Nowa instytucja będzie działała pod nazwą największego z łączonych podmiotów, Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych, a jej pracami ma kierować dotychczasowy dyrektor WFDiF, Włodzimierz Niderhaus.

Połączenie i konsolidacja studiów filmowych stanowi realizację celów rządowych w zakresie restrukturyzacji i rozwoju przemysłu polskiego (w tym sektora filmowego), odpowiedź na zapotrzebowanie rynku, w szczególności mając na uwadze cele uchwalonej w dniu 9 listopada 2018 r. ustawy o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej oraz przygotowanie polskiej branży filmowej do realizacji wysokobudżetowych produkcji filmowych. Połączenie studiów jest kolejnym, po utworzeniu ustawowego mechanizmu wsparcia, elementem programu rozwoju sektora audiowizualnego.

Nowy podmiot ma służyć również faktycznemu rozwojowi polskiej kinematografii i wyrównywaniu szans w dostępie do środków publicznych dla młodych twórców.

Studia filmowe w swoim dotychczasowym kształcie w ostatnich latach nie realizowały swojego statutowego zadania w tym zakresie. Zamiast tego, służyły przede wszystkim realizacji projektów swoich dyrektorów, ograniczając jednocześnie dostęp młodych talentów do środków publicznych. Studia bowiem utrzymują się z dotacji podmiotowych i celowych MKIDN, do których nie mają dostępu inne podmioty na rynku, obrotu prawami do filmów stanowiących dziedzictwo polskiej kinematografii, którymi dysponowały z pominięciem prawa, a jednocześnie mogą aplikować o środki Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej na realizację konkretnych projektów filmowych. Doskonałym przykładem jest studio „Kadr”, które na produkcję filmu „Piłsudski” otrzymało 7 mln 350 tys. zł z budżetu MKIDN (w tym 2 mln 350 tys. zł dotacji podmiotowej) oraz dodatkowo 1 mln zł z PISF.   

Połączenie studiów ma również służyć podniesieniu efektywności środków publicznych przeznaczanych na produkcję audiowizualną.

Konsolidacja studiów nie tylko pozwoli uporządkować kwestie praw do filmów wyprodukowanych z wykorzystaniem środków publicznych przed 1989 r. oraz ich przechowywania, ale ma się przyczynić  do poprawy konkurencyjności na rynku rodzimej produkcji filmowej i do ułatwienia dostępu do publicznych środków młodym twórcom,  a tym samym – do rozwoju polskiej kinematografii.