej erudycji, kompetencji oraz dorobku czerpią również studenci obecnej Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie, gdzie jako profesor wykształcił Pan wielu uznanych dziś twórców. Obszar naukowy wypełniają też wykłady na uczelniach zagranicznych, zwłaszcza we Włoszech, co potwierdza szeroki wachlarz umiejętności oraz otwartość na nowe wyzwania.

Nie sposób pominąć niebanalnych zdolności i kreatywności jako organizatora życia kulturalnego i dyrektora cenionych przedsięwzięć, m.in. Festiwalu Mrożka, Dedykacje czy Kraków 2000. W Pańskim dossier zawierają się też liczne prestiżowe nagrody i wyróżnienia, będące potwierdzeniem twórczego geniuszu, zaangażowania i pasji do sztuki. Zwieńczeniem jest odznaczenie Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Chyląc czoła przed dotychczasowymi Pana dokonaniami, do jubileuszowych powinszowań dołączam życzenia zdrowia, nieustającej energii, pogody ducha oraz wszelkiej pomyślności w życiu osobistym i zawodowym. 

Z poważaniem

Piotr Gliński

---

---

Józef Opalski

Prof. dr hab. Józef Opalski urodził się 20 marca 1947 r. Jest uznanym w Polsce i na świecie teatrologiem, muzykologiem, literaturoznawcą, pedagogiem, reżyserem i publicystą, a także organizatorem życia kulturalnego m.in. wielu prestiżowych festiwali. Szczególnie związany z rodzinnym miastem Krakowem oraz tamtejszymi instytucjami: Operą i Operetką Krakowską, Krakowskim Teatrem Muzycznym oraz Narodowym Starym Teatrem im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie, w których pełnił funkcję kierownika literackiego.

Józef Opalski debiutował reżyserią opery „Rigoletto” Giuseppe Verdiego w Operze Krakowskiej, następnie współtworzył znakomite przedstawienia m.in. z udziałem Anny Polony, a także reżyserował w pełni autorskie spektakle w Teatrze im. Juliusza Słowackiego. Przedstawienia z jego udziałem wystawiane były na scenach w całej Polsce. Od lat związany z obecną Akademią Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie, gdzie jest profesorem. Spod jego skrzydeł wyszło wielu uznanych dziś twórców teatralnych. W swym dorobku ma liczne, znaczące publikacje, m.in. „Chopin i Szymanowski w literaturze dwudziestolecia międzywojennego”, „Rozmowy o Konradzie Swinarskim i „Hamlecie” oraz wiele innych. Wykładał na zagranicznych uniwersytetach i uczelniach w Neapolu, Mediolanie, Los Angeles.

Został odznaczony wieloma nagrodami i wyróżnieniami, m.in. dwukrotnie Nagrodą Ministra Szkolnictwa Wyższego, Nagrodą Fundacji im. Karola Szymanowskiego, Nagrodą Miasta Krakowa, a także Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.