W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Ostatnie pożegnanie prof. Zdzisława Szostaka

13.09.2019

Maestro, pozostanie Pan na zawsze we wdzięcznej pamięci ogromnych rzesz melomanów i twórców kultury wysokiej, zaś Pański wszechstronny i bezcenny dorobek już dziś zajmuje poczesne miejsce w historii muzyki polskiej – napisał wicepremier, minister kultury i dziedzictwa narodowego Piotr Gliński w liście, odczytanym podczas uroczystości pogrzebowych w Archikatedrze Łódzkiej.

Zdzisław Szostak, Fot. PAP/Grzegorz Michałowski

- Żegnając dziś wybitnego i wszechstronnego Artystę, żal odczuwamy szczególny, gdyż będąc muzykiem prawdziwie renesansowym, był także Maestro Zdzisław Szostak pięknym człowiekiem, obdarzającym otaczających Go ludzi szlachetną dobrocią. Wyróżniająca Mistrza skromność spowodowała, że Jego kolosalny dorobek domaga się pilnej i szerokiej popularyzacji. Niewielu jest bowiem w Polsce artystów-muzyków mogących poszczycić się tak licznymi i różnorodnymi osiągnięciami. Maestro współpracował nieomal ze wszystkimi polskimi orkiestrami filharmonicznymi oraz z wieloma zespołami zagranicznymi – napisał w liście pożegnalnym wicepremier Piotr Gliński.

Maestro Zdzisław Szostak

Prof. Zdzisław Szostak urodził się w 1930 r. w Sosnowcu. Studiował dyrygenturę pod kierunkiem Artura Malawskiego oraz kompozycję w klasie Bolesława Szabelskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach. W 1958 roku, po ukończeniu stażu asystenckiego w Katowicach, przeniósł się do Poznania. Początkowo zajmował stanowisko II dyrygenta w Filharmonii Poznańskiej, zaś w 1967 roku został jej kierownikiem artystycznym. W 1971 roku objął stanowisko zastępcy dyrektora do spraw artystycznych oraz dyrygenta Filharmonii Łódzkiej i sprawował tę funkcję do 1987 roku. W 1972 roku podjął pracę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi, w której wykładał do roku 2000.

W latach 1972-95 prowadził ogólnouczelnianą studencką orkiestrę symfoniczną, z którą koncertował m.in. w Niemczech i we Włoszech. Od 1957, jako dyrygent i kompozytor, związany był także z Wytwórnią Filmów Dokumentalnych w Warszawie i Wytwórnią Filmów Oświatowych w Łodzi. Dokonał nagrań muzyki Wojciecha Kilara, Jerzego Maksymiuka, Zbigniewa Preisnera do ok. 200 filmów. Do 40 filmów, w tym 20 fabularnych, nagrał własną muzykę. Jego kompozycje można usłyszeć m.in. w filmach i serialach „Królowa Bona” (1980),  "Limuzyna Daimler-Benz" (1981), "Znachor" (1981), "Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny" (1982), "Thais" (1983), "Kanclerz "(1989), "Listy miłosne" (2001) oraz "Glina" (2003).

Zdzisław Szostak jako dyrygent współpracował z Sinfonią Varsovią, Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia, z wieloma orkiestrami zagranicznymi oraz niemal ze wszystkimi orkiestrami filharmonicznymi w Polsce. Otrzymał wiele nagród i odznaczeń, m.in. medal za osiągnięcia artystyczne w "Łódzkiej Wiośnie Artystycznej" (1973), Złoty Krzyż Zasługi (1975), Złoty Medal "Zasłużony Kulturze – Gloria Artis" (2006), oraz filmową nagrodę kina Charlie "Złote Glany" (2011). W 2006 roku Katolickie Stowarzyszenie "Civitas Christiana" przyznało mu LIX Nagrodę Artystyczną im. Włodzimierza Pietrzaka za kompozycję "Missa Latina".

W styczniu 2018 r., w dniu swoich 88. urodzin, odsłonił  swoją gwiazdę w Łódzkiej Alei Gwiazd na ul. Piotrkowskiej.

{"register":{"columns":[]}}