List wicepremiera, ministra kultury i dziedzictwa narodowego prof. Piotra Glińskiego

Wielce Szanowny Panie,

z okazji jubileuszu urodzin proszę przyjąć najserdeczniejsze życzenia wszelkiej pomyślności. Dołączam do nich słowa głębokiego uznania dla Pańskich dokonań artystycznych w dziedzinie sztuki tańca.

Warszawska Szkoła Baletowa, która miała jedynie przygotować Pana do podjęcia studiów w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, wzbudziła pasję oraz dała fundament dla przyszłych sukcesów na międzynarodowej arenie klasycznego i współczesnego baletu.

Początki tej niezwykłej drogi sięgają roku 1966 i debiutu na deskach stołecznego Teatru Wielkiego, kiedy to polska publiczność mogła podziwiać Pana sceniczne kreacje w zapadających w pamięć „Kopciuszku” oraz „Romeo i Julii” Prokofiewa, „Giselle” Adama, a także balecie „Francesca da Rimini” Czajkowskiego.

Do doświadczeń, które wzbogaciły Pański znakomity warsztat, z pewnością zaliczyć można początki zagranicznej kariery - w operze w Marsylii, pod dyrekcją słynnej tancerki Roselii Hightower i późniejszą pracę w nowo powstałym Ballet de Marseille Rolanda Petit.

Prawdziwym sukcesem oraz kamieniem milowym w odkrywaniu i uprawianiu tańca współczesnego okazał się angaż do jednego z najlepszych w świecie zespołów Baletu XX wieku, jak i wieloletnia współpraca z jego twórcą, Maurice`em Béjartem. Jako tancerz, a później asystent i pedagog tego zespołu, występował Pan w spektaklach tworzących wielką historię tańca, takich jak „Ognisty Ptak”, „Święto wiosny”, „Romeo i Julia”, „Bolero” i w wielu innych. Realizacja tych poczesnych choreografii na największych scenach świata, ugruntowała Pana sławę nieprzeciętnego pedagoga baletu.

Przez długi czas powodzeniem cieszyły się prowadzone przez Pana lekcje w założonym przez siebie w 1979 roku w Brukseli studiu baletowym „Baletomania”.

Od trzydziestu lat jest Pan pedagogiem gościnnym w szkołach baletowych i mistrzem warsztatów tanecznych, m.in. w Operze Paryskiej, Teatrze Miejskim w Rio de Janeiro, Teatru de Bellas Artes w Mexico City, Baletu Tokijskiego, Baletu Australijskiego w Melbourne, La Scali w Mediolanie. Z Pana umiejętności, doświadczenia i wiedzy mogą korzystać również zespoły z Polski, w tym artyści Polskiego Baletu Narodowego w Warszawie.

Nie sposób nie wspomnieć, iż do tradycji Międzynarodowych Łódzkich Spotkań Baletowych przeszły prowadzone przez Pana próby otwarte z udziałem publiczności.

Bogate zawodowe doświadczenie, pozwalające czerpać z różnorodnych metod nauczania, uczyniły z Pana tancerza i pedagoga wszechstronnego, otwartego oraz wrażliwego na potrzeby współczesnej choreografii. Efekty Pana znakomitej pracy zdają się potwierdzać słowa wypowiedziane przez polskiego matematyka Hugo Steinhausa grawitacja „nie jest dostatecznym argumentem przeciw tańcowi”.

Proszę przyjąć podziękowania za dotychczasowe osiągnięcia artystyczne i trud włożony w upowszechnianie oraz kształcenie młodych adeptów wymagającej sztuki baletowej.

W dniu jubileuszu składam Panu życzenia zdrowia, realizacji wszelkich planów i wiele radości na co dzień.

Łączę słowa szacunku

Piotr Gliński

---

---

Piotr Nardelli

Piotr Nardelli urodził się 2 marca 1947 roku w Krakowie. Jest absolwentem Warszawskiej Szkoły Baletowej. Po ukończeniu nauki w 1966 r. otrzymał angaż do zespołu baletowego stołecznego Teatru Wielkiego, gdzie warszawska publiczność mogła podziwiać jego taneczny talent w balecie: „Kopciuszek” oraz „Romeo i Julia” Prokofiewa, „Giselle” Adama, „Francesca da Rimini” Czajkowskiego.

Po wyjeździe z kraju w 1970 roku tańczył w zespole Opery w Marsylii, a później w Ballet National de Marseille pod dyrekcją Rolanda Petit. Od 1973 roku był związany ze słynnym Baletem XX Wieku Maurice’a Béjarta w Brukseli. Występował w spektaklach, które przeszły do historii tańca współczesnego: „Golestan”, „Romeo i Julia”, „Bhakti”, „Ognisty ptak”, „Święto wiosny”, „IX Symfonia”, „Lis”, „Pietruszka”, „Gaité Parisienne”, „Bolero” i wielu innych. Podjął także pracę pedagogiczną w szkole Béjarta „Mudra” oraz w Balecie XX Wieku, z którym współpracował jako asystent przy wystawianiu jego choreografii na scenach świata: w Operze Paryskiej, Balecie Stuttgarckim, Duńskiej Operze Królewskiej w Kopenhadze, Balecie Australijskim w Melbourne, Teatrze Colón w Argentynie, Deutsche Oper w Berlinie i Balecie Tokijskim. W 1979 roku wraz z Andrzejem Ziemskim otworzył studio baletowe „Balletomania” w Brukseli.

Piotr Nardelli od trzydziestu lat jest pedagogiem gościnnym w szkołach baletowych i na warsztatach tanecznych, w tym w zespołach i szkołach polskich (Polski Balet Narodowy w Warszawie). Jako mistrz i pedagog prowadził zajęcia z tancerzami zespołów: Opery Paryskiej, Szwedzkiej Opery Królewskiej w Sztokholmie, Teatru Miejskiego w Rio de Janeiro, Teatru de Bellas Artes w Mexico City, Baletu Tokijskiego i Narodowego Baletu w Tokio, Opery Narodowej w Helsinkach, Królewskiego Baletu w Antwerpii, Baletu Stuttgarckiego, Baletu Berlińskiego, Baletu Australijskiego w Melbourne, Baletu Béjarta w Lozannie, francuskiego Ballet du Nord w Roubaix, Baletu Monte Carlo, La Scali w Mediolanie, Teatru San Carlo w Neapolu, Teatru Miejskiego we Florencji i Koreańskiego Baletu Narodowego w Seulu. Tradycją Międzynarodowych Łódzkich Spotkań Baletowych są prowadzone przez niego otwarte próby z udziałem publiczności.