List wicepremiera, ministra kultury i dziedzictwa narodowego prof. Piotra Glińskiego

Ze smutkiem przyjąłem wiadomość o śmierci śp. Antoniny Kowtunow, wybitnej sopranistki i artystki polskiej sceny operowej.

Primadonna swoją artystyczną karierę rozpoczęła we wrocławskiej operze, debiutując rolą Żywii w „Starej Baśni” Władysława Żeleńskiego. Do historii polskiej wokalistyki przeszła jako pierwsza po II wojnie światowej odtwórczyni partii Aminy w operze „Lunatyczka” Vincenza Belliniego w Operze Bytomskiej.

Gdy w 1977 roku zdobyła II Grand Prix na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Tuluzie we Francji i mogła stanąć do przesłuchania przed szefem tamtejszej opery, to jednak wróciła do Poznania, z którym związana była od czterech lat. Postanowiła, że Jej artystyczny oraz prywatny dom będzie w stolicy Wielkopolski i pozostała wierna scenie Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki przez ponad trzy dekady.

Droga zawodowa Antoniny Kowtunow na scenie poznańskiej opery rozpoczęła się w 1973 roku, kiedy zaśpiewała partię Violetty w Traviacie Giuseppe Verdiego. Z największą estymą wykonywała powierzony Jej repertuar. Kreowała pierwszoplanowe role z programu sopranu koloraturowego i liryczno-koloraturowego, wysoko oceniane przez krytyków muzycznych oraz publiczność, m.in. w operach „Czarodziejski flet”, „Orfeusz w piekle”, „Hrabina”, „Cyganeria”, „Król Roger”. Wielkie uznanie zdobyła też jako Olimpia w „Opowieściach Hoffmanna” Jacques’a Offenbacha, Norina w „Don Pasquale” Gaetana Donizettiego czy tytułowa Córka pułku w operze tego samego kompozytora.

Primadonna współpracowała regularnie z Teatrem Wielkim – Operą Narodową, Teatrem Muzycznym w Poznaniu, Teatrem Polskim w Bydgoszczy oraz teatrami operowymi w całej Polsce. Śpiewała również gościnnie na największych scenach muzycznych w Europie i Stanach Zjednoczonych, odbyła liczne tournée zagraniczne, wykonując swoje popisowe role pod batutą znakomitych dyrygentów. Imponujące dossier Artystki zawiera kreacje w ponad tysiącu przedstawień operowych i dwustu koncertach symfonicznych. Jej talent był podziwiany również w repertuarze oratoryjno-kantatowym. Koncertowała ze znanymi na całym świecie orkiestrami symfonicznymi oraz brała udział w międzynarodowych festiwalach operowych. Była pomysłodawczynią Ogólnopolskiego Konkursu Wokalnego w Drezdenku.

Po latach scenę operową zamieniła na klasę w Akademii Muzycznej. Dzieliła się swoim doświadczeniem i wiedzą z młodymi artystami. Wpajając dbałość o każdy szczegół warsztatu wykonawczego, kształciła adeptów śpiewu w Akademii Muzycznej im. Ignacego J. Paderewskiego w Poznaniu. Przeszła wszystkie szczeble kariery akademickiej, aż do tytułu profesora zwyczajnego.

Wyrazem uznania dla osiągnięć artystycznych i pedagogicznych Primadonny są uhonorowania licznymi odznaczeniami, w tym Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Antonina Kowtunow będzie obecna w sercach miłośników muzyki dzięki pozostawionym po sobie niezapomnianym występom scenicznym oraz licznym nagraniom radiowym, telewizyjnym i płytowym.

Niech spoczywa w pokoju.

Rodzinie i Bliskim Primadonny składam najszczersze kondolencje oraz wyrazy głębokiego współczucia.

Z wyrazami szacunku

Piotr Gliński

Antonina Kowtunow

Antonina Kowtunow karierę artystyczną rozpoczęła we wrocławskiej operze, debiutując rolą Żywii w „Starej Baśni” Władysława Żeleńskiego. Do historii polskiej wokalistyki przeszła jako pierwsza po II Wojnie Światowej odtwórczyni partii Aminy w operze „Lunatyczka” Vincenza Belliniego w Operze Bytomskiej.

Od 1973 do 2009 roku była związana z Teatrem Wielkim im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu, gdzie kreowała role w takich operach jak m.in.: „Traviatta”, „Czarodziejski flet”, „Orfeusz w piekle”, „Cyganeria”, czy „Król Roger”. W latach 70. i 80. XX wieku mogła podziwiać ją również warszawska publiczność w „Uprowadzeniu z Seraju” Wolfganga Amadeusza Mozarta czy „Hrabinie” Stanisława Moniuszki. Regularnie współpracowała z Teatrem Wielkim – Operą Narodową, Operą Wrocławską i Operą Bytomską. Występowała również gościnnie na największych operowych scenach w Europie i USA.

W imponującym dossier Antoniny Kowtunow znalazło się ponad 1 tys. przedstawień operowych i 200 koncertów symfonicznych w kraju i za granicą. Miłośnicy muzycy dostrzegli talent primadonny także w repertuarze oratoryjno-kantatowym. Koncertowała ze znanymi na całym świecie orkiestrami symfonicznymi, śpiewała pod batutą światowej sławy dyrygentów oraz brała udział w międzynarodowych festiwalach operowych. Była pomysłodawczynią Ogólnopolskiego Konkursu Wokalnego w Drezdenku.

Antonina Kowtunow kształciła również młodych adeptów śpiewu w Akademii Muzycznej im. Jana Ignacego Paderewskiego w Poznaniu, gdzie uzyskała tytuł profesora zwyczajnego.

Za swoją działalność artystyczną i pedagogiczną została uhonorowana licznymi odznaczeniami m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Brązowym Medalem ,,Zasłużony Kulturze Gloria Artis’’ oraz Złotym Krzyżem Zasługi.