List wicepremiera, ministra kultury i dziedzictwa narodowego prof. Piotra Glińskiego

Wielce Szanowna Pani Profesor,

z okazji urodzin niech mi wolno będzie złożyć najserdeczniejsze życzenia oraz wyrazy głębokiego uznania. Pani talent, wrażliwość, mistrzowski warsztat, wyczucie stylu w połączeniu z niezwykłą świadomością i odpowiedzialnością artystyczną przyczyniły się do rozwoju dyrygentury w Polsce.

Od pierwszego koncertu symfonicznego, jaki Pani poprowadziła w 1969 roku w Filharmonii Krakowskiej, dyrygując Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia i Telewizji w Krakowie, przez kolejne – a było ich wraz ze spektaklami operowymi w kraju i za granicą ponad 2 100 – zyskała Pani uznanie publiczności, zachwycając słuchaczy wspaniałymi interpretacjami dzieł polskiej oraz światowej literatury muzycznej. Niezwykłym i wartym pamięci jest także fakt, iż jako pierwsza Europejka i druga na świecie kobieta – dyrygent poprowadziła Pani całą tetralogię Richarda Wagnera „Pierścień Nibelunga”.

Szczególna okazja, jaką jest jubileusz urodzin, zwraca uwagę na nieoceniony wysiłek, oddanie sprawom istotnym, wytrwałość, odpowiedzialność oraz zaangażowanie, z jakimi realizowała Pani swoją misję i marzenia zarówno jako wspaniała artystka, ale także organizatorka życia muzycznego, hojnie obdarowująca swoimi talentami.

Odważnymi inicjatywami dostarczała Pani zarówno odbiorcom, jak i uczestnikom niezapomnianych wrażeń oraz satysfakcji ze wspólnego przeżywania muzyki i obcowania z doskonałością świata dźwięków. Utrwalone na kartach historii polskiej kultury pozostaną wielkie widowiska operowe, które konsekwentnie realizowała Pani w swoim programie artystycznym, wystawiając z Operą Wrocławską w takiej formie aż 43 tytuły operowe. Jestem przekonany, iż dzięki unikalnej atmosferze tych widowisk, prezentujących w najpiękniejszym wymiarze ideę syntezy sztuk oraz angażujących do uczestnictwa w kulturze szeroką publiczność, rozbudziła Pani trwałe zainteresowanie muzyką i sztuką operową u niejednego widza.

Proszę przyjąć podziękowanie za godną podziwu determinację i zaangażowanie w pracę pedagogiczną, szczodre dzielenie się swoim doświadczeniem i umiejętnościami oraz nieoceniony wkład w kształcenie nowych pokoleń muzyków, wspieranie twórców, wykonawców, ale także współpracowników w doskonaleniu, poprzez stawianie przed nimi śmiałych wyzwań nie tylko artystycznych.

Pani wybitne zasługi dla rozwoju muzyki klasycznej oraz osiągnięcia w pracy twórczej zwracają szczególną uwagę na pielęgnowane wartości. Niech będą inspiracją w podejmowaniu ważnych wyzwań dla kolejnych generacji artystów, organizatorów życia muzycznego i melomanów.

Dowodem docenienia Pani dokonań, także w wymiarze międzynarodowym, było uhonorowanie licznymi laurami na czele z Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis, a także Krzyżem Zasługi na Wstędze Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec. Wśród wielu innych wyróżnień nie sposób pominąć Złotego Fryderyka za całokształt twórczości czy nie wspomnieć Nagrody Krytyków „Złoty Orfeusz” za najlepsze wykonanie polskiej opery współczesnej „Śmierć Don Juana” Romana Palestra na Festiwalu „Warszawska Jesień”.

Chyląc czoła przed Pani wspaniałym dorobkiem artystycznym i pedagogicznym, zdobiącym polską kulturę, życzę wszelkiej pomyślności, zdrowia oraz nieustającej pasji twórczej.

Z wyrazami szacunku

Piotr Gliński

---

Ewa Michnik

Polska dyrygentka i pedagog, profesor sztuk muzycznych, urodzona 15 lutego 1943 w Bochni. Wieloletnia dyrektor naczelna i artystyczna Opery Krakowskiej (1981-1995) i Opery Wrocławskiej (1995 – 2016).

Studiowała teorię muzyki, wychowanie muzyczne oraz dyrygenturę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie (dyplom w 1972). Studia dyrygenckie uzupełniała pod kierunkiem Hansa Swarowsky'ego w Wiedniu.

W latach 1972-78 pracowała na stanowisku dyrygenta w Filharmonii Zielonogórskiej. W 1980 objęła kierownictwo artystyczne Opery i Operetki w Krakowie. W latach 1981-95 była dyrektorem naczelnym i artystycznym Opery Krakowskiej. Od 1995 pełni funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego Opery Wrocławskiej. W latach 1997-2002 była również dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Oratoryjno-Kantatowego „Wratislavia Cantans”.

W 2000 otrzymała tytuł naukowy profesora. Została wykładowcą w Instytucie Dyrygentury Chóralnej i Edukacji Muzycznej Akademii Muzycznej w Krakowie, a także kuratorem ds. opery podczas przygotowań Wrocławia do obchodów Europejskiej Stolicy Kultury 2016.

Dyrygowała gościnnie wieloma orkiestrami, m.in.: Orkiestrą Filharmonii Praskiej, Orkiestrą Budapeszteńskiego Radia i Telewizji, Orkiestrą Symfoniczną w Norymberdze, Tokyo Metropolitan Symphony Orchestra, Deutsche Bach Orchester w Hamburgu, Kammer Wiener Oper, orkiestrami teatrów operowych w Łodzi, Warszawie i Poznaniu. Występowała gościnnie z różnymi orkiestrami zagranicznymi.

Od 1997 z zespołem Opery Wrocławskiej realizowała wspaniałe widowiska operowe z udziałem wybitnych artystów z całego świata. Większość z nich została wystawiona na scenie Hali Ludowej (obecnie Hali Stulecia) we Wrocławiu: „Aida” (1997, 2002), „Carmen” Georgesa Bizeta (1998, 2005), „Nabucco” (1999) i „Trubadur” (2000) Giuseppe Verdiego, „Carmina burana” Carla Orffa (2001), „Straszny dwór” Stanisława Moniuszki (2001), „Skrzypek na dachu” Jerry'ego Bocka i Josepha Steina (2002, 2008). Artystka jest drugą kobietą na świecie, która dyrygowała wszystkimi częściami tetralogii Richarda Wagnera „Pierścień Nibelunga: Złoto Renu” (2003, 2006), „Walkiria” (2004, 2006), „Zygfryd” (2005, 2006) i „Zmierzch bogów” (2006). W ramach Letniego Festiwalu Operowego przygotowała m.in.: w 2007 – „Napój miłosny” Gaetano Donizettiego (na Pergoli obok Hali Stulecia), w 2008 – „Otello” Verdiego (na Wyspie Piasek), w 2010 – „Turandot” Giacomo Pucciniego (na Stadionie Olimpijskim). Ponadto w 2003 zrealizowała na rzece Odrze „Giocondę” Amilcare Ponchiellego, którą na żywo obejrzała 30-tysięczna widownia, a zarejestrowała Telewizja Polska.

Artystka zajmuje się również działalnością pedagogiczną w Akademii Muzycznej w Krakowie. W 2000 roku otrzymała tytuł profesora sztuki muzycznej. Uczestniczy w pracach jury konkursów wokalnych, pianistycznych i kompozytorskich.

Odznaczona Krzyżem Oficerskim (2001), Komandorskim (2010) i Komandorskim z Gwiazdą (2016) Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005).