Organizatorami wydarzenia były Telewizja Polska, Polska Fundacja Narodowa, Wytwórnia Filmów Dokumentalnych i Fabularnych oraz waszyngtońska Fundacja Pamięci Ofiar Komunizmu.

Wystąpienie wicepremiera Piotra Glińskiego skierowane do uczestników pokazu

Szanowni Państwo,

Polska, położona między dwoma imperialnymi żywiołami – Rosją i Niemcami - od stuleci musiała walczyć o swą suwerenność na dwóch frontach. U zarania XX w., wtedy gdy Polska po 123 latach zaborów właśnie odzyskała niepodległość i budowała na nowo swoją państwowość, Rosja i Niemcy jedno po drugim przekształciły się w państwa totalitarne, a ich narody na wiele lat owładnięte zostały najstraszniejszymi w historii ludobójczymi ideologiami – komunizmem i narodowym socjalizmem.

W tej dramatycznej sytuacji, wobec naporu dwóch nieludzkich systemów, w 1939 r., po zaledwie 20 latach wolności, przyszło nam Polakom znowu stanąć do walki o przetrwanie – naszego narodu, naszych wspólnot, naszych rodzin. Znowu, tym razem w czasie II wojny światowej, musieliśmy podjąć beznadziejną walkę na dwa fronty, po czym – zdradzeni po wojnie przez Zachód - popadliśmy w kolejną niewolę, tym razem sowiecką. Nigdy się na nią – jako naród – nie godząc, by wreszcie w roku 1980 zapoczątkować pokojową rewolucję narodów Europy Środkowo-Wschodniej, która przyniosła nam powrót niepodległości w 1989 r.

Od III rozbioru Polski do dzisiaj minęło 228 lat, z czego tylko 55 przeżyliśmy w państwie suwerennym.

Co powodowało, że mimo tak niekorzystnego położenia geopolitycznego i stałej, wyniszczającej konfrontacji z dwoma totalitaryzmami, Polska potrafiła przetrwać?

Co jest tak wyjątkowego i tajemniczego, co powodowało, że ten cud odzyskiwania niepodległości w polskiej historii wciąż się powtarzał?

Co powodowało, że dążenie w wolności, mimo wszystko i wbrew wszystkiemu, często za cenę życia najlepszych synów i córek narodu, było i jest dominującą cechą polskiej wspólnoty?

Film, który Państwo zobaczycie, odpowiada właśnie na te pytania. Na pytania o istotę polskiego losu i przetrwania. Ten film opowiada o człowieku, który stał się symbolem polskiej determinacji  i dramatycznych wyborów jednostek i wspólnot wobec zagrożeń ostatecznych. Te wybory prowadziły niekiedy do nieuchronnych tragedii, klęsk, niewyobrażalnych ofiar, ale w ostateczności przynosiły Polsce zawsze wolność i suwerenność, a więc szanse na rozwój i powodzenie dla kolejnych pokoleń Polaków. Często w sytuacjach zupełnie beznadziejnych, często wbrew logice dziejów. Pod prąd historii.

Witold Pilecki całe swe życie poświęcił Polsce. Najpierw walcząc z bolszewicka Rosą w 1920 r., później z wojskami niemieckimi we wrześniu 1939 r. i niemieckim okupantem w  latach II wojny światowej, wreszcie z drugą okupacją – sowiecką – po 1945 r. Dla tej walki o Polskę poświęcił swój los indywidualny i swoje – szczęśliwe przecież – życie rodzinne. Kilkakrotnie decydował o podjęciu bezpośredniej walki z wrogiem – w wojnie, konspiracji i powstaniu warszawskim – nawet za cenę własnego życia. Także wtedy, gdy jako ochotnik szedł na pewną śmierć do Auschwitz, a później zdecydował się wrócić z wolnego świata do Polski, by walczyć z komunizmem, wreszcie -  gdy oddał się w ręce oprawców z UB, by ratować swych podwładnych od pewnej śmierci.

