List wicepremiera, ministra kultury, dziedzictwa narodowego i sportu prof. Piotra Glińskiego

Wielce Szanowny Panie,

z okazji jubileuszu urodzin proszę przyjąć moc serdecznych życzeń oraz wyrazów uznania dla Pańskich wspaniałych dokonań.

Przez wiele lat, wypełnionych aktywną działalnością twórczą, zachwyca Pan wielbicieli opowiadając muzyczne historie i pozwalając słuchaczom przenieść się do innego, bardziej wysublimowanego świata. Wrażliwość, kunszt artystyczny oraz otwartość sprawiły, że stworzył Pan niezapomniane przeboje, emanujące niepowtarzalnym pięknem dla takich artystów jak Halina Kunicka, Irena Santor, Jerzy Połomski, Alicja Majewska czy Hanna Banaszak. Niezwykłe utwory, „Truskawki w Milanówku”, „Dwanaście godzin z życia kobiety”, „Po Krakowskim w noc majową”, „Co ma zrobić taki frajer”, zawierają wnikliwy opis otaczającej nas rzeczywistości i, mimo upływu czasu, nie tracą swej aktualności.

Muzyka stworzona do ponadczasowych filmów „Bez znieczulenia”, „Miś”, „Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz” czy musicali „Burzliwe życie Lejzorka Rojtszwańca”, „Boso ale w ostrogach”, „Wesołego powszedniego dnia” dowodzi też Pańskiego wszechstronnego talentu. Wieloletnia współpraca i przyjaźń z Wojciechem Młynarskim zaowocowała powstaniem jednego z najwybitniejszych polskich duetów literacko-muzycznych XX wieku. Wyrosły z tej współpracy, nagrodzony Laurem „Solidarności” program „Róbmy swoje” nieustannie zyskuje grono nowych miłośników.

Pańskie utwory istotnie wzbogaciły również wiele przedstawień teatralnych, realizowanych na scenach dramatycznych i lalkowych bez mała w całym kraju.

Dziękując za piękne i mądre piosenki, które tak wiele uczą nas o świecie oraz nieprzemijającą muzykę, życzę Panu dalszej owocnej pracy na rzecz polskiej kultury oraz satysfakcji z realizacji planów osobistych i zawodowych.

Jerzy Derfel

Urodził się 9 stycznia 1941 w Lidzie. Absolwent Podstawowej Szkoły Muzycznej i Liceum Muzycznego w klasie fortepianu w Sopocie oraz PWSM w Warszawie, gdzie studiował fortepian u Ryszarda Baksta. Podczas nauki w szkole średniej założył w 1958 roku zespół „Flamingo”, wykonujący jazz tradycyjny; sam grał w nim na kornecie do 1962. Zespół wystąpił m.in. na Jazz Jamboree '61 w Warszawie. 

W 1962 zamieszkał w Warszawie, gdzie podczas studiów nawiązał współpracę z Maciejem Małeckim. Stworzyli wspólnie duet fortepianowy wykonujący muzykę klasyczną. Współpracował także z teatrem STS oraz ze studentami Ludwika Sempolińskiego.

Od ukończenia studiów działa głównie jako kompozytor i akompaniator, współpracując z wieloma artystami polskiej sceny i estrady, wśród których oprócz Wojciecha Młynarskiego, wymienić można również: Halinę Kunicką, Ewę Dałkowską, Alicję Majewską, Jerzego Połomskiego, Danutę Rinn, Renę Rolską, Irenę Santor, Teresę Tutinas, Mieczysława Wojnickiego. Napisał muzykę do ponad tysiąca piosenek do tekstów wielu autorów takich, jak: Ireneusz Iredyński, Jonasz Kofta, Wojciech Młynarski, Agnieszka Osiecka, Jeremi Przybora.

Napisał muzykę do musicali: „Wesołego powszedniego dnia”, „Burzliwe życie Lejzorka Rojtszwańca”, „Boso ale w ostrogach”, do filmów: „Rozmowy przy wycinaniu lasu”, „Miś”, „Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz”, serialu „Droga”.  Skomponował m.in.: „Sonatę e moll” na sax, alt i kwintet smyczkowy, „Preludia” na klarnet i fagot z orkiestrą smyczkową, „Małą mszę radosną d moll” czy „Hymn o miłości”.

Laureat lauru „Solidarności” wspólnie z Wojciechem Młynarskim za program „Róbmy swoje” (1988), Grand Prix KFPP w Opolu za piosenkę „Bywają takie dni” (1975) oraz Grand Prix KFPP w Opolu „Za całokształt twórczości” (2012). Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2004), Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005).