W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Nie żyje Jan Nowicki

07.12.2022

7 grudnia zmarł Jan Nowicki – wybitny aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, reżyser teatralny, pedagog, felietonista, pisarz i poeta. W swoim dorobku artystycznym miał ponad 200 wybitnych kreacji teatralnych i filmowych. Przez ponad 30 lat był związany ze Starym Teatrem w Krakowie. Wybitny aktor zmarł w wieku 83 lat.

Jan Nowicki, fot. Marcin Bielecki/PAP

Jan Nowicki w 1958 rozpoczął w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej i Filmowej w Łodzi studia aktorskie, których nie ukończył. Krótko pracował w kopalni i po raz kolejny zdał do szkoły aktorskiej, tym razem w Krakowie. Dyplom uzyskał w 1964. Jeszcze w tym samym roku zadebiutował na scenie na scenie Starego Teatru, z którym był nieprzerwanie związany przez 30 lat. Równocześnie rozpoczął pracę w filmie. Zagrał w „Pierwszym dniu wolności” Aleksandra Forda, a jego debiut odbił się szerokim echem. Następnie wcielił się w postać kapitana Wyganowskiego w „Popiołach” w reżyserii Andrzeja Wajdy. Zagrał także u Skolimowskiego w „Barierze”. Szeroką popularność zapewniła mu rola Kettlinga w ekranizacji „Pana Wołodyjowskiego” w reżyserii Jerzego Hoffmana. Widzowie zapamiętali go również jako „Wielkiego Szu”, księcia Hansa Henricha XV von Teussa w „Magnacie” czy ojca Cleo w „Młodych wilkach”. W sumie stworzył ponad 200 niezapomnianych kreacji filmowych i teatralnych. W ostatnich latach widzowie mogli podziwiać jego role w „Panu T.”, „Kamerdynerze” czy „11 minutach”.

Przez ponad 30 lat był aktorem Starego Teatru w Krakowie, gdzie zagrał dziesiątki ról, a kreacje Stawrogina w „Biesach”, Rogożyna w „Nastazji Filipownej”, Artura w „Tangu” czy księcia Konstantego w „Nocy listopadowej” przeszły do historii polskiego teatru.

Jan Nowicki był także autorem wierszy, tekstów piosenek, kolęd, felietonów. W 2000 roku wydał książkę „Między niebem a ziemią” – zbiór felietonów/listów publikowanych w latach 1998–2000 na łamach „Przekroju”, których adresatem był Piotr Skrzynecki – twórca krakowskiej Piwnicy pod Baranami. Później powstały jeszcze: „Piosenki” (2002), „Droga do domu” (2009), „Mężczyzna i one” (2012), „Białe walce” (2014), „Dwaj Panowie” (2015), „Piosenki czasem wiersze” (2018), „Moje psie myśli" (2019). Głównym tematem swojego pisarstwa Jan Nowicki uczynił przemijanie.

 

{"register":{"columns":[]}}