We wszystkich przypadkach działał w imię wyższych racji i zasad. Kierując się przede wszystkim wartościami wyniesionymi z wiary i kultury chrześcijańskiej oraz zapomnianego już dawno w Europie etosu rycerskiego. Tylko taka postawa, ucieleśniona w prawdziwie heroicznych decyzjach, dramatycznych wyborach w sytuacjach skrajnych i ostatecznych, była według Pileckiego właściwa. I tylko takie postawy mogły przynieść Polsce – choć po latach - ostateczne zwycięstwo, które jest teraz naszym udziałem. Mimo że ciało Pileckiego do dzisiaj nie zostało odnalezione…

Szanowni Państwo,

dziękuję wszystkim osobom i instytucjom, dzięki którym ten film powstał. Dziękuję Muzeum Ofiar Komunizmu, jego szefom i zespołowi, że światowa premiera filmu o Witoldzie Pileckim może się odbyć właśnie w tym miejscu.     

---

Przedpremierowy pokaz filmu „Raport Pileckiego” w Muzeum Ofiar Komunizmu

Zarówno czas jak i miejsce pokazu filmu fabularnego „Raport Pileckiego” w reżyserii Leszka Wosiewicza oraz Krzysztofa Łukaszewicza nie zostały wybrane przypadkowo. Muzeum Ofiar Komunizmu w Waszyngtonie, w którego powstanie zaangażowana była Polska Fundacja Narodowa to pierwsze tego typu miejsce na świecie, upamiętniające blisko 100 milionów ofiar zbrodniczego systemu. Jedną z nich był rotmistrz Pilecki, zamordowany wyrokiem śmierci 75 lat temu, 25 maja 1948 r., przez komunistyczny aparat bezpieczeństwa. Dlatego 25 maja decyzją Parlamentu Europejskiego obchodzony jest jako Międzynarodowy Dzień Bohaterów Walki z Totalitaryzmem.

Filmowe wydarzenie zainaugurowały okolicznościowe wystąpienia gospodarzy obiektu oraz zaproszonych gości, w gronie których znaleźli się m.in. były ambasador USA przy ONZ w Genewie, a zarazem prezes Fundacji Pamięci Ofiar Komunizmu Andrew Bremberg, wiceprzewodnicząca Fundacji Pamięci Ofiar Komunizmu Elizabeth Edwards Spalding, była ambasador Stanów Zjednoczonych w Estonii i dyplomatka polskiego pochodzenia Aldona Zofia Woś oraz prezes Polskiej Fundacji Narodowej dr Marcin Zarzecki i wiceprezes PFN Michał Góras.

---

O filmie „Raport Pileckiego”

 „Raport Pileckiego” to film inspirowany historią życia rotmistrza Witolda Pileckiego – polskiego patrioty, żołnierza wojny polsko-bolszewickiej i wojny obronnej 1939 roku, uczestnika Powstania Warszawskiego oraz nieustępliwego konspiratora, toczącego heroiczną walkę z bestialstwem i okrucieństwem dwóch totalitarnych systemów XX wieku: nazizmu i komunizmu. Filmowy obraz przedstawia Pileckiego nie tylko jako bohatera wojennej pożogi, ale też jako kochającego męża i ojca.

Tytułowy raport stanowi nawiązanie do jednego z największych wyzwań, których podjął się Pilecki - przeniknięcia jako ochotnik do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Auschwitz i jego dokładnej infiltracji. Zebrane przez niego podczas niemal dwu i półrocznej niewoli materiały, pozwoliły na przedstawienie światu olbrzymiej skali zbrodni, która działa się za murami obozu.

Komunistyczna propaganda przez blisko 40 lat próbowała wymazać postać Witolda Pileckiego ze świadomości Polaków, dlatego film fabularny o jego losach stanowi formę złożenia mu należnego hołdu za oddanie swojego życia za Polskę, a zarazem próbę dotarcia z jego przesłaniem szlachetnej walki w obronie wartości do szerszej publiczności w kraju i za granicą.

W rolę Rotmistrza wcielił się Przemysław Wyszyński, Marię Pilecką zagrała Paulina Chapko. W obsadzie filmu znaleźli się także m.in. Marek Jakus, Karol Wróblewski i Paweł Paprocki. Obraz dopełnia mistrzowska muzyka Michała Lorenca.