Wielce Szanowny Panie,

jest dla mnie zaszczytem móc złożyć Panu najserdeczniejsze życzenia z okazji osiemdziesiątej piątej rocznicy urodzin oraz wyrazy uznania za całokształt dotychczasowej działalności artystycznej i pedagogicznej.

Współczesny obraz sztuki lalkarskiej, jak również jej znaczące miejsce w polskim środowisku teatralnym, są w dużej mierze zasługą Pańskiej konsekwentnej i wieloletniej działalności w wielu obszarach życia artystycznego. Efekty lat pracy to również niezliczone laury na festiwalach oraz estyma, jaką w świecie kultury cieszy się Pańska twórczość oraz osobowość.

Powszechne uznanie zdobył Pan dzięki reżyserii znakomitych spektakli na scenach lalkowych w całym kraju. Wśród wielu niezapomnianych tytułów pozostaną z pewnością realizacje utworów Jana Wilkowskiego „O Zwyrtale Muzykancie”, „Tymoteusz Rymcimci” czy „Spowiedź w drewnie”, prezentowane w Białostockim Teatrze Lalek. To tutaj tworzył Pan przez blisko trzydzieści lat, pełniąc również funkcję kierownika literackiego i artystycznego oraz dyrektora tej instytucji, dzięki czemu białostocka scena była w tym czasie jedną z najważniejszych w kraju. Kierował Pan również stołecznym Teatrem Lalka, a także Teatrem Lalek Banialuka w Bielsku – Białej, nadając mu nowy, artystyczno-organizacyjny wymiar i kreując niespotykaną wówczas przestrzeń pracy dla niezależnych grup artystycznych.

Istotnym etapem Pańskiej twórczości było powołanie autorskiego Teatru 3/4 Zusno, gdzie stworzył Pan wybitne, wielokrotnie nagradzane i prezentowane w kraju oraz za granicą spektakle, wśród których szczególne miejsce zajmują tytuły takie jak: „Gianni, Jan, Johan, John, Juan...”, „Gaja” czy „Metamorfozy”. Grupa twórców podążających własną ścieżką, dzięki indywidualnemu charakterowi realizowanych przedstawień, szybko zdobyła rozgłos i renomę w świecie teatrów lalek, a także stała się inspiracją oraz kulturotwórczym impulsem dla wielu innych zespołów.

Tak bogate artystyczne dossier dopełnia szeroka aktywność pedagogiczna, przy której należy podkreślić Pańskie zaangażowanie w powołanie Studium Aktorskiego Teatru Lalek w Białymstoku, będącego fundamentem późniejszego białostockiego Wydziału Sztuki Lalkarskiej ówczesnej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, w której pełnił Pan funkcję prorektora. Co istotne, jako profesor i wykładowca przez lata pracy na uczelni wykształcił Pan pokolenia nowych adeptów sztuki lalkarskiej – dziś uznanych już aktorów i reżyserów polskich scen.

Wyrazem poważania dla Pańskiej wielowymiarowej działalności zawodowej oraz szczególnego wkładu w rozwój teatru ożywionej formy są liczne odznaczenia, w tym Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis oraz Złoty Krzyż Zasługi.

Chyląc czoła przed znakomitymi dokonaniami, a także dziękując za wieloletnią działalność na rzecz kultury polskiej, pozwalam sobie złożyć życzenia zdrowia, radości z każdego nadchodzącego dnia oraz wszelkiej pomyślności w życiu osobistym.