Wicepremier Piotr Gliński podkreślił stałość poglądów Jubilata i charakteryzującą go, bez względu na okoliczności i zewnętrzne uwarunkowania, wolność wewnętrzną.

Wolność wewnętrzna była potrzebna w PRL-u, żeby trwać, żeby się opierać tej opresji totalitarnej. Ale i w ostatnich trzydziestu latach jest potrzebna wolność wewnętrzna, która jest kompasem, pokazującym zawsze ten sam kierunek, a tym kierunkiem jest Polska – powiedział minister kultury i dziedzictwa narodowego.

Szef resortu kultury odczytał także list gratulacyjny, w którym zaznaczył, że Jubilat „będąc mentorem i charyzmatycznym liderem pośród znamienitego zespołu artystycznego, przez całe dziesięciolecia realizował konsekwentnie misję docierania do odbiorców z satyrycznym przekazem, który – poprzez piętnowanie i obnażanie absurdów ówczesnej władzy – utożsamiał się z etosem Solidarności”.

Wielce Szanowny Panie,

proszę przyjąć najserdeczniejsze życzenia z okazji osiemdziesiątej piątej rocznicy urodzin, a także wyrazy głębokiego uznania za wielowymiarową działalność artystyczną i społeczną na rzecz kultury polskiej.

Początki Pańskiej drogi w latach sześćdziesiątych związane były z klubem studenckim Hybrydy, gdzie współtworzył Pan scenę kabaretową i teatralną. W tym okresie, będącym czasem największej świetności Hybryd, kabaret przedstawił kilkanaście premier i otworzył drzwi do kariery wielu osobowościom, takim jak Wojciech Młynarski czy Piotr Fronczewski.

W Hybrydach spotkał Pan również Jonasza Koftę, we współpracy z którym powstał, funkcjonujący przez przeszło półwiecze, legendarny Kabaret pod Egidą. Będąc mentorem i charyzmatycznym liderem pośród znamienitego zespołu artystycznego, przez całe dziesięciolecia realizował Pan konsekwentnie misję docierania do odbiorców z satyrycznym przekazem, który poprzez piętnowanie i obnażanie absurdów ówczesnej władzy, utożsamiał się z etosem Solidarności.

Przemawiał Pan językiem sprzeciwu, ważąc słowa z tak niezwykłym wyczuciem, że pomimo stałego balansowania na granicy ominięcia cenzury i nieustannej inwigilacji, udawało się Panu kontynuować działalność na szeroką skalę. Świadczyło to o Pana niezłomnym charakterze, odwadze oraz ponadprzeciętnym imperatywie twórczym, a także zasługującym na najwyższe uznanie patriotyzmie.

Pańska twórczość wymyka się próbom sklasyfikowania w ramach jednej dziedziny. Obok działalności kabaretowej oraz satyrycznej, która dodawała Polakom otuchy i pomagała przetrwać szarość komunistycznej codzienności, wsławił się Pan jako bard i autor tekstów oraz muzyki do niezatartych przebojów. Wśród nich szczególne miejsce zajmuje pieśń „Żeby Polska była Polską”. Jej wykonanie, które przyniosło Panu nagrodę na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w roku 1981, rozgrzewało serca milionów Polaków, a sam utwór stał się symbolem oporu i walki o wolność.

Ponadto, wśród licznych przejawów Pańskiej pracy twórczej, należy również podkreślić dokonania na srebrnym ekranie, w tym programy „Po co nam to było...” w TVP Historia, „Wolne żarty” w Telewizji Republika czy „Pół wieku Kabaretu pod Egidą” w TVP 1. Ich popularność była najlepszym potwierdzeniem tego, że Pański unikalny satyryczny styl przemawia do kolejnych generacji odbiorców.

Wyrazem wdzięczności za szczególny wkład w rozwój polskiej kultury są liczne nagrody i wyróżnienia oraz wysokie odznaczenia, jak Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski oraz Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

Chyląc czoła przed Pana dotychczasowymi dokonaniami, życzę zdrowia, niesłabnącej energii i pogody ducha, a także wszelkiej pomyślności w życiu osobistym.

Z wyrazami szacunku

Piotr Gliński

Jan Pietrzak urodził się 26 kwietnia 1937 roku w Warszawie. Początki jego kariery sięgają lat sześćdziesiątych, kiedy zaangażował się w działalność klubu studenckiego Hybrydy. Kierował tam sceną kabaretową i teatralną, a także zasiadał w Radzie Artystycznej Studenckiego Teatru Hybrydy. Jego aktywna praca w zaowocowała wystawieniem kilkunastu premier w okresie zaledwie kilku lat (1961-1967) np. „Kąpiel w Rubikonie”, „Radosna Gęba Stabilizacji” czy „Ludzie to Kupią”.

Kolejnym etapem w jego karierze było założenie w roku 1967 wraz z Jonaszem Koftą i Adamem Kreczmarem Kabaretu pod Egidą. Jako lider tej formacji, wypracował własny, unikatowy styl satyry politycznej, którego istotny walor stanowiła komunikatywność i przystępność przekazu. Dzięki temu dotarł do ogromnej liczby odbiorców, w zawoalowany sposób podejmując krytykę i piętnując poczynania komunistycznych władz. W związku z tematyką poruszaną przez Kabaret pod Egidą, Jan Pietrzak wraz z całym zespołem artystycznym poddawany był nieustannej inwigilacji, a część jego twórczości znajdowała się pod szczególnym nadzorem cenzury. Kabaret pod Egidą prowadzi działalność sceniczną od ponad pół wieku. Z okazji pięćdziesiątej rocznicy jego istnienia, TVP 1 w 2017 roku wyemitowała program „Pół wieku Kabaretu pod Egidą” oraz jubileuszowy benefis pt. „Imieniny Pana Janka”.

Jan Pietrzak jest autorem tekstów i muzyki do wielu piosenek, a także uznanym artystą estradowym, którego wykonania były wielokrotnie nagradzane na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, m.in. „Taki kraj”, „Marsjanie nie zagrażają Ziemi”, „Spokojnie chłopie”, czy wreszcie „Żeby Polska była Polską”. W 2017 roku podczas 54. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu odbył się jego koncert „Z PRL-u do Polski”.

Jan Pietrzak zrealizował szereg programów telewizyjnych, m.in. „Po co nam to było…” na antenie TVP Historia, „Kabaretowa Alternatywa” w TVP1, „Wolne żarty” w TV Republika czy „Z szafy Pietrzaka” w TVP Warszawa.

Za zasługi i osiągnięcia artystyczne został uhonorowany wieloma odznaczeniami, m.in.: Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2017 roku otrzymał Doroczną Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt twórczości